de Lethe

 

door

mijn hoofd

stroomt een rivier

tussen weten en weer

vergeten

Ik wist het nochtans. Het stond bovendien in twee agenda’s. Een digitale en een handgeschreven. En toch vergat ik ze. De afspraak bij mijn kinesiste vanmorgen. Gelukkig had ze begrip. En een halfuurtje op overschot deze namiddag.

Net als gisteren eigenlijk. Ik wist het nog toen ik vertrok en daarvoor speciaal naar de winkel reed. En toen ik er binnenstapte, was het plots weg. Moest ik blijven staan. En hard denken aan wat ik eigenlijk kwam doen. Of halen. Gelukkig kwam het weer terug. Even later.

Het begon allemaal, denk ik, in de aanloop naar de burn-out. Het verergerde om nadien weer te bedaren. Maar het ging niet meer weg. Dat vergeten. Het haperen. Het duikt op uit het niets. Als een obstructie of een hindernis. Een lus in het parcours. Een dam in de gedachtenstroom die door mijn hoofd loopt.

11 gedachtes over “de Lethe

  1. Een knap elfje gelinkt aan de Griekse godin der vergetelheid. Troost je, je ben niet de enige door wiens geest deze rivier stroomt… Als je op veel fronten tegelijk vecht, gaat er al eens iets verloren. De foto is prachtig. Wat een plekje.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op Matroos Beek Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.