moet Dagny Carlsson gedacht hebben toen ze op die surrealistische leeftijd alsnog aan het bloggen sloeg. De kranige dame van 103 blogt ook nu nog regelmatig, zo blijkt. Ik googelde haar, las dat ze op haar 99ste nog een computer kocht en dat ze gewoon begon te bloggen uit nieuwsgierigheid. Hoedje af voor deze oma!

Terwijl ik dit schrijf, klokt haar blog af op 1.244.054 bezoekers. Een duizelingwekkend aantal. Een megahit in blogland dus, maar wel in het Zweeds. Gelukkig lijkt die taal wat op Nederlands en met wat hulp van de foto’s op http://www.123minsida.se/Bojan/ leid ik af dat ze, net als wij, blogt over wat haar boeit en bezighoudt: reizen met de trein, op restaurant gaan, bloemen en tuinen, eten, manden, enz.

Dagny is een fenomeen, een item voor het Guinness Book of Records, een dankbaar onderwerp voor human interest programma’s als Koppen XL. Eén zendt vanavond trouwens een documentaire uit over de kranige dame. Ik zag het in de krant en wist meteen waarover mijn volgende blogpost zou gaan.

Ik vrees nochtans dat ik haar leeftijdsrecord nooit zal breken. En dat niet alleen omwille van de gammele gewrichten en stramme spieren die me nu al parten spelen als ik mijn bed verlaat. Mijn vingers slaan ook al vaak de juiste toetsen mis. Maar dat kan ook aan mijn ogen liggen natuurlijk. En als ik de kaap van de 100 al haal, zou ik dan nog helder kunnen zeggen wat ik eet, of doe, of denk, of voel? 99% kans van niet. Ik zou dan bovendien nog een halve eeuw verder moeten bloggen…  100 % uitgesloten. Want binnen enkele jaren is deze webstek al zo antiek als het amfitheater van Arles op de foto. Lopen de lezers er in een wijde boog omheen als rond een curiosum uit lang vervlogen tijden. Schiet het onkruid tussen de ruïnes van een blogleven omhoog.

Dagny Carlsson heet ze dus. Een meer dan kranige dame en vermoedelijk de oudste actieve blogster ter wereld. Zo’n oude, hippe oma zou ik eigenlijk ook wel gehad willen hebben. Konden we bij de koffie gezellig over onze hobby ‘chatten’. Zalig toch.