raamfoto’s

 

Als ik in de Cloud door mijn fotoalbums blader, stuit ik op een bizarre rist foto’s van ramen en deuren. Een psychoanalyticus heeft daar mogelijk een kluif aan. Iets met grenzen en vrijheid of controle houden en toch loslaten of zo. Misschien draagt dergelijke afwijking zelfs een naam.

Maar ik hoef alsnog geen therapie, vermoed ik. Ik doe geen vlieg kwaad – alhoewel … enerverende exemplaren die blijven zoemen of neerstrijken op neus of knie moeten eraan geloven. Zonder mededogen. Bovendien bleek het kijken naar mooie dingen al vaker een bliksemafleider voor mijn stressvlieg.

Mooie dingen, dat zijn bijvoorbeeld oude ramen en deuren. Wat je erdoor ziet. Wat je denkt dat erachter zit. Maar wat doe je met zo’n onderwerp? Leentjebuur spelen. Want – ere wie ere toekomt – bij collega Matroos Beek vond ik de idee om er een e.d.i.t. over te schrijven, een gedicht van 10 regels waarvan de eerste regel 1 woord telt, de laatste 10.

 

vensters

zijn ramen

op de wereld.

door de handgeknoopte gordijnen

stroomt het licht naar binnen,

in strepen, terwijl het oog naar

buiten trekt, de blik verbredend tot aan

de horizon en verder en als je ’s avonds

laat naar binnen plooit, sluit je de luiken opnieuw.

zo vouwen de dagen zich rond scharnieren open en dicht

 

 

29 gedachtes over “raamfoto’s

  1. Ik heb ook iets met ramen en deuren, en soms ook met deurkloppers zelfs. Op onze gepasseerde reis hadden wij een hotel met fantastische blauwe French Doors met luiken die naar ons balkonnetje uitgaven. Ik heb ze ook op foto, het lief met de dure foto apparatuur kijkt daar naast.

    Geliked door 1 persoon

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.