“ik wacht tot ik kan vliegen”
Bijna had ik haar niet gezien. Dan waren deze foto’s er niet geweest. En was de huisjesslak naar de filistijnen. Vertrappeld onder mijn zware voet.
Nog nagenietend van de mei-se avondbui, schuifelde ze zo ontzettend langzaam over het wandelpad naast het water dat ik er zelf rustig van werd na een eerder bewogen dag. Zo langzaam schoof ze voorbij dat ik ruim de tijd kreeg voor een fotoshoot met mijn Mini. Dat was gisteren.
En toen ik vanmorgen Marions nieuwe zeswoordverhaaluitdaging las, wist ik wat ik wou. Ik trok wat filters over het origineel, maakte van haar inertie het summum van uitstelgedrag en bracht haar zodanig in verwarring dat ze een ware identiteitscrisis doormaakte.
Arme slak! 😉
oepssssss bijna fout gegaan…. GodZijDank werd ze gered 😉
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeLike
Kan zo’n deugd doen…. eens zelf de trage slak (mogen) uithangen met uitstelgedrag….
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad.
LikeLike
Hihihihi 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeGeliked door 1 persoon
Geniaal!
LikeGeliked door 1 persoon
😀
LikeGeliked door 1 persoon
Oulik gedoen,Anna!
LikeGeliked door 1 persoon
Baie dankie.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi gedaan Anna, maar die arme slak wordt natuurlijk nooit meer de oude.
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeLike
Uit stel gedrag
Agenda’s naast elkaar,
wanneer kunnen we?
—-
Waarheen maakt
niet eens uit
overigens
LikeGeliked door 1 persoon
Het kan dan wel een arme slak, zijn, maar er groeit wel een prachtig verhaal uit! 😉 Heerlijk, je woorden roepen een kinderverhaal in me op. 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn!
LikeGeliked door 1 persoon
Voorzichtig met slakjes🐌
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeLike
‘Mijn’ slak lijkt wat op die op jouw blog, hé.
LikeLike
Het is uiteindelijk 1 grote familie …
LikeGeliked door 1 persoon
😀
LikeLike
Nou, van mij mogen de slakken in mijn tuin allemaal opvliegen, zodat de door mijn kinderen zo liefdevol verzorgde AH-moestuintjes een kans krijgen. Misschien dat de kat er dan wél op jaagt 😉
LikeLike