We doen het niet vaak, maar binnenkort muizen we er even tussenuit. Uitwaaien aan de Franse Opaalkust. Als het beloofde oudewijvenzomertje iets te lang boven onze streken blijft hangen, mét zon én wind. Ideaal dus om hoofd en leden vrij te maken.

Geen idee eigenlijk waarom het de Opaalkust moest zijn. Die regio hing al een tijdje aan een kapstok in mijn hoofd en wou er niet meer af. Tot nu. Geen “me-” , maar “we-time” (“us-time”?) daar, dankzij de echtgenoot, de vijf zonen, de vriendin van zoon één en Bongo. Deze mama was enkele maanden geleden jarig en daar hoort een cadeautje bij.

Nu wordt er op het internet wat afgeklaagd over Bongo en zijn bonnen.

Een onpersoonlijk cadeau, zeggen ze. Niet echt, want het boekje in het doosje biedt je een waaier aan mogelijkheden. Meer dan 90 stijlvolle B&Bs in drie verschillende landen zelfs. Keuze zat dus en je mag ZELF kiezen wat het best bij je past. Een knus appartementje in landelijke stijl, mét keukentje en binnenzwembad binnen handbereik, rustig gelegen. Kan het persoonlijker?

Een voorspelbaar cadeau, zeggen ze ook. Tja, ergens wel. Als je voor de tweede keer aan het pakje voelt, dan herken je de dikte en het kartongevoel. Als je er voor de derde keer naar kijkt en vrij nauwkeurig afstanden, maten en formaten kan inschatten, kleurt je vermoeden donkerblauw. Maar de echte kleur en inhoud van het doosje, en vooral hoeveel de schenker aan jou heeft uitgegeven, dat zijn de echte verrassingen. En soms zijn die van formaat.

Een vergiftigd geschenk, zeggen ze zelfs. Vind ik – tot nu toe – echt niet. Onze vorige ervaringen met Bongo waren prima. We kregen telkens wat het boekje ons beloofde, zonder extra kosten. Bovendien heb je ruim de tijd om de bon in te zetten wanneer het jou het best uitkomt. En zo kom je nog eens in hoeken die je anders niet zou uitkiezen voor een weekendje weg of een tussendoorvakantie met z’n twee. Zoals Veurne, de Voerstreek of de Maaskant de voorbije jaren. Zoals de Opaalkust nu.

La Côte d’Opale, Saint Léonard, … de namen alleen al beloven meer poëzie dan De Panne of De Haan aan onze Vlaamse Noordzeekust. En dan heb je de foto’s van de Opaalkust nog niet gezien…

De zee slaat er tegen de krijtrotsen, het licht is er naar het schijnt onwezenlijk mooi, en de kleuren, de kleuren zijn er … Frans opaal.