Epiphany. Een zalig woord. Bijna even zalig als de driekoningenervaring waarnaar het verwijst. Die openbaring, dat langverwachte licht, dat plotse inzicht. Epiphany dus.

Vanochtend viel het uit de mist. Het was half elf en ik zat in de auto, niksend te wachten eigenlijk. Alleen met mezelf en de radio. Die afgestemd was op Nostalgie, de zender die doorgaans lief is voor mijn a-muzikaal gen. In het laatochtendprogramma leest een zekere Ilse een quote. En bij die quote hoort een voor de hand liggende vraag: van wie is de quote? Keuze tussen A, B en C.

De exacte quote herinner ik me niet, maar het was iets met de dood van een vader en de verwerking ervan in een lied en de naam Ravi Shankar. In mijn hoofd rinkelde een belletje. Norah Jones. Want ik herinnerde me een interview met de zangeres waarin ze vertelde dat ze de dochter was van een Indiase sitarspeler en die naam ruikt verdacht naar het Oosten. De dame aan de andere kant van de lijn gokte fout.

Gelukkig volgde nadien toch nog een lied van de knappe zangeres. Don’t know why (2003), één van haar mooiste liedjes in mijn o(g/r)en. Het is zo’n lied dat je al jaren kent en zacht en melancholisch vindt en het is een heel bizarre ervaring als je daarin plots een nieuwe laag hoort. Omdat je – ik alleszins – door de band genomen te veel op automatische piloot luistert – zonder aandacht dus – en zomaar wat zinnen of woorden zit mee te zingen of te neuriën. Zonder echt stil te staan bij de tekst.

Don’t know why I didn’t come … is misschien helemaal niet wat het lijkt, overviel me plots. Is misschien niet zomaar een liedje over liefdesverdriet en een mismatch. Want ‘to come’ is meerdere dingen natuurlijk en dat zag ik vandaag om de één of andere reden voor het eerst. Don’t know why. 🙂

Ik zou mezelf niet zijn als ik thuis niet onmiddellijk de lyrics opgoogelde en ja, er zitten nog woorden in de tekst die in die richting wijzen: ‘the house of fun’, ‘the ecstasy’, ‘empty’, de water-woorden, … . Woorden dus die zomaar een seksuele connotatie kunnen hebben.

Het deed me terugdenken aan 1980 in Leuven. “Sexual connotation” was één van de lievelingsbegrippen van onze prof Engelse literatuur in het eerste jaar Germaanse. De man leek erdoor geobsedeerd. Zag zelfs in de meest onschuldige, oersaaie of ‘droge’ tekst, naast een religieuze, ook altijd een ‘sexual isotopy’. Na verloop van tijd begon de aula al hardop te lachen nog voor hij het woord kon uitspreken. En soms was die laag er inderdaad. Dan kwam epiphany. Soms was die laag serieus bij de haren getrokken. Dan kwam irony.

Met Don’t know why I didn’t come ben ik er niet helemaal uit. Want na de verwondering over de dubbele bodem die ik over het hoofd had gezien, kwam de twijfel. Als het seksuele luik de hoofdtoon zou zijn, dan klopte er iets niet meer met mijn gevoel bij het lied. Met het samenspel tussen stem en sfeer, melodie en tekst.

Ik zeg dus niet dat het niet kan – weet ook niet of Norah Jones het überhaupt zo bedoeld heeft -, maar de tekst lijkt me veel rijker dan dat. Het verdriet om een onvervulde liefde veel dieper, de leegte uitgestrekter, de zee eindelozer, de twijfel existentiëler, de …

En laat meerlagigheid nu net een kenmerk zijn van literatuur. Met hoofdletter L. Vanaf vandaag hoort de tekst van Norah Jones dan misschien zelfs in dat rijtje thuis. Epiphany!

Don’t know why

I waited ‘til I saw the sun
I don’t know why I didn’t come
I left you by the house of fun
I don’t know why I didn’t come
I don’t know why I didn’t come

When I saw the break of day
I wished that I could fly away
Instead of kneeling in the sand
Catching teardrops in my hand

My heart is drenched in wine
But you’ll be on my mind
Forever

Out across the endless sea
I would die in ecstasy
But I’ll be a bag of bones
Driving down the road alone

My heart is drenched in wine
But you’ll be on my mind
Forever

Something has to make you run
I don’t know why I didn’t come
I feel as empty as a drum

I don’t know why I didn’t come
I don’t know why I didn’t come

Writers: NORAH JONES

Lyrics © Sony/ATV Music Publishing LLC

Lyrics licensed by LyricFind