Ik lijk wel gekrompen. Te klein voor mijn gewicht. En uitgedijd bovendien. Heel vervelend, zeker als je een mooi passend kleedje zoekt voor een trouwfeest later deze maand. Belastend ook voor spieren en gewrichten, maar daar zijn kinesisten voor.
Nee, er moet dringend iets gebeuren. En eigenlijk heb ik maar twee opties. Ofwel nog wat doorgroeien. Een allerlaatste groeispurt trekken. Gezien mijn leeftijd, je reinste utopie uiteraard. Ofwel afvallen. De broeksriem aanhalen. Om het getal tussen mijn tenen te doen krimpen.
In de vakantie is het elk jaar weer hetzelfde liedje. Een zalige tijd, daar niet van, maar met twee gigantische nadelen. Eén: het gaat altijd veel te snel. Twee: het is niet goed voor de lijn. Of, in mijn geval, voor de kromme. 🙂
Nu moet ik eerlijk toegeven dat mijn gewicht altijd al balorig is geweest. Zo koppig als een ezel. En hardleers. Met soms vervaarlijke schommelingen tot gevolg. Toen ik trouwde, was ik – met enige zin voor relativerende overdrijving – op mijn scherpst. Na een premaritaal dieet uit de Libelle nog wel. Een maand rigoreus op de tanden bijten. Op de kin kloppen vooral. Maar vijf zwangerschappen en een sweet tooth om u tegen te zeggen, hebben hun sporen nagelaten. De kilo’s vlogen eraan. Waardoor ik nu dus te klein ben voor dit gewicht.
En het is niet dat ik er nooit iets aan gedaan heb. Dat niet. Zo ging ik ooit naar een diëtiste in het dorp die me minutieus voorschreef wat mocht. Het werkte niet want ik had honger en kreeg alleen op zondag één stukje taart. Geen mens die dat volhoudt! En iets meer dan twee jaar geleden sloot ik me aan bij WeightWatchers online. Dat werkte iets meer dan een jaar. Ik was enthousiast – ik heb altijd graag punten geteld en verzameld – en bovendien viel ik af. 15% van mijn oude lichaamsgewicht. Maar eenmaal de complimentjes binnen, begon ik te knabbelen aan de WW weekextra’s. Weg winst en terug naar af.
Nee, diëten zijn niet mijn ding. Ik hou ze niet vol. Omdat ik te graag eet en snoep. Graag kook en bak. Liefst zoet drink met veel prik. Een gen dat ik van mijn grootmoeder erfde. Die dronk elke dag een liter groene Val-limonade en een fles donkerbruin tafelbier van Piedboeuf en was verbaasd dat ze ouderdomsdiabetes kreeg. Zo ver wil ik het niet laten komen.
En toch zijn er periodes waarin het plots wel lukt(e). Vooral als je niets verwacht(te) of plande. Zoals in februari 2013 toen ik stomweg van mijn fiets viel. Een val waarvan ik me niets meer herinner behalve dat ik met zoon vijf op weg was om – o ironie van het lot – fietshelmen te gaan kopen. En dat ik daarna wakker werd bij de huisdokter op tafel, en recht in het half bezorgde/ half lachende gezicht van de echtgenoot en twee zonen keek. De echtgenoot, bezorgd om wat hij zag, zoon twee vooral lachend … ook om wat hij zag, vermoed ik. Want het was geen fraai gezicht, daar op die tafel. De dokter zag dat ook en stuurde ons naar spoed, waar ze een breuk aan de jukbeenboog en het sinusbeen vaststelden. Als de eerste zwelling weg was, zeiden ze, moest het geopereerd. Via de mond nog wel, want dat was esthetischer. Maar met een antenne van hechtingen achteraan in de mond weet je het wel. Eten was een ramp. Bijna een maand lang niets dan lauwe soep, puree, yoghurt en pudding in alle verkrijgbare smaken. Ik was prompt vier kilo kwijt. Of die keer in november 2014 toen ik crashte en niet wist wat me overkwam met die burn-out. De eerste week verloor ik drie kilo. Zomaar. Door alleen maar te zitten, te liggen en te huilen.
Dat ik ondertussen weer beter ben, is ook op de weegschaal te merken. Het getal tussen mijn tenen te groot. Ik te klein. Te strak in het kleed. Er moet met andere woorden heel dringend iets gebeuren. De vraag is alleen hoe. En wanneer. Want nu is het nog vakantie en dan is er te weinig regelmaat. Te weinig vast stramien om in mijn opzet te slagen.
Om de schade toch enigszins te beperken en mijn geweten te sussen, probeer ik klassieke huisrecepten als verse vol au vent met frietjes, calorierijke ovenschotels of gemarineerde ribbetjes af te wisselen met gezonde en superfoodachtige recepten van Pascale Naessens, Claudia Van Avermaet, Sandra Bekkari en Christine Tobback. Maar ’s namiddags drinken we steevast koffie met een chocolaatje of twee en homemade muffins of appelcake. En ’s avonds, als we gaan wandelen, komen we voorbij het ijssalon in het dorp …
Binnenkort, dan moet het echt gebeuren. Als de echtgenoot weer aan het werk is. Of als de school herbegint voor zoon vier. Of iets later nog, als zoon vijf naar de universiteit gaat. Als er weer regelmaat is. Als …
… dan gaat Anna lijnen. Maar nu nog even niet.
