geurende herinneringen

Er zijn zo van die plekken waar het heerlijk geurt. Waar je, als het even kon, de geur in een doosje zou willen doen om ‘m te bewaren. In zo’n zilveren snuifdoosje, maar dan voor parfums. Plekken als de bloemenwinkel in het dorp bijvoorbeeld of een koffiehuis in de stad. Plekken als Beauty by Nathalie, een schoonheidssalon waar ik om de zoveel weken binnen loop. Niet voor een strakke bikinilijn of een sensuele massage, maar voor een milde aanpak van mijn voeten. Mijn meest pijnlijke punten. Mijn pijnpunten. Is het niet door artrose, ontstekingen, zwellingen of verstuikingen, dan wel door hardnekkig eelt of vervelende kloven. Er is altijd wat.

Bij Nathalie ruikt het heerlijk. Vooral dankzij de ScentChips die er geduldig geurend op kopers wachten. Een collectie wassen chips in alle kleuren van de regenboog en vele tinten daarbuiten. In een ecologisch verantwoord floraal design. Soms staat er zo’n potje met chips te branden en dan vullen heerlijke aroma’s de kleine witte ruimte. Terwijl ik in één van de Ikea-zeteltjes wacht tot mijn vers gelakte teennagels droog zijn, neus ik in de reclameboekjes die op de sidetable liggen. Lees ik dat de chips behoren tot zes geurtypes: van fruitig, bloemig, zoet of fris, tot aards en kruidig oosters. De Basic Collection alleen al telt 36 geuren, die je naar hartenlust kan ‘fusen’ om zo je eigen, unieke huisparfum samen te stellen.  Je eigen potpourri. Het geurconcept intrigeert me en ik neem enkele boekjes mee naar huis. Lectuur voor een terrasmoment in de zon met koffie en een koekje.

De ScentChips ogen mooi en beloven een unieke geurervaring. Die inspireert en gelukkig maakt. Warm is en vol sfeer. Een totaalervaring ook want er zijn niet alleen chips met lokkende namen, maar ook ScentBurners voor elk interieur en elegante opbergdozen. Ik word meegezogen in ‘the world of scentchips’ en drijf op aroma’s van sandelhout, magnolia en bruisende oceanen. Alsof ik daaraan kan weerstaan. En ach, proberen kan geen kwaad en zo vreselijk duur is het ook niet. Ik ben bovendien dol op geur in huis. Kan nauwelijks voorbij aromatische zeepjes, geurkaarsen of  dito stokjes.

Fragrances bring back memories, staat er in het ScentChips Magazine. Geuren die golven herinneringen doen aanrollen. Die je bedwelmen en meevoeren naar lang vervlogen tijden. Sferen evoceren, scherper dan foto’s en dwingender dan muziek. Ik denk dat het klopt. Sommige geuren zijn onlosmakelijk verbonden met een plaats, een moment, een persoon van vroeger. Omdat ze in het oudste deel van onze hersenen, het limbisch systeem, daaraan gelinkt worden. En dan wegkruipen in het langetermijngeheugen. En als die geur jaren later weer opduikt, ligt de link klaar. Wordt de herinnering en de sfeer die daarrond hangt onmiddellijk weer opgeroepen. Herinneringen die aan geuren kleven, zijn naar verluidt ook sterker, intenser en emotioneler dan andere.

Fragrances bring back memories. Het klopt. Allerlei herinneringen komen aanwaaien. Hele fijne maar ook minder mooie die je liefst vergeet. Als ik bijvoorbeeld de geur van Tabac aftershave ruik, zit ik onmiddellijk weer in het eerste leerjaar. Bij een geweldige meester die Tabac leek te ademen. Elke dag opnieuw. Als ik de bloemrijke geur van Anaïs Anaïs Cacharel opsnuif, beland ik plotsklaps in 1979, op een Fernand Khnopff retrospectieve in een Brussels museum. Ik herinner me dat ik toen danig onder de indruk was. Van de doeken, maar vooral van de parfums die in verschillende hoeken van de tentoonstelling hingen en me bij de keel grepen. Die perfect pasten bij de verstilde sfeer en de dromerige blik van de dames. Of de zoete geur van warme vanillepudding die lange zomers met de kinderen in onze straat oproept. Of de vieze geur van alcohol die me misselijk maakt en terug flitst naar vele slapeloze nachten in een huis met feestende ouders.

Fragrances bring back memories. Het klopt. Geheugenpsychologen hebben er een mooie naam voor: het Proustfenomeen. Naar Marcel Prousts A la recherche du temps perdu en hoe geuren herinneringen aan een kindertijd en jeugd kunnen doen herleven.

alle foto’s op deze post via http://www.google.be/search

werk van Fernand Khnopff

11 gedachtes over “geurende herinneringen

  1. O ja Tabac Original! Mijn vader ook, ook enkel op zondag! Hoe herkenbaar.
    Een buur gooide altijd mispels op zijn brandstapel (toen werden papier en rommel nog verbrand). Dat was de lekkerste geur ooit. Heel apart dat een mens zich een geur kan herinneren die er nooit meer is. Toch?
    Geuren doen wat met een mens. Zoveel is zeker. Deze log maakt me heel nostalgisch…

    Geliked door 1 persoon

      1. Douwe Draaisma schreef het boek ‘waarom het leven sneller gaat naarmate je ouder wordt.’ Niet moeilijk… Ik ontdekte dat hij mijn verhaal als voorbeeld gebruikt bij lezingen, beginnend met de woorden: een meer dan tachtigjarige vrouw schreef… 😩!!

        Geliked door 1 persoon

  2. Bij Intratuin kan ik niet voorbij de ScentChips. Maar ik kan ze enkel gebruiken als ik een aantal dagen alleen thuis ben, want de echtgenoot kan het niet hebben. De geur is te intens voor hem :-/

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.