e.d.i.t.

als

ik kon

dan fluisterde ik

die tekst in mijn

eigen oren, wel twintig keer,

elke blauwe maandag van het jaar.

misschien lost de Monday blues dan stilletjes

op, als een mist die over bomen hangt;

maar zo lenig ben ik niet. ik geraak amper

halfweg en wat ik ook zeg, verdampt in het niets.

25 gedachtes over “e.d.i.t.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.