https://www.google.be/search?q=chocolate+is+salad&espv=2&biw=1265&bih=591&tbm=isch&imgil=hn31ETpa7DCkBM%253A%253BhJSij7FilvkAgM%253Bhttp%25253A%25252F%25252Fquoteaddicts.com%25252Ftopic%25252Fchocolate-is-salad-quote%25252F&source=iu&pf=m&fir=hn31ETpa7DCkBM%253A%252ChJSij7FilvkAgM%252C_&usg=__AeFac6vmjSp7ufTCsLPEiI75Euo%3D&ved=0ahUKEwif_tL1zaXOAhVLChoKHaRFCckQyjcIOg&ei=ERSiV9-xEcuUaKSLpcgM#imgrc=hn31ETpa7DCkBM%3A
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je goed voelen in je vel is het allerbelangrijkste! Diëten is meestal niet gezond omdat de kilo’s er naderhand terug aan vliegen, been there, done that :(. Gezonder eten, minder drinken, minder snoepen en bewegen is de boodschap! Maar als god gewild had dat we alleen sla zouden eten, had hij wel konijnen van ons gemaakt!
Succes! 😀😀
LikeGeliked door 4 people
Straks komt het echt goed. Vind je echt iets wat bij jou past
😘
Succes
LikeLike
Je moet doen wat je zelf wil niet wat de maatschappij oplegt dan werkt het toch niet. Wens je succes ik ben gewoon te dik en lijn nooit.
LikeGeliked door 2 people
Ik sluit mij geheel bij Mrs. Brubeck aan! Voel je lekker. Wat is ‘te’ dik… Liefs xxx
LikeGeliked door 2 people
Herkenbaar! Al is het bij mij omgekeerd, ik kom net bij in de winter.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind dit allemaal fantastisch verwoord, maar zou niet in je schoenen willen staan. Het leven is veel te lekker namelijk!
Misschien al beginnen met de frisdranken ? Daar zit toch echt veel te veel suiker in nietwaar.
Na op reis heel wat verse Ice tea gedronken te hebben, maak ik nu om de twee dagen mijn versie van dat goedje. Ik wissel eens met soort thee, doe er de ene keer citroen, dan weer sinaasappel in en buiten een beetje ahornsiroop geen suiker. Misschien eens proberen ?
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop dat je een eetpatroon vindt dat bij je past en waarbij je je fijn kan voelen in je lichaam. De maat doet er niet toe. Als je maar lekker in je vel zit. Maar suiker, neen, dat is nooit goed. Daar ben ik van overtuigd. Ik eet nu meer dan twee maanden suikervrij. Een wereld van verschil qua gevoel van welbevinden.
LikeGeliked door 1 persoon
gewoon minder eten zal al een deel van je probleem oplossen, Anna
Maar de steun van een diëtist(e) is nog een betere oplossing… 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Je bent er duidelijk nog niet klaar voor. Zelf ben ik een beetje bijgekomen na onze vakantie in Italië. Ik wil die extra kilo’s er graag vanaf, maar kan het voorlopig ook nog niet opbrengen om echt te gaan lijnen. Ik probeer me wel te beperken tot één zoete zonde per dag: of frisdrank (wat ik vrij gemakkelijk kan laten), of een vieruurtje of een ijsje. Omdat ik veel sport, hoop ik op langere termijn mijn vakantiekilo’s zo toch kwijt te geraken.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb hetzelfde ‘probleem’ als jij: met mijn 1m73 toch te klein voor mijn gewicht. Moest er een goede vermageringspil bestaan, dan was ik de eerste om ze te nemen. Diëten is niet aan mij besteed. Ik kook, en eet en drink te graag. Ooit is het me gelukt om 18 (achttien!!!) kilo af te vallen, op mezelf, gewoon door alles wat lekker is (want daar komt het wel op neer) te laten staan. Na een aantal jaren waren die 18 kilo er ook weer terug bij, want zo gaat dat met diëten. En nu kan ik het gewoon niet meer opbrengen. Ik voel me goed, voor mijn te hoge cholesterol heb ik een pil en mijn suiker is ‘onder controle’ zegt de huisarts. Dat mijn knieën wat protesteren na een lange wandeling, dat steek ik op mijn leeftijd. Ik vind het wel goed zo.
LikeGeliked door 1 persoon
Je kunt ook te ruime kleren kopen, dan kun je trots zijn dat ze te groot zijn.
Of neen, niet echt de juiste oplossing…
LikeGeliked door 1 persoon
LOL
LikeGeliked door 1 persoon
🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dit is zonder twijfel een geweldig lijnstuk, geweldig beschreven. LOL
LikeGeliked door 1 persoon
Blij dat je de ironie ziet. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
“Ik heb mijn weegschaal in de hoek van mijn badkamer gezet en hem gezegd dat hij er pas uit mag komen als hij zijn EXCUSES heeft aangeboden.”
LikeGeliked door 2 people
Da’s een leuke!
LikeLike
Zo herkenbaar.. het cijfer tussen mijn voeten is de laatste jaren ook flink gaan stijgen
Nu ben ik zo opeens 8 kilo kwijt op amper 8 dagen tijd. Zonder dieet.. maar ik zou er heel wat voor geven om nu terug een beetje te kunnen eten.. en vooral genieten van eten.
LikeGeliked door 1 persoon
Hier blijven de vakantie-kilo’s ook hangen…
Regelmatiger, gezonder en minder eten… een optie?
LikeGeliked door 1 persoon
Gezonder en minder denk ik.
LikeLike