Als mijn tentakels ook maar ergens het woord burn-out vangen, brengen ze de prooi stante pede voor mijn grijzecellentribunaal. Voor verhoor en verder onderzoek.

Zo ook vorige week, tijdens Van Gils & gasten. Ik was nochtans niet aan het kijken. Was voor de tweede (of derde ?) keer die dag de vaatwasser aan het leeghalen en opnieuw aan het vullen toen ik flarden opving van wat Van Gils zei: “positief boek” … “burn-out” … “Claudia“. Ik liet de vaat even de vaat en ging voor de televisie staan. De burn-outster waarvan sprake bleek Claudia Van Avermaet te zijn, zus van Greg en vrouw van Rik. Ik herkende haar vanuit Vive le Vélo vorige zomer, toen ze daar samen met haar echtgenoot te gast was.

“Zo jong en al burn-out!” merkte de echtgenoot op van achter zijn laptop. Zeg dat wel. Maar liefst twintig jaar jonger dan ik. Ze was pas 31 toen het burn-out beestje na een stressvolle periode bij haar neerstreek. Maar andere generatie of niet, het verhaal van hyperventilatie, angst en frustratie en van moe-moeër-moest is hetzelfde. Ik keek en luisterde verder. Claudia heeft dus een boek geschreven. Omdat mijn honger na afloop nog niet gestild was, zocht ik Google op om meer te weten. Over haar – the girl – en over het nieuwe boek. Dat Power heet. Kort en krachtig.

De zoekmachine leidde me naar een mooie, jonge site die uitnodigt tot klikken en scrollen. Eerst naar het persoonlijke verhaal achter Power en dan naar de recepten die heel professioneel en smakelijk in beeld gebracht zijn. Wat ik zag, smaakte naar meer en dus liet ik me verleiden om het boek te bestellen. Het zou mooi staan tussen Hoera! Ik heb een burn-out en Superfoods. 

Maandagmorgen lag het boek al in de bus. Feestelijk verpakt, gesigneerd en voorzien van een persoonlijk woordje van Power-girl Claudia. Met een gezond zakje thee en een positief wenskaartje toe. En een kaartje met reclame voor The Power Loft. Goed bekeken. De klant als koning(in).

Het moet gezegd: het boek – een hardcover – is mooi en luxueus uitgegeven. Clever gestyled ook. Lannoo ten voeten uit.

Op het voorplat een belofte: “oefeningen, recepten en tips voor meer energie”. Net wat ik hebben moet dus. Want hoe meer tips, hoe groter de kans dat ik er iets mee kan. Met recepten bijvoorbeeld van power/healthy/happy/straal/relax food. Daaruit ga ik zeker iets proberen: het bananenbrood met blauwe bessen voor een powerontbijt bijvoorbeeld, of de courgettekoekjes als powerlunch, de hemelse brownies als krachtig dessert.

Van de lifestyletips die als een slang doorheen het boek slingeren, had ik er ondertussen al enkele geïmplementeerd: wandelen en knuffelen bijvoorbeeld, een vast slaapritme en meer lachen, de buikademhaling – en mindfulnessoefeningen. Zelfs de kokosolie kreeg al een vaste plaats in mijn voorraadkast. Maar er is meer om je energie op te krikken. Een koude douche bijvoorbeeld, aromatherapie of ‘oil pulling’, ontgiften door je mond te spoelen met een koudgeperste biologische olie.

En dan is er nog het yogaluik. Met voorsprong het moeilijkste. Want ik zie mezelf niet bepaald op een mat zitten, ook al lijken de easy pose, de handhouding en het wortelblok zelfs voor vijftigers haalbaar. De shoulder of plow pose daarentegen, dat zijn houdingen die ik met veel plezier aan jonge, plooibare mensen overlaat. Zoals L.O.-juf Claudia bijvoorbeeld. Wat ik verder nog heb opgestoken is dat yoga eigenlijk ‘verbinding’ betekent. Dat er bovendien verschillende soorten yoga zijn. En dat kundaliniyoga – de yoga der ‘awareness’ én de moeder aller yogavormen – vrij eenvoudig is. Dat je kundalini-energie gesymboliseerd wordt door een slapende slang ter hoogte van je ruggegraat. En dat het de bedoeling is die slang wakker te maken en zo je energie weer te laten stromen. Dat ook meditatie en mantra’s in het powerplaatje passen.

Als ik die dingen lees, waan ik me in oosterse, etherische sferen. Sferen ver van hier. Ongrijpbaar én mijlenver van mijn comfortzone. Dat yoga mensen helpt om weer in balans te geraken en dat ook te blijven, dat geloof ik graag. Ik heb vriendinnen met een yogamat. Die hen helpt tot rust te komen. Om de stress af te gooien en te ontspannen. Want yoga is helend en versterkend. Je energie gaat ervan stromen. Yoga geeft Power.

Het is alleen (nog altijd) niet ‘my cup of healthy tea’! Ik zoek wel een andere manier om tot verbinding en ‘awareness’ en innerlijke rust te komen. Eén zonder mat en zonder mezelf in een knoop te leggen.

Power

P.S. De link tussen een foto van de Pont du Gard en Power? Niet meer dan een kronkel in mijn hoofd, vrees ik. Omdat ik die imposante bouwwerken uit lang vervlogen tijden altijd met power associeer. Man-power. Vandaar.