zomaar wat praat over warm en koud

Auteur anna b.

Het is een ongeschreven regel in dit huis. Geen kerstboom voor de Sint is geweest. De Heilige Man en zijn roetpieten zouden wel eens tilt kunnen slaan en ons huis overslaan. En net als in dat liedje willen we dat liever niet.

Maar ondertussen is het wel Advent en op een haar na december. Is het ’s avonds belachelijk vroeg donker. En buiten al enkele dagen berekoud. En dus steek ik de pellethaard aan. Van ’s morgens vroeg al. Zodat ik met zicht op de vlammen de krant kan lezen. Of bij een kop koffie in een woonblaadje kan rondkijken. Zodat ik de haard kan horen tikken terwijl ik strijk. De pellets hoor vallen, de vlammen jagen. Zodat ik met een behaaglijke warmte in mijn rug dit blogpostje kan schrijven.

Als er één reden is om van deze tijd van het jaar te houden, is het om zijn gulheid. In geuren en kleuren en materialen. Van de kans die hij je geeft om het in huis wintergezellig te maken. Om kussens en tv-dekens boven te halen. Te schuiven met potten en planten en fotokaders. Tot het ok is. Om kaarsen te branden met wintergeuren. Appel met kaneel of Christmas spices. Om op het net rond te struinen, op zoek naar foute kersttruien die ik toch nooit koop (die van Mark Darcy in Bridget Jones’s Diary vind ik nog altijd geweldig 🙂 ) en geschikte cadeaus. Om te zappen naar skiën op tv en de bergen te zien liggen onder hun sprei van sneeuw. Of naar een film uit de oude doos. Met Bing Crosby of zo.

En als wat moest gebeuren ook is afgevinkt en de zon de kou heeft opgewarmd, waag ik me naar buiten. Stevig ingeduffeld, met sjaal en laarzen en handschoenen toe. En met smartphone en stappenteller op zak. Klaar om ook in de kou plaatjes te schieten van wat komt.

Van kunst in het dorp hiernaast bijvoorbeeld. Zoals het monument voor poolreiziger Dixie Dansercoer, de graffitimuur vol konijnen of de wielrenners in het gras. Of van gebouwen. Stille getuigen die een verhaal van eeuwen vertellen.

Op de terugweg doe ik meestal wat kleine boodschappen. Ecologisch verantwoord naar de bank, de post, de apotheek of de bakker. Dan heb ik tijd om na te denken over wat de pot vanavond zou kunnen schaffen.

Iets dat hoort bij binnenwarmte en buitenkou. Zoals een hete soep vol wintergroenten. Of een stoofpotje van wild met warme appel en selderpuree. En misschien zelfs een smeuïge moelleux met frambozencoulis.

Het zijn nu echt wel dagen van warm en koud. Van veel binnen en een beetje buiten. En van muziek die daar naar mijn gevoel zelfs bij past.

baby it’s cold outside

20 gedachtes over “zomaar wat praat over warm en koud”

    2. Ja, kan ik alleen maar enthousiast en vol bewondering bevestigen: zooo mooi beschreven! Om altijd opnieuw te herlezen; Zeker zolang de winter duurt … (En daarna ook nog wel, sooo beautiful, a joy … forever, yes.)

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.