een spatfoto

Ik moest en zou een spatfoto hebben. Zo’n foto waarop de golven schuimend overslaan en er van dat wit omhoog spat. Dat bleek geen sinecure met een Smartphone Mini en een Noordwester die jou van je sokke(n/l) blaast en je haren voor de lens.

Kijken naar golven, met het geluid van meeuwen in de branding, heeft iets fascinerends. Iets oersoep-achtig. Je wordt het zelden moe, dat kijken. Het maakt je on-wezen-lijk klein en rekt je verwondering tot golfbreedte. Het wekt rust, streelt neus en ook wangen fris en zet je gedachtestroom in beweging. In eb en vloed. Als eb en vloed en telkens weer.

golven

schuimen en

spatten, spoelen als

dweilen onze verse voetstappen

schoon,

~

keilen

er een stok of

wat schuim achteraan

en verdwijnen

weer

18 gedachtes over “een spatfoto

      1. In de zeventiger jaren speelde er een serie op de Nederlandse televisie. Sil de strandjutter. Als je dat nooit gezien hebt, zou ik je aanraden het eens te kijken

        Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.