zoveel tinten blauw

Auteur anna b.

We zijn terug in België. Veilig en wel. Blij van de andere zonen terug te zien, want voor het eerst was alleen zoon vier met ons mee en dat was best even wennen. Opgelucht en blij dus, maar ook een tikkeltje triest. Want het was weer een leuke vakantie. En dan lijkt de tijd nog harder te hollen. Voor mij mag zo’n vakantie in het Zuiden best wat langer duren. Een dag of tien, elf lijkt me ideaal. Jammer dus dat je zo’n vakantiehuis niet gewoon per dag kan huren. Van maandag tot de volgende week donderdag bijvoorbeeld. Dan kon je in één klap ook die ellendige bouchons op de snelweg naar de zon omzeilen.

We zijn weer thuis. Ik merk het aan de vaat, aan de hoeveelheid eten die op tafel komt, het aantal wasmachines per dag, aan het groen van het gras. Aan de geuren en de geluiden buiten. Geen rozemarijn of lavendel meer, maar gemaaid gras. Geen concert van krekels, maar het gezaag, getimmer en geboor van buurman die zijn dak vernieuwt. Ik merk het aan de kleur van het licht en de lucht, aan de wolken die voorbij drijven of dreigend samenpakken en de zon proberen buiten te sluiten.

“Geen paniek.” zei de weervrouw op Nostalgie vanmorgen. “Het zijn goed-weer-wolken!” Da’s een goeie! Een contradictio in terminis. Zeker in de Provence. Waar wolken voorbodes zijn van slecht weer. Slecht-weer-wolken dus. Op mooie dagen, zoals we ze graag dromen, zijn daar geen wolken. Is de hemel staalblauw. Of azuur met een Mediterraans tintje. Wisselend met het uur. Dat wolkenloos blauw is een zegen voor het vakantiegemoed. En voor kiekjes van mooie plekken.

                                               Gordes – Roche-Saint-Secret-Béconne –
                                               Vaison-la-Romaine – L’Isle sur la Sorgue – Saumane de Vaucluse – Vaison-la-Romaine
                                               Roussillon – Abbaye de Sénanque

 

P.S. Als je goed kijkt, zie je op de foto van Gordes enkele minuscule witte wolkjes hangen. De dag nadien blies de mistral koudweg de stoelen op ons terras omver. Moesten wij verplicht binnen ontbijten. Werden enkele renners van hun fiets geblazen. Slecht-weer-wolken dus. Zie je wel!

16 gedachtes over “zoveel tinten blauw”

      3. Sorry… Ik kom daar al zo lang, het zit in mijn hoofd gebeiteld en dan denk ik dat iedereen het weet. Maar zelfs op internet is het lastig te vinden. Maar die Provençalen zijn net Friezen, onder alle Franse plaatsnamen staan de namen nog een keer in dialect. Ik ken ze lang niet allemaal, maar Vaison kom ik zo vaak. Heerlijk is het daar. Liefs ❤

        Geliked door 1 persoon

  4. Wij voelden de koude wind zelfs in Porto! Maar geen geklaag hoor😉! Ook terug thuis – en stilaan terug aan het wennen. Met een heerlijke dosis vakantieherinneringen in de rugzak😄!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.