Eindelijk een verhelderend artikel over stress. Aan het woord in onze krant (9 februari) was Elke Van Hoof, professor aan de VUB en gespecialiseerd in, wat dacht je,

• STRESS
• gezondheidspsychologie
• BURN-OUT
• cvs
• overgevoeligheid.

Als de materie je interesseert, moet ik het artikel warm aanbevelen. Dan kan je hier beter stoppen met lezen.

Maar misschien wil je wel een voorsmaakje …

Wist je dat ons licht ontvlambaar stressbrein bestaat uit een uit-de-oertijd-stammend-en-op-instincten-gebaseerd-en-uit-reflexen-bestaand reptielenbrein en een emotiebrein in onze middenhersenen? En dat vooraan in ons hoofd de prefrontale cortex zit die ons laat nuanceren en relativeren, die plant en perspectief toont en emoties en instincten coördineert? De wijze kant, als je wil, die ons stressbrein moet intomen.

Als we stressen, worden stresshormonen als adrenaline en cortisol aangemaakt. Normaal gezien gebeurt dat in pieken en daarna mag het lichaam rusten, worden de afvalstoffen verwijderd en kunnen de herstelhormonen hun werk doen. Maar, tenzij je ze gaat opzoeken, liggen er anno 2016 geen wilde dieren meer op de loer die plots opduiken en dan weer wegrennen. Onze stressoren vandaag zijn véél gevaarlijker want ze zitten meestal in ons hoofd en ze weigeren die warme grot te verlaten.

Het stressbrein is bij heel wat mensen voortdurend actief en dus blijft de cortisol aan de hippocampus (het zeepaardje!) plakken, waardoor die stil valt. Niks herstel dus. Weg relativering. Meneer Angst en Mevrouw Pieker nemen hun plaats in en voor je het zelf in de gaten hebt, verander je in een stresskip, -haan of -konijn … zonder kop. De herstelhormonen blijven werkloos aan de kant, want die hebben tijd en rust en een goed gevoel nodig om te floreren. En die krijgen ze niet als het stressbrein op ‘aan’ staat. Dan ligt niet de tijger, maar het burn-out beest op de loer. Met de gekende gevolgen.

Enfin, misschien vind je na de vorige paragrafen van niet, maar ik vond de uitleg van de professor best wel boeiend.

Om een en ander goed te maken, geef ik je gratis drie zelfhulptips voor stressdieren, burn- en bore-outers mee. Uit hetzelfde krantenartikel.

TIP 1 Blijf bewegen. Door te bewegen zwier je de cortisol van de hippocampus zodat die toch nog haar herstelfunctie kan opnemen. Je gewicht, je conditie en je spieren varen er wel bij en bovendien bevordert spieropbouw de serotonine, een neurotransmitter die je o.a. een goed gevoel geeft over jezelf.

TIP 2 Blijf je verwonderen. Want verwondering en nieuwsgierigheid activeren de prefrontale gebieden. Daar waar de nuancering en relativering zit, het perspectief, …

TIP 3 Blijf het positieve zien en schrijf elke dag drie dingen op die goed waren. ’t Mag iets kleins zijn als “hoera, de was is weer proper” of “Brugge wint van Gent”. ’t Mag ook iets groters zijn, een intens geluksmoment met je Valentijn bijvoorbeeld. Want ook het positieve zien kan je trainen, zegt de professor. En duurzaam geluk zit links in de prefrontale cortex. Jij en ik weten nu waar die voor dient.

Een beetje duurzaam geluk, dat hebben we toch allemaal broodnodig. Niet?