Spanje, Ecuador, Lourdes, Oostduinkerke, Spanje.
Vijf. Zoveel ansichtkaarten zijn er tot op heden in onze zomerse brievenbus gevallen. Niet veel, zul je zeggen. Dat klopt. En dat is ook een beetje jammer, vind ik. Want vakantiekaartjes uit de bus halen, hoorde jarenlang bij een ochtendlijk vakantieritueel. Vroeg opstaan, kippen buiten laten, koffie zetten, de ontbijttafel dekken en dan krant en kaartjes uit de bus vissen, die in alle stilte als eerste doornemen en ze dan klaarleggen naast het bord van de echtgenoot.
Een deel van dat ritueel lijkt dus