seven days of Calm

Als ik weet dat één van de zonen ergens ter wereld in de lucht gaat hangen, winden mijn spieren zich op tot strakgespannen koorden. Staan mijn ogen op tranen in plaats van lachen. Spint er zich binnenin een stresskluwen van formaat. Dan ben ik helemaal terug naar af. Schermen met cijfers en ratio raakt dan kant noch wal. Tijd dus om de relaxatietechnieken die ik in de stresstherapie leerde uit de kast te halen. Om kalm te blijven bij wat is en niet bij wat zou. Om te focussen op het hier en het nu.

En nu heb ik daarvoor een handig hulpje gevonden. De Seven Days of Calm App. Ik weet niet hoe ik erbij kwam, maar ik heb het ding op mijn smartphone geïnstalleerd en me een stel blauwe oortjes aangeschaft. Rond het middaguur klinkt de ping. Time for Calm. Tijd voor een basic ademhalings- en aandachtsoefening. Stap voor stap, elke dag wat verder.

10 minuten stress-detox met een rustgevend achtergrondgeluid naar keuze. Een klaterend bergmeertje, een zonsondergang aan zee, regenval in het bos, stille wolken of een knetterend haardvuur. En een zachte, heel aangename vrouwenstem die je helpt te focussen op je ademhaling. En nadien op je hele lichaam. Wie verder wil, kan uitbreidingen kopen, maar voor mij volstaan de gratis Seven Days of Calm.

Ik heb de lieve dame niet nodig om me te vertellen hoe moeilijk het is om tien minuten gefocust te blijven op je ademhaling. Of om me te zeggen hoe vaak onze gedachten met ons aan de haal gaan. Die van mij rennen voortdurend alle kanten op. Naar vroeger en later, van leuk naar triest, van hot naar haar. Het lijkt nochtans belachelijk simpel. Gewoon rustig in- en uitademen. En alleen daarop letten. Maar ik vind het moeilijk. Het lukt me (nog altijd) niet. Misschien omdat we dat niet gewoon zijn. Omdat we te veel op automatische piloot doen. Zonder er bewust bij te zijn. Omdat we te veel moeten mindhoppen en multitasken. Omdat er altijd wel één of ander afleidend geluid op de achtergrond huist. De buurman op zijn dak. Een grasmaaier die aanslaat. Omdat er altijd wel iets is dat wacht. Boodschappen, de strijk, mails, rekeningen. Of iemand die je nodig heeft. Of, as we speak, een berichtje stuurt dat hij veilig aan de grond staat in het Verre Oosten. 🙂

Het is een probeersel, die ten minutes of Calm, zeven dagen lang. Als je mij twee jaar geleden had voorspeld dat ik ’s middags in de zetel naar Calm zou zitten luisteren, had ik je vierkant uitgelachen. Zeker weten. Maar dat was voor de burn-out.

http://www.calm.com

18 gedachtes over “seven days of Calm

  1. Ik vind dat ook moeilijk. Een paar jaar volgde ik yoga. De lerares deed dat zo goed, daar kon ik echt diep ontspannen in het nu, maar thuis op het matje lukte het amper. Zeker niet als ik me zorgen maakte om dochterlief. Dus ik begrijp jou goed.
    Helaas werd de yogajuf ziek… Overspannen… Ondanks de yoga…

    Geliked door 1 persoon

  2. Mij lukt het ook nooit om in het hier en nu te blijven met mijn gedachten. Ik doe mijn best, maar ik kan het denken/piekeren niet gestopt krijgen.

    Ik ga de app proberen. Dank je voor de tip.

    Geliked door 1 persoon

  3. Zelfs als ik yoga doe, zit ik ergens anders met mijn hoofd, meestal bij minder prettige gedachten dan de yogales zelf. Achteraf vind ik het altijd zo’n zonde dat ik gewoon niet “daar” was en genoten had van het moment. Dat ratelende molentje he…
    Maar goed dat het werkt voor jou!

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.