43 ~ the Fourth

Auteur anna b.

Ik kom er veel te weinig, in ons gezellig provinciestadje. Eens om de twee maanden of zo. Voor een snelle kapbeurt nog wel, tussen twee boodschappen door. En heel af en toe voor een date. Met de echtgenoot uiteraard. 😉

Soms springen er dan dingen in uitgesteld relais in het oog. Een duur pand dat weer leeg staat, een nieuwe dampwinkel of theehuis, een restauratie.

Enkele maanden geleden, toen ik voor zoon drie en vijf haarklei moest gaan halen in de Hema, begon het op weg naar mijn geparkeerde auto te regenen. Ik had voor een keer een paraplu bij maar ook van die bruine en witte papieren draagtasjes die je tegenwoordig krijgt. Ik zette me aan de kant om niet ondersteboven gereden te worden door een dolfietsende student. Tegen de gevel van de Sint-Pieterskerk stond ik en van daaruit keek ik recht in een opschrift aan het oude Tafelrond. The Fourth. Het woordje eronder haalde mijn ogen door de druppels op mijn bril niet.

Ik was aangenaam verrast. Het gebouw ziet er weer prachtig wit uit. Samen met het Stadhuis is het een mooi staaltje Brabantse gotiek. Al is dat niet meer in zijn middeleeuwse staat want Wereldoorlog I gooide alles plat. Als de regen stilaan gedruppel wordt, vis ik mijn smartphone uit mijn handtas om een paar plaatjes te schieten. Je weet maar nooit.

The Fourth dus. Ik vraag me af waarom. Waarom heb ik één, twee en drie gemist? Ik woon toch al meer dan een halve eeuw rond Leuven? Wat heeft dit deel met een vier dat de gebouwen eromheen niet hebben? Zoals zo vaak is Wikipedia de snelste redder in nood.

The Fourth slaat op de vierde bestemming die het gebouw krijgt sinds het in de 15de eeuw op de Grote Markt werd neergezet. Toen waren het drie aparte huizen met rederijkerskamers en gilden. Nadien huisde er een schouwburg en een concertzaal in en toen kwam de Groote Oorlog. Historisch of niet, het boeltje ging tegen de grond en moest later weer heropgebouwd. Toen ik kind was, was er een zetel van de Nationale Bank en die bleef er zitten tot begin deze eeuw. Dat was dus bestemming drie.

En toen het Leuvense Option van Jan Callewaert floreerde, kocht die het op en hij gooide er nog een smak geld tegenaan. Kon zelfs architect Stéphane Boens strikken voor de renovatie. Ik voel een steek van jaloezie. Stéphane Boens, wauw! Een architect van formaat. Way above onze portemonnee. In mijn woonboeken staan de prachtigste landhuizen van die man. Interieurs in een sobere, uitgepuurde en toch gezellige stijl. Met hout, smeedijzer en veel wit als basis. Kleur zit in de stoffen en de met zorg uitgekozen accessoires. Soit. Boens mocht dus de plannen tekenen. Voor een hotel, een restaurant, zelfs een multimediastudio en enkele appartementen.

Nu weet ik het dus. Ben ik weer even mee. The Fourth, TH4TH, is een luxehotel met 44 kamers in hartje Leuven. Met zicht op het Stadhuis en de Sint-Pieterskerk. En vanaf de zijkant op de Bondgenotenlaan en de obelisk voor het station een kilometer verder.

Ik zou er wel eens graag gaan neuzen. Het is alleen een beetje gek om in je eigen stad op hotel te gaan. Misschien als we een goede reden hebben. Ik kan vanaf nu mijn kapbeurten beginnen tellen bijvoorbeeld en bij de honderdste of zo toeslaan. Een luxekamer voor twee reserveren. Binnen iets meer dan 16 jaar dus. Dan zijn we prille zeventigers.  🙂

28 gedachtes over “43 ~ the Fourth”

  7. Leuven… Vanuit het niet-zo-verre Hasselt de stad van het ziekenhuis dat ons niet kon helpen en van de hopen studenten 😉
    Een nachtje op luxe-hotel in eigen streek: een mens moet al eens gek doen. En genieten, dat vooral, waar maakt daarbij niet zoveel uit.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden
  9. Pingback: gul gegeven, graag genoten – annaknijptertussenuit
  10. Pingback: zeswoordverhaal: architectuur – annaknijptertussenuit

Geef een reactie op karolienschrijft Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.