17 ~ elfenbankjes

Op een kletsnatte wandeling zag ik twee elfenbankjes groeien op een levenloze stronk. Op slag verdween biologie voor fantasie en hocus pocus. Want als bij wonder vlogen twee waterelfjes vanaf het grootste bankje op. Zacht fladderend op het ritme van de wind hingen ze een poosje boven de schuimende beek. Maar van fladderen word je moe en elfjes zijn zo licht en teer. En dus streken ze vermoeid weer neer. In een spiegelelfje deze keer. 🙂

 

 

zo’n

elfenbankje waarop

waterelfjes mogen zitten

zonder dat hun stoeltjes

breken

~

laat

 ook kabouters schuilen voor

 herfstregens. zo worden

stoeltjes plotsklaps

paraplu’s

 

20 gedachtes over “17 ~ elfenbankjes

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.