as we speak 4.0

Auteur anna b.

As we speak tikt de regen tegen de aflopende regenpijpen. Tikken is een woord te licht eigenlijk. Het geluid is nadrukkelijker. Aanweziger. De regen doet zich gelden. “Kijk, luister dan, hier ben ik.” Ik hou van dat ritmische, bijna bezwerende geluid. Zeker als het voor het overige heel stil is in huis.

Zo dadelijk kleed ik me om. Stap ik het zompige gras over tot aan het kippenhok. Om de twee overgebleven asielkippen hun natte, wijde wereld in te laten. Van zodra ik het deurtje van hun hok open, stormen ze naar buiten als gek. Pikken ze rond mijn benen nog voor ik het hek van de kippenren achter me dicht kan trekken. Ik hou niet van opdringerige kippen en vraag me af of zij dat misschien voelen. Daarna trek ik laarzen en een lange regenjas aan voor een wandeling naar het dorp. Om uit te waaien en ruimte te maken binnenin.

Daar is het nochtans warm want gisteren kreeg ik een fijn bericht van oud-leerlinge E. Een heerlijk zoete chococino. Tien jaar geleden zat ze bij me in de klas. Ze was toen zestien en had het een beetje moeilijk. Vooral met haar Asperger-diagnose. Maar zie, na haar studies in Leuven trok ze naar Morse-town Oxford voor meer. Een lief meisje dat toen al mooi Engels sprak. Eén van de hoffelijkste pubers ook die ik onder mijn korte vleugels kreeg. Ze wilde weten hoe het met me ging en haalde herinneringen op aan enkele lessen van toen. Aan wat ze geleerd had en altijd zou onthouden.

En deze namiddag, als we onze halfjaarlijkse koffieklets houden met ons “oude” (sorry, dames!) humaniorakliekje , zal ik me warmen aan dampende koffie en aan onze vriendschap. Al zal het anders zijn dan anders want vriendin A. is nog maar net uit haar coma ontwaakt en we mogen haar nog niet bezoeken. De anderen zullen er wel zijn. Twee uur lang. Om bij te praten, gewoon te kletsen en te luisteren. En om samen een brief te schrijven naar A.

En as we speak is zoon vier voor het eerst aangemeld op een open plaats in de instelling waar hij al sinds zijn derde wordt opgevangen. Volgende week donderdag weten we hoeveel kandidaat-gehandicapten zich hebben ingeschreven voor die ene, deeltijdse opvangplaats. De zoon beantwoordt perfect aan het beschreven profiel. En als er geen noodsituaties tussen zitten, mag de instelling beslissen. Het regiocriterium laten spelen misschien. Wij wonen op 3,5 km … Als er uit die hoek ook goed nieuws komt, worden het niet alleen donker en natte, maar heel warme herfstdagen.

quote-herfst

27 gedachtes over “as we speak 4.0”

  6. De jeugd kan toch hartverwarmend mooi zijn nietwaar. Nog denken aan een leerkracht na je hogere studies en dan daadwerkelijk iets op papier zetten : schitterend! (en je moet wel indruk gemaakt hebben!)
    Ik hoop dat de instelling van je zoon in jullie voordeel kan beslissen. Hij allicht gelukkig dan en jullie ook.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.