als een klaproos die
geeuwt en rimpelt in de zon
met een blos die licht
zo wil ik straks inslapen
en dan weer openvouwen
Gedicht in het kader van Marions schrijfuitdaging: Japans gedicht op zaterdag.
Ik koos voor een tanka, een vijfregelig gedicht met 5,7,5,7 en 7 lettergrepen, iets lyrischer en persoonlijker dan een haiku.
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Knap gedaan Anna, ik zie de rimpelige blaadjes van een klaproos voor mij.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn zo. Dankjewel.
LikeLike
Wat prachtig Anna, wow!
Jij beschrijft wat ik ‘voel’ als gaat om mijn ‘laatste’ reis 😉
LikeGeliked door 1 persoon
🤔
LikeLike
Heel erg gevoelig geschreven!
LikeGeliked door 1 persoon
Vind je? Dankjewel.
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig, gewoonweg prachtig.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn. Dat had ik niet verwacht.
LikeGeliked door 1 persoon
We liggen uitgeteld op de bank… toch even blogland bezoeken met de iPad op de buik…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop dat het jullie deugd heeft gedaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Zeer zeker!!
LikeGeliked door 1 persoon
👍
LikeGeliked door 1 persoon
wat een pracht van een Japans gedicht Anna.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Viviane. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeLike
Wordt hier weer stil van. Prachtig, een gedicht waar de rest over nagedacht kan worden door mij.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel AnneMarie. Je kan het dubbel lezen he.
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker, dat is ook de reden waarom ik er stil van wordt. De dubbele bodem en het verwoorden ervan. Prachtig.
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig beeld, je slaperige gezicht vermengd met het zonbelichte rood van de klaproos.
LikeGeliked door 1 persoon
😀
LikeLike