is door Natuurpunt uitgeroepen tot meest levende rivier van Vlaams-Brabant. Onze beek, een rivier? Het beekje achter ons huis? “De levensader van drie druivengemeenten” lees ik ergens. En toch moet het één van de kleinste riviertjes van ons land zijn. Op twee uurtjes – voor de geoefende fietser een uur – fiets je makkelijk van aan de bron in het Zoniënwoud tot iets voorbij Neerijse, waar de Ijse in de Dijle stroomt. En onderweg kronkelt en meandert ze zich een lieve lust door dit mooie dal.

De meest levende rivier! Van heel Vlaams-Brabant nog wel! Dankzij de inspanningen van Aquafin én ondanks het feit dat nog niet elk huis in onze straat is aangesloten op de riolering … . Je begrijpt wat ik bedoel. Maar dat de beek gonst van het leven staat als een paal boven water. Meer dan vroeger. Het stikt hier, zoals in dat uggeliedje, bij momenten van de muggen, maar ook van de eenden. Bijna het hele jaar door. En ijsvogels, reigers, grote gele kwikstaarten – omdat ik een fauna-gen ontbreek, heb ik even moeten spieken – , libellen en kikkers voelen zich hier in hun sas. Er zit zelfs vis op onze beek. Getuige daarvan de eenzame visser met zijn fiets die hier voor dag en dauw met zijn vispak aan in het water staat en een lijntje uitgooit. En naast de rivier is ook een pad. Jaren geleden aangelegd in dolomiet. En langs dat pad groeien bramen en massa’s netels en bloemen die op oleanders lijken.

Het rivier-label doet onze beek veel eer aan want de Ijse is smal – hoogstens een meter of twee, drie . En het pad ernaast nog smaller. Vooral geschikt dus voor solowandelen en lintfietsen. Veilig en beschut voor auto’s en zon. Zelfs op bloedhete laat-augustusdagen is het er in de schaduw koel verpozen, met een beekbriesje erbovenop. Je kan er van watermolen naar watermolen wandelen, van groot kasteel naar kasteeltje naar kasteel. Het is een droomplek voor burn-outers. Om mindful te bewegen, het hoofd te luchten en besognes los te laten.

Het hele jaar door. Want onze beek is mooi in elk seizoen. Als ik mag kiezen, wordt het lente en dan weer winter. De lente omwille van het frisse en jonge groen en de bescheiden netelgroei, de winter omdat, als het vriest, het ijs in de plassen op het pad zo mooi kraakt. Onder je voeten in scherven breekt. Als ik kon schilderen, zou ik er in elk seizoen het licht willen vangen.

Voor onze tuin, die op het laagste punt de beek bijna raakt, zijn er voor- en nadelen. Want het water zorgt sowieso voor verkoeling. De populieren, zwarte elzen en struiken langs de waterkant werpen al vroeg na de middag hun schaduw over het gazon, dat daardoor mooi groen blijft. Maar ’s avonds, op het terras met een glaasje rosé en wat knabbels, wordt het snel fris. Dat compenseren we dan, één week per jaar, op zonovergoten terrassen in het Zuiden. En bij hevige regenval houden we het peil van de rivier angstvallig in de gaten. Dat was al enkele keren kritiek, maar echt overstromen deed ze nog nooit.

De beek was ook een geweldige speeltuin voor onze jongens. Ze speelden kanovaren en vlottentocht en stonken als de pest als ze na een tijdje thuis weer opdoken. Ze gingen “zwieren” – aan touwen van de ene naar de andere oever slingeren – , het liefst daar waar moeder hun acrobatentoeren niet kon zien en als ze terugkwamen, stonken ze opnieuw. Als waterpest. Op hun fietsjes scheurden ze langs het pad naar links en naar rechts. “Tot aan de grote weg en niet verder!” Hun voetbal belandde per ongeluk in de beek en dan hadden ze vooral plezier in hem eruit vissen. Ze lieten zelfgemaakte papieren bootjes of luciferdoosjes te water en renden dan naar de andere kant van de brug om ze weer te voorschijn te zien komen. Een vervlogen tijd en vervlogen spelen misschien, maar de beek is van alle tijden. Stroomt met haar tijd mee. Voor jong en oud is er vandaag ook ander leven naast de beek: je kan er caches vangen – er zitten ook cachers en muggles. En Pokémon. En Pokémon catchers.

De meest levende rivier van Vlaams-Brabant dus. Wie had dat 29 jaar geleden ooit gedacht!

Met dank aan Natuurpunt.be, Wikipedia en Google Images voor de foto’s van de reiger en de ijsvogel.