verstopt

Auteur anna b.

Zoon vier is anders. Anders dan gewoon. Gewoon en buitengewoon anders. Hij praat niet, maar spreekt soms boekdelen. Met ogen die helder of net heel mistig staan. Met een glimlach of een boze frons. Met geluidjes en veel stilte. En dat is soms moeilijk. En ook wel gevaarlijk.

Want hij houdt ervan zich te verstoppen. Achter zijn handen, achter een muur of deur. In een kamer waar niemand hem ziet. Vaak als spel maar even vaak om zich terug te trekken in zijn wereldje. Dan sluit hij als een boek en ben je het contact met hem kwijt.

Maar afgelopen woensdag was hij even helemaal kwijt. Waren de opvoedsters hem kwijt. Een kwartiertje maar, zei de hoofdopvoedster aan de telefoon. Ze belde me na de zoektocht. Nadat hij terug gevonden was. Met excuses omdat ze hem uit het oog verloren waren. Met het hele verhaal. Hoe ze onmiddellijk de directie verwittigd hadden en met een man of tien overal hadden lopen zoeken. Ongerust. Uiteraard.

Het liep ongeveer zo. Omdat het mooi weer was, waren ze met de jongeren van de leefgroep naar het groene speelpleintje van de instelling gegaan. Om er te schommelen of met de bal te spelen of gewoon wat in de schaduw te zitten. Zoon vier is dol op schommelen. Op alles wat wiegt en beweegt eigenlijk. Hij koos voor de duo-schommel. Mocht er samen met een jongen van een andere leefgroep in. Niets aan de hand. Mooie dag. Iedereen blij.

De andere groep vertrok het eerst. Zoon vier was dus zijn duo-schommelaar kwijt. Dacht misschien dat het ook voor hem tijd was om te vertrekken en is de jongen gevolgd. Achteraan de groep. In stilte. Niemand had het in de gaten. Ze liepen voorbij de huisjes die in een wijde boog om het parkje heen staan. Stapten de verste leefwoning binnen. De zoon liep een lege kamer binnen en zette zich neer met een speelgoedje. Niemand die het zag of hoorde.

Buiten op het graspleintje drong ondertussen door dat zoon vier verdwenen was. Roepen in zo’n situatie helpt niet. Hij antwoordt niet en de paniek in de stemmen leest hij niet. In zijn wereldje was er niets aan de hand.

Het liep gelukkig goed af. Hij werd vrij snel gevonden. Zich van geen kwaad bewust en veel kans met een glimlach op zijn gezicht. Verstopt in het verste huisje.

 

26 gedachtes over “verstopt”

  1. Heftig… Gelukkig raakt hij er blijkbaar zelf niet van in paniek. Wel zo netjes dat ze je het laten weten, vind ik. Want ze hadden het even goed kunnen verzwijgen, he… Gelukkig dat alles goed afliep!

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  2. Oh gelukkig, goed afgelopen.
    Ze hebben mij ooit eens opgebeld toen mijn zoon in de kleuterschool zat, na de speeltijd vonden ze hem niet meer. Blijkbaar zat hij gewoon lekker te spelen in de struiken, maar er was meer dan een uur grote paniek (drie jaar na Dutroux… dus ja).

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.