leren à la Piet … 11 lessen

De man mag dan al van het scherm verdwenen zijn, Piet Huysentruyt blijft een lucratief label, een voorbeeld van pedagogische eenvoud. De Mas de la Combe, het buitenverblijf in de Ardèche waar hij zijn gasten uit Komen eten ontving, is nu te huur bij Reli, het bureau waar wij al 14 jaar een Frans zomerhuis uitkiezen. Als het voor jou wat meer mag zijn … voor 3125 euro per week is Piets Mas van jou.

Dat las ik deze week op Facebook en meteen had ik ook het stramien voor deze post. “En zegte keer … wat g/hebben we he-leerd vandaag? Eén … Twee … Drie …”

Want een mens leert voortdurend bij. Kleine dingen. Grote inzichten. Wijsheden à la Piet. Vandaar deze greep uit de belangrijkste lessen van de voorbije maanden en weken.

Les 1 Mindfulness is geen wondermiddel. Natuurlijk niet. Mensen met donkergrijze of zwarte gedachten hebben meer nodig dan wat mindfulle oefeningen om het leven weer door een roze bril te zien. Maar het helpt wel om stress het hoofd te bieden. Om het denken in cirkels proberen te stoppen of af te buigen. Om rond te struinen in het hier en nu.

Les 2 Ik ben een Assepoester met haast. Een mooie uitdrukking in Het Laatste Nieuws. Een realiteit ook, maar die soms aanvoelt als een sprookje. Poetsen is niet mijn favoriete bezigheid en dus besteed ik er liefst niet te veel tijd aan. Met zeem en stofzuiger heb ik haast. Terwijl ik natuurlijk ook liever geen rommel zie liggen, graag door streepvrije ramen naar buiten kijk. Immens kan genieten van de geur van een vers gepoetst huis.

Les 3 Perception is NOT reality. Ook al beweert men graag het tegendeel. Omdat de perceptie niet altijd waar is. Het is een les die je leert als narcistische personen op je pad komen. Als je de problemen ziet, de kwetsuren voelt die ze telkens opnieuw veroorzaken.

Les 4 De overschakeling naar de persoonsvolgende financiering voor gehandicapten is één grote soep. Snert. Wie ziet nog de bomen, wie het bos? Het VAPH (Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap) niet , de DOP-dienst (Dienst OndersteuningsPlan) niet, de instelling niet, en wij, de ouders van zoon vier, al helemaal niet. Als Minister Van Deurzen weet hoe het echt zit, mag hij zijn hand opsteken en het zeggen.

Les 5 De woonbonus is een meevaller. En aftrek via de woonbonus blijkt veel eenvoudiger dan de aftrek voor onze oude leningen. Toch een voordeel van de zesde staatshervorming.

Les 6 Gwendolyn Rutten is geen haar beter dan de rest. De voorbije week heb ik me blauw (ha!) geërgerd aan haar politieke spelletjes.

Les 7 De mooiste complimenten vallen tussen de soep en de patatten. Toen de vorige blogpost ter sprake kwam waarin ik zei dat ik op deze plek nooit meer weg wil. Zoon vijf is geen prater, maar wat hij zegt, is raak. “Ik wil hier ook niet weg.” zei hij. “Het is hier huiselijk.” Ik smolt op mijn stoel.

Les 8 30 jaar geleden won Sandra Kim het songfestival bijna niet. Want… ze hebben gelogen over haar leeftijd. 13,5 was ze in plaats van de quinze ans waarover ze zong. Anders had ze misschien niet mogen meedoen en had ons land nooit ofte nimmer het songfestival gewonnen.

Les 9 Mijn energietank kan nog altijd lekken als een zeef. En dat is zeer frustrerend. Zeker als je dan Bart Peeters op het scherm ziet rondspringen als een dartel veulen. Er zijn nog altijd dagen – te veel – waarop, out of the blue, moeheid het haalt. Plots, op elk moment van de dag, zonder reden. Het burn-out beestje is dus nog niet dood.

Les 10 Diana Koster is dood. Amper 50, vrouwencoach en verloskundige, mama van twee, auteur van het boek Perfecte moeders bestaan niet. Ze hielp naar het schijnt duizenden mama’s van hun grijze wolk af. De laatste foto die ze postte, was er één van een ijsje. Met daaronder “Pluk de dag, pluk de zon.”Of hoe ironisch het leven soms is.