Bacteriën zijn vieze en valse beestjes. Ze hebben lak – ik zou hier ook een meer toepasselijke uitdrukking kunnen gebruiken, maar hou het vandaag proper – aan vakantieplannen en nestelen zich precies op tijd in onze buiken om de boel daar eens flink op stelten te zetten. En dat hebben ze gedaan. Eén ziekenhuisopname en een thuiszieke zorgden ervoor dat een geplande top-down opruimactie in huis niet doorging, dat de uitstap naar een woonwinkel er niet kwam, dat we zelfs geen bezoek konden brengen aan het verre kerkhof waar de schoonouders begraven liggen. Voor het eerst in jaren brengen we onze bloemen meer dan een week later.
De vakantie was nochtans onder een goed gesternte begonnen. Met een stralende zon en aangename temperaturen overdag. De echtgenoot deed de herfstopruim in de tuin en we gingen wandelen. Dronken koffie en aten het laatste ijsje uit het vuistje.
En toen kwamen de beestjes.Weg energy boost. Hail to the drain. En wat moet je dan de hele dag behalve spurten, weer liggen, een antibioticum slikken en Aquarius drinken? Juist. TV-kijken bijvoorbeeld. Veldrijden, voetbal, updates over het moddergooien tussen Clinton en Trump en … Victoria. Een nieuwe parel van Britse makelij die we zeker gaan volgen.
Er kwam ook leesvoer voorbij gestroomd. Korte teksten vooral, wegens energy drain. Nieuwe blogposts bijvoorbeeld. Van vertrouwde bloggers uit België, Nederland en Afrika. Vaak met prachtige foto’s en reisverslagen. Met grappige of aangrijpende, kleine of grote mensenverhalen. Spiegels van herkenning. Of ook niet. Ik trof een nieuwe blog van een vrouw met een passie voor boeken: Café aux Lettres. Las een interessant artikel op m.tijd.be over Hoogsensitiviteit: hype of ziekte? waarin professor Elke Van Hoof vooral de upside van het verhaal in de verf zet. Fijn dat ze de esoterische laag die nog over hoogsensitiviteit hangt, wil wegkrabben met feiten en wetenschappelijk onderzoek. Het zou de erkenning van je HSP-zijn door anderen, bijvoorbeeld je collega’s, ten goede kunnen komen. En op Mynd.nu stond net nu een stukje over ‘giftige’ types op de werkvloer. Het was grappig én griezelig tegelijk. Want die types zitten natuurlijk overal. En zijn heel moeilijk te bestrijden als ze zich onder de huid genesteld hebben. Van een hoogsensitiefje bijvoorbeeld. Als ze daarvoor nu eens een antibioticum konden ontwikkelen!
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Zo jij hebt je verplichte rust goed benut.
En echt vakantie gehouden 😉
Ja als er een virusje rondvliegt en het heeft je te pakken dan is het verplicht rusten.
Hopelijk weer opgeknapt?
Groetjes
LikeGeliked door 1 persoon
Gaat beter. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Virusjes weten hun tijd meestal slecht te kiezen. Hopelijk nu weer beter. Dank voor de tips, ik ga ze straks eens ‘klikken’. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
😊👍
LikeLike
Buikloop heerst enorm en schijnt het Norovirus te zijn. Beterschap!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel.
LikeLike
Hopelijk intussen weer beter. Verzorg je goed!
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeLike
Alsof ze het hebben afgesproken … virusjes en vakantie. Een slecht huwelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
👍
LikeLike
Hm, je hebt hier echt wel heel wat interessants opgesomd. Ik zou dat ook eens moeten lezen. Maar of ik daarvoor eerst vieze beesten ga binnen laten? Ik denk het niet; Het zal avondlectuur worden.
Ondertussen al terug op je plooi, hoop ik?
LikeGeliked door 1 persoon
Al veel beter. Groetjes.
LikeLike
Mmm hopelijk voel je je al beter
LikeGeliked door 1 persoon
Jaja. Bijna weer de oude.
LikeGeliked door 1 persoon
Na een pittige maandagse vergadering – en dat meteen na een heerlijke vakantie – lig ik hier geveld op de bank met de iPad op schoot. Een vergadering met 6 goede bacteriën en slechts 1 slechte, maar die slechte zoog wel alle aandacht naar zich toe. We moesten er tegen vechten. Dat constant proberen overheersen, aanvallen en niet luisteren, daar word ik zó moe van. Zij is de buikgriep die maar niet overgaat… Ik hoop dat die van jou ondertussen wel over is en dat het beter gaat met de darmflora.
LikeGeliked door 1 persoon
Enkele dagen uitzieken en het is voorbij. Je schoolsituatie snap ik maar al te goed. Na jaren strijd heb ik de handdoek gegooid. Blijf jij telkens opnieuw de energie vinden? Eerlijk?
LikeLike
Neen, ik ben uitgeblust. Ik bewonder het vuur dat ik in velen nog zie branden, maar bij mij is het ver gedoofd. Ik ga er mij ook niet meer tegen verzetten. Ik laat het doven en ik vind mijn energie in andere dingen. Dat geef ik eerlijk toe. Misschien stop ik vroeger, als het financieel haalbaar is. Maar als het kon, dan stopte ik meteen.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo jammer en zo herkenbaar. En er wordt veel te weinig ondernomen om dat te vermijden.
LikeGeliked door 1 persoon
Er is geen waardering, ieder is bezig met zichzelf en er wordt niet geluisterd. Nog nooit kreeg ik een functioneringsgesprek, terwijl ik daar meerdere keren uitdrukkelijk naar vroeg. Nu hoeft het niet meer.
LikeGeliked door 1 persoon
Een knuffel voor het slapen gaan. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Lief. Dank je!
LikeGeliked door 1 persoon
Hier kwamen de beestjes net voor de vakantie bij de jongste. Gevolg, een stagedag gemist die ze nu na de vakantie in twee woensdagnamiddagen moet inhalen. Drama in ’t kwadraat bij de puber, ik zou er zelf bijna de (pardon my French) schijterij van krijgen.
En als ik hierboven de reacties lees van twee leerkrachten dan maakt me dat alleen maar triest. Er zou veel meer respect moeten zijn voor diegenen die met een groot hart de volwassenen van morgen vormen!
LikeGeliked door 2 people
Dat je puber dat een drama vindt, begrijp ik. Nooit leuk als je ziek wordt op cruciale momenten en moet inhalen. Dank voor je begrip. ☺
LikeLike