De titel van dit logje komt uit de Happinez. Een mindstyle blad, mij tot vandaag totaal onbekend. Net als de Flow trouwens. Ik sloeg vandaag twee magazinevliegen in één klap, want ze werden per pakket verkocht. En aangezien het mooi weer was en ik met mijn torticolis toch niet veel meer kon doen dan wat bladeren op ooghoogte …

Enfin, ik vond het bewuste artikel achteraan het blad. Over schrijven als snelste weg naar zelfinzicht. Omdat schrijven je leert om de ongecensureerde versie van jezelf te zijn. Happinez reikt je zes methodes van verschillende coaches aan om uit te kiezen. Ik geef ze hier kort weer voor wat ze waard zijn.

1 een liefdesbrief aan jezelf – (ik verslik me in mijn koffie)

Hettie Clarisse, schrijf- en meditatiedocente, gebruikt deze techniek in haar workshops als een middel om je minderwaardigheidsgevoelens en je angsten te slim af te zijn. Het gaat zo: je schrijft een brief aan jezelf over je goede kwaliteiten als kind, de waarden die je in anderen zo waardeert, … Je begint bijvoorbeeld met “als je eens wist hoe mooi en zachtaardig je bent, hoe…” (ik verslik me een tweede keer) en je gaat verder op dat elan. Daarna vraag je iemand die je goed kent die brief naar jouw adres te versturen binnen bijvoorbeeld een jaar. De docente garandeert je dat je brief je zeker zal raken en zo ook verder helpen. (ik blijf kuchen van die koffie)

2  de ochtendpagina’s – the artist’s way – of gewoon je leven schrijven

Elke ochtend schrijf je drie pagina’s vol met wat in je opkomt. Zonder censuur. Een soort braindrain. En dat is nodig zegt Julia Cameron. Om blokkades op te heffen. Om een potje te vloeken of te klagen, frustraties te uiten en negatieve gevoelens toe te laten. Als je al dat gedoe niet zou opschrijven, blijft het door je onbewuste zwerven en maakt het je leven groezelig. Weg dus met die ballast.(kan ik inkomen)

3 terug naar je eerste gedachte

Volgens Natalie Goldberg worden we bij het schrijven voortdurend belemmerd door sociale beleefdheid en onze innerlijke censuur. (ha, daar had ik het al eens over) Met haar oefeningen onderzoek je de rauwe kant van je gedachten. Je eerste gedachte blijkt een geweldige energie te hebben. b.v. gedachte: ik sneed het madeliefje van mijn keel. Je tweede gedachte stuurt dat zinnetje bij door allerlei overwegingen te maken over wat kan en niet kan en over wat de mensen wel zullen zeggen. Zo krijg je uiteindelijk een derde gedachte, de keurige en saaie versie van de eerste. Niet doen, zegt Natalie. We moeten terug naar de intuïtie, naar de originale gedachte. Dat is schrijven vanuit je hart en je moet blijven doorschrijven. Je hand moet in beweging blijven en spelfouten en leestekens mogen hier de pot op. (zit wat in)

4 gebruik je lichaam

Dit is de techniek van belichaamd schrijven. (ik krom mijn tenen) Waarin je schrijven afwisselt met adem- en bewegingsoefeningen, met yoga bijvoorbeeld of dans. De inhoud van wat je schrijft, zou verdiepen na die fysieke oefeningen. Schrijven heeft ook iets sacraals zegt Geertje Couwenbergh. Schrijven over je leven is zeggen dat je leven ertoe doet. Het is een proclamatie van je bestaan. “Schrijven is de apenkooi van je geest in stappen en je tanden in het leven zetten.” (schrijven is zoal fysiek genoeg zonder dat ik ga zitten springen)

5 autobiografisch schrijven (Arianne Collee)

Dat doe je om meer gevoel voor samenhang in je levensloop te krijgen. De kracht van het beschrijven van een specifieke gebeurtenis is dat in dat kleine het grote(re) verborgen zit. Je gebruikt al je zintuigen om de situatie te schetsen en probeert vanuit een helikopterview te kijken naar je leven, bijvoorbeeld door de ogen van iemand die om je geeft. Zo schrijf je liefdevoller over jezelf. Maar voor je begint, sta je even stil bij ontmoetingen en mensen die belangrijk zijn in je leven. (lijkt me niet zo eenvoudig met die helikopter)

6 vertraag je gedachten – writing the mind alive

Dit soort schrijven heet proprioceptive writing. Je staat open om je eigen gedachten te ontvangen, zegt Linda Trichter Metcalf.  In de juiste sfeer. Kaarsjes branden, Bach op de achtergrond, blinkend wit papier. Je schrijft iets neer en vraagt je dan af wat je eigenlijk bedoelt. Zo vertraag je je gedachten. Je wordt specifieker en gaat sneller in de diepte. Misschien hoor je wel stemmen die je van alles influisteren. Je muze in amazonezit aan de rand van de tafel. (iets te paranormaal)

Zo kun je dus je hoofd leeg schrijven. En helder krijgen. Raak je helemaal in de Flow. En wie weet, beland je middenin de Happinez mindstyle. 

Misschien het proberen waard, bloggertjes?