Keek je ook je ogen uit op de kostuums in The Other Boleyn Girl, lag je soms wakker van de intriges in The Tudors, heb je stiekem een boon voor Hendrik VIII (ja, die met zijn zes vrouwen die zijn hand niet omdraaide voor een onthoofding meer of minder) of voel je sympathie voor de onfortuinlijke  Anna Boleyn, dan is deze blogpost zeker iets voor jou. Ik stel met plezier aan jullie voor: Hever Castle, in Hever bij Edenbridge, graafschap Kent, Engeland.

Het was in het jaar des heren 2002 dat de echtgenoot, ikzelf en onze jongste zoon even in Kent vertoefden om er enkele van de meest befaamde tuinen en kastelen te bezoeken. We hadden allebei Engels gestudeerd, houden van mooie tuinen en kastelen met geschiedenis en dus was Engeland een logische keuze. En ik liet onze jongste niet graag achter bij familie. Het uitstapje was dus niet echt zijn keuze, waarvoor mijn excuses.

Mijn liefdesrelatie met Engeland is ouder dan die met de echtgenoot. Ze begon eigenlijk al na de eerste les Engels op de middelbare school. Ik keek en luisterde met open mond naar de stijlvolle dame met Poolse familienaam vooraan. Ze sprak met zo’n mooi accent, de lessen waren rijk en leuk en ik zat in een klein groepje van ‘dapperen’ die het in de jaren zeventig aandurfden Engels als tweede taal te kiezen. Diezelfde dame zorgde er ook voor dat ik al snel wist dat ik ook zo’n juf Engels wilde worden. Maar dat terzijde.

Terug naar 2002. De echtgenoot en ik, onze jongste aan de hand, op de schouders of in de buggy, kozen voor het eerst voor B&B en dat beviel ons zo goed dat het sindsdien zo ongeveer een jaarlijkse gewoonte is geworden. Het full English breakfast was subliem, de kamer een plaatje uit een Laura Ashley catalogus van die tijd.

Op onze trip zagen we echt mooie plekken als Sissinghurst, Great Dixter, Penshurst en Bodiam Castle, maar toch was het het met geschiedenis en drama overladen Hever Castle dat op mij het meeste indruk maakte. Ook op zoon vijf, want hij liep er een mini-traumaatje op, waarover verderop meer.

Hever is een vrij uitgestrekt domein met een middeleeuws kasteel, meerdere tuinen, een meer, een miniatuurdorp in Tudorstijl, een speeltuin en een shop. Vandaag kan je er ook stijlvol overnachten, workshops boogschieten en schilden beschilderen volgen, bootje varen op het meer of ridderlijke steekspelen bijwonen. Je kan er zelfs huwelijksfeesten boeken met alles erop en eraan.

Wij bezochten eerst de binnenkant van het kasteel. Een middeleeuwse burcht uit 1270 die in het begin van de twintigste eeuw in volle glorie hersteld werd dankzij het fortuin van een rijke Amerikaan, een zekere meneer Astor. In de 16de eeuw was het kasteel eigendom van de vader van Anna Boleyn, de tweede vrouw van Hendrik VIII, en nadat zij onthoofd was en haar familie uit de koninklijke gratie was gevallen, kwam het in handen van Anna Van Kleef, de vierde echtgenote van de koning.

De kamers in het kasteel zijn volledig aangekleed met heel veel houtsnijwerk, prachtige tapijten, familieportretten en veel antieke meubelen. De jonge Anna Boleyn bracht er een groot deel van haar kindertijd door. Ze woonde, sliep en speelde er en het meest intieme dat je van haar te zien krijgt, zijn twee gebedenboekjes met aantekeningen in haar handschrift. Wij wandelden verrast en vol bewondering kamer in, kamer uit, toen … het mis ging.

In een lange gang stonden prachtige, levensgrote poppen van o.a. Hendrik VIII en Anna Boleyn in Tudor-outfit. Maar dat poppenaspect had zoon vijf niet goed begrepen. Hij dacht dat het echte mensen waren die hem vreemd en bedreigend aanstaarden en naarmate we verder liepen, ging zijn lipje meer hangen, werd de greep van zijn kleine hand vaster en vaster. Hij wilde daar weg, het kasteel uit. Een reden gaf hij op dat moment niet – flinke jongen, weet je wel -, maar gelukkig begrepen wij hem.

Buiten zorgde het grote taxus-labyrint voor de broodnodige afleiding. De weg zoeken tussen die hoge hagen vond de zoon best wel spannend. Ik kreeg het daar dan weer Spaans benauwd van, maar dat is een ander verhaal. Nadien liepen we nog door de mooie Italiaanse tuin met de Pompeï-muur en door de galerij met bloeiende en geurende Engelse rozen – meer dan 4000 rozelaars naar het schijnt – tot aan het meer.

In het winkeltje zochten we nog wat cadeautjes uit voor de vier zonen die in België waren achtergebleven en om het bezoek voor zoon vijf helemaal positief af te sluiten, lieten we hem nog even schommelen en klimmen in de speeltuin.

Maar hoe we ook ons best deden om zijn nare ervaring uit zijn geheugen te wissen, de grote poppen kan hij zich nog levendig herinneren. De speeltuin niet.

links : de galerij met Engelse rozen die uitgeeft op het meer

rechts: een impressie van de traumatische poppen, het taxusdoolhof

Een bezoek aan Hever Castle and Gardens is niet goedkoop: 16,50 £ per volwassene.

afbeeldingen via https://www.google.be/search?q=hever+castle&biw=1223&bih=551&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiEgbmI-oDLAhXGtxQKHU98Bk0Q_AUIBygB#imgrc=OcntP3eWxchnqM%3A