het leven zoals het is

Auteur anna b.

Het leven zoals het is 1… de buurtwinkel

“Zirret naa. Tkan derek gedoo zaa, maska. Tes vriejet. Nieje maska, ik ving da me dervan moete profeteire zoelank da me kunne.”* hoor ik Hélène zeggen tegen de vrouw die voor me aan de kassa staat. De vrouw knikt instemmend, repliceert nog even dat zij ook zo ait is en betaalt. Staat even verder met haar boodschappenkarretje stil bij de doodsbrief die daar hangt. Van Guido. Want Guido is dood. Ik denk dat ik weet over wie ze het hebben. Ik denk dat ik de man ken, van ziens. De man met de helm op de Vespa. Plots en te jong gestorven en bijgevolg het gespreksonderwerp van de dag in het dorp.

Als ik aan de kassa voorbij schuif, switcht Hélène naar haar beste Vlaams. Ze weet dat ik het dialect van de streek niet spreek en past zich moeiteloos aan.

“En oe wist me tzoneke? Wete nu al iets?” Hélène leeft met iedereen mee. Heeft altijd en voor iedereen een woordje klaar. Telkens ik haar zie, vraagt ze hoe het met zoon vier gaat. En of we al iets weten over zijn toekomst. Voor Hélène is het simpel. Ze vindt het allemaal niet kunnen. Dat “brave mensen gelek as gelle” niet automatisch terecht kunnen in de instelling in het dorp. Ik kan Hélène vandaag geruststellen. Vanaf april hebben we een deeltijdse plaats voor “tzoneke”. Vlakbij.

“A, dan ist goe. Kzen content voor ulle.”

Als Hélène aan de kassa zit, stokt het verloop. Gaat het boodschappenverkeer niet vooruit. Want Hélène is niet echt snel en ze babbelt met iedereen. Trouwe klanten weten dat en reageren verdeeld. De oudere dialectsprekers uit het dorp hebben dat doorgaans graag. Zo’n babbel bij het winkelen. Anderen kijken zuchtend naar de file aan de andere kassa. Of met een blik tussen wanhoop en verwachting in de richting van de kassa die nog niet open is. Ik geef het toe. Soms behoor ik ook tot groep twee. Soms wil je gewoon dat het vooruit gaat. Zonder praatjes. Maar niet vandaag. Het is vlak na Nieuwjaar en Hélène bedoelt het goed. En we moeten mekaar nog “niefjoor winsen”. 

*Zie je wel. Het kan onmiddellijk gedaan zijn, meisje. Het is erg. Nee, meisje, ik vind dat we ervan moeten profiteren zolang we kunnen.

Het leven zoals het is … kerstvakantie bij ons thuis

De Engelsen mogen dan graag dwars liggen, ze hebben een taal waaraan de onze niet kan tippen. Een taal met de prachtigste woorden voor wat wij deze dagen aan het doen zijn. Clearing clutter. Decluttering. In mijn oren klinkt clutter ongelooflijk veel rommeliger dan rommel. En voelt een decluttered gevoel na de clearing tien keer opgeluchter dan een gewoon opgeruimd gevoel.

Het was op aangeven van de echtgenoot dat we deze kerstvakantie, Marie Kondo-gewijs en tussen de feestjes en de gezelligheid door, een gigantische, megadrastische opruimactie hielden. Seven days of decluttering. Ontspuldagen. Van boven naar beneden. Het is onvoorstelbaar hoeveel spullen en papier je door de jaren met z’n zevenen bij mekaar cluttert. En elk jaar worden er op zolder nieuwe dozen met school- en andere spullen bij mekaar geduwd om er nooit meer af te komen.

Tot nu dus. De drie oudste zonen zijn ondertussen het huis uit, maar veel van hun spullen staan hier nog. Kampeerspullen en visgerief, gitaren, gadgets en prullaria, flippo- en steenverzamelingen, schriften en foto’s, … . Herinneringen aan noeste hersenarbeid en veel ontspanning tussendoor. Ze liggen stof te rapen naast onze eigen cursussen van 35 jaar geleden. Tussen meer dan dertig jaar lesvoorbereidingen en versleten handboeken. Boeken die nooit meer gelezen worden, puzzels die nooit meer gelegd worden, …

We ruimen dus op. Sorteren en brengen weg. Rijden heen en weer tussen het containerpark en andere recyclageplekken. Scheppen weer ruimte en overzicht.

Naar het schijnt is zo’n schoonmaak energetisch. Brengt die je weer helemaal in de flow. In een roes van fruitige poetsgeuren. Dat belooft, zo bij het begin van het nieuwe jaar. 😉

 

24 gedachtes over “het leven zoals het is”

  1. wauw, ik lees goed nieuws voor je zoon ! fantastisch nieuws
    en ja hoor straks begin ik ook opnieuw met opruimen!
    ontspullen en dingen maken die stuk zijn en nog nodig hebt is heerlijk!

    Hele mooie ode aan de buurtwinkel, heerlijk !

    een heel fijn jaar gewenst, ik lees je graag!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  2. Dat dialect van hier is ook dat niet. Ik versta het ondertussen wel, maar blijf het zelf maar in het AN houden.

    In de winkels hier zijn ze doorgaans zo babbelachtig niet. Misschien zijn wijzelf niet mededeelzaam genoeg.

    😉

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Vroege voorjaarsschoonmaak ☺ We zouden ons weer meer tijd moeten gunnen voor zulke gesprekjes in de winkel…de zorgkosten en eenzaamheidscijfers zullen dalen!
    Fijn dat je zoon een plekje heeft. Hopelijk varen jullie daar allemaal wel bij! Geniet van het ruimen en de ruimte ☉

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Wat een fijne blik achter de schermen. De warme gevoelens die je beschrijvingen oproepen passen helemaal bij de kerstsfeer waar ik nog in zit. Hoera voor de deeltijdse oplossing voor zoon vier en voor het decluttering.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Heerlijk, zo’n schoon stukske dialect te lezen. Ik hou ervan en ik vind het jammer dat onze Vlaamse dialecten langzaam maar zeker uitsterven. Ons cultureel erfgoed, zo’n enorme rijkdom!

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.