44 ~ “Want dieren zijn precies als mensen …

Auteur anna b.

… met dezelfde mensenwensen. En dezelfde mensenstreken. Dat komt allemaal in de krant van Fabeltjesland.” (1968-1974)

Ik was een jaar of 6 toen Meneer de Uil voor het eerst op TV kwam. Op zo’n oud zwart-wit ding in een blinkend bruin omhulsel. Een afdankertje van een oudere oom, maar het ding werkte nog. ’t Is te zeggen … Het maakte geluid, het kraakte en knetterde af en toe en gaf een beeld dat meer zwart dan wit was. Er was al eens een bevriende tv-hersteller bijgehaald die oordeelde dat de beeldbuis op haar laatste poten liep. Mijn vader weigerde een nieuwe te kopen. Te duur. Bovendien had hij ontdekt dat als er iemand met een houten lat achteraan op de beeldbuis tikte, het beeld langzaam weer grijzer werd en de contouren van mens en dier een tikkeltje zichtbaarder. Dat er daarvoor iemand achter de tv moest staan en dus zelf niets kon zien, was bijzaak. Meestal was ik de uitverkorene. Tot ik kramp kreeg en moest afgelost worden. Hijzelf kon zo nog maanden naar de samenvatting van het weekendvoetbal kijken en naar Beschuldigde, sta op (1964-1980), rechtbankfictie waarin hijzelf en mijn moeder als figuranten optraden. Als kind van schaamde ik me rot. En de Fabeltjeskrant, die zag ik dan wel als we bij een tante logeerden of bij de buren gingen spelen. Zo ging dat toen.

Maar daar ging ik het eigenlijk niet over hebben. Wel over deze twee geweldige restfoto’s. In mijn fotobank beland via een hevige natuurfan op Facebook en naar het schijnt van Duitse fotomakelij. (De foto’s, niet de natuurfacebookvriendin!)

Ik vond ze prachtig en ook grappig en daarom wil ik ze in deze restfotorubriek graag even delen. Ze doen me ook wat denken aan de wondermooie foto’s van Edward McDunn of van Altijdmooiweer.  Ik schreef er twee haiku bij.

als eekhoorntjes dorst

hebben, zoeken ze een kraan

en een fotograaf

slak met paraplu

met een paraplu

boven haar hoofd houdt de slak

haar gelletjes droog

27 gedachtes over “44 ~ “Want dieren zijn precies als mensen …”

  2. Ik kan mij die tv’s nog goed herinneren Anna, inderdaad af en toe er een flinke dreun op geven, en dan deed hij het weer. Dat jij de klos was om er achter te staan, is ronduit kindermishandeling…hihi.
    De foto’s bij dit blog zijn echt super, en bedankt voor het plaatsen van een link naar mijn site, met de lovende woorden daarbij.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  3. Wij hadden vroeger een ‘scheve neuzen tv’. Midden door het beeld liep een streep die alles naar rechts (of links, dat weet ik niet meer) trok. En profil kregen de mensen dan gigantische neuzen. Een klap aan de rechterkant van het toestel, in het midden trok de neuzen voor een onbepaalde tijd weer recht.
    Wat een schitterende foto’s! Ik genoot van de fabeltjeskrant. Lieve groet,

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Bij onze TV was het net omgekeerd. Iedereen moest zitten én blijven zitten. Maar eerst moest de antenne afgesteld worden. We zaten te kort bij zender Waver en konden -zonder gedraai- enkel en alleen die posten ontvangen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Ik moest er niet achter blijven staan 😉 Maar vaak stuurden ze mij toch ook richting televisie om er een tik op te geven 🙂

        Geliked door 1 persoon

      1. Haha ek en my man het daaroor gesels.My vader was ook ’n Nederlander en ons onthou presies hoe ons gesukkel het om hom net sover te kry om ’n tv te koop!

        Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.