factor 16

Dat het een utopie is. Dat het niet klopt dat je hier alles kwijt kunt wat kwijt moet. Zeker niet als je rekening houdt. Of als je hoogsensitief bent. Of hooggevoelig. Of beide. Of dat allemaal. Want dan zit er vaak veel. Soms te veel. Omdat rechts meer krijgt. Zeggen wetenschappers. Omdat rechts meer doorbloed wordt dan links. Omdat daardoor het intuïtieve, het emotionele en het metaforische sterker zijn dan normaal. En dromen en verbeeldingskracht vaak meer impact hebben dan wat logisch en rationeel is.

Ik besef dat. Ik besef dat het goed is en ook niet goed. Leuk en minder leuk. A blessing and a curse. Het is vermoeiend en uitputtend. Meer dan me lief is. En op maandagen meer dan op andere dagen. Want de beelden blijven stromen. Blijven zich vertakken en overal omheen slingeren. Ze vliegen alle kanten op. De mooie en de minder mooie. De zalige en de pijnlijke. Naar toen en toen en toen. Naar nu, maar ook naar dan en dan en dan. Naar als dan en wat zou. Er is geen Dafalgan die de stroom stillegt. Geen alfa- of bèta-blokker die weigert de prikkels nog door te sturen. En je krijgt een ander nooit helemaal uitgelegd wat er binnenin kolkt of borrelt. Het waarom. Of waardoor.

32 beelden per seconde, zegt men. Zoveel beelden denkt een beelddenker. Een taaldenker denkt dan 2 woorden. Factor 16 het verschil. Een te lage beschermingsfactor voor een gevoelige huid. En met gevaar voor zonne-brand.

Image result for some say i'm too sensitive but the truth is

Wil je meer weten over HSP? Surf dan eens naar beelddenker Frouke bijvoorbeeld.

25 gedachtes over “factor 16

  1. ik kan niet op dubbel ‘leuk’ drukken, maar het is zoals je schrijft, en dan kan ik je nog meer vertellen, HB’s, en ASS’ers hebben nog meer beelden en woorden per dag in hun hoofd en hun gevoel te verwerken…
    als die beelden nu eens woorden krijgen, dan kan je niet meer stoppen met praten…
    (ik praat megaveel in stilte, in de stilte, het is een helende bezigheid om te kunnen transformeren)

    ja je haalt ook een topper aan, Frouke is een krak in wat ze doet!

    Geliked door 1 persoon

  2. Wat heb je dat mooi omschreven. Het is moeilijk om als beelddenker in deze wereld in de schaduw te gaan zitten en niet te verbranden, zeker voor kinderen want die spelen nu eenmaal graag in de zon. Dankjewel voor de link, ik klik eens onmiddellijk door!

    Geliked door 1 persoon

  3. HSP´er zijn heeft natuurlijk zijn mooie kanten, maar het is inderdaad vooral erg vermoeiend in deze wereld.
    En die mooie kanten tot uiting laten komen wordt zo vaak schier onmogelijk gemaakt omdat je te hard bezig bent met je kop boven water te houden.

    Heb er de laatste tijd ook nog aan zitten denken daar eens iets over te schrijven. bedankt voor je stukje, dat heeft me weer aan het denken gezet.

    Geliked door 3 people

  4. Oh wat vind ik dit moeilijke materie. Ik las en herlas je blogje (met mijn ‘wiskundige” geest, dus die ‘factor’ begrijp ik perfect 🙂 ). Teveel prikkels ervaren kan erg vermoeiend zijn. Gedachten stop zetten (beelden of woorden) lijkt me bijna onmogelijk. Misschien zit er een alternatief voor de niet-werkende Dafalgan in ‘mindful wandelen’? Ooit leerde ik het in een cursus, ik kan erin komen, maar…. de praktijk is een ander paar mouwen…

    Geliked door 1 persoon

    1. En als je gewoon zoekt op bore-out coach Frouke Vermeulen? Ik zei het al in een andere reactie: in het dagelijkse leven is het begrip er niet altijd. In blogland lijken er meer zielsgenoten te zijn. ❣

      Geliked door 1 persoon

  5. Oh ja, zo vermoeiend soms. Ik ga half dood als ik op vakantie moet vertrekken, naar een feestje ga en ga zo maar door. Dingen komen soms ook veel harder aan en blijven veel te lang hangen. Toch wel storend… Je leert er mee leven en das ook al iets 🙂

    En interessante link, eindelijk eens over bore-out!!! Ga ik onmiddellijk bekijken 🙂

    Geliked door 1 persoon

  6. Voor mij voelt het als dansen op een slappe koord… en er regelmatig eens afvallen door de storm die in mezelf woedt door alle indrukken die op me af komen. En dan krijg ik steeds weer de goede raad: kanaliseer je gevoelens…. of: wordt eens wat harder…. of: trek het je zo niet aan… Maar als ik eens wist hoe ik dat moest doen…. Het idee dat HSP zijn een troef is, daar kan ik (nog?) niet in geloven. Het is pas de laatste jaren dat ik mensen leer kennen die me graag zien omwille van mijn gevoeligheid. Misschien ga ik dat dan op een dag ook eens doen. Knufs van een gevoelsverwante, ik lees graag meer over jouw ervaringen!

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op annaberg Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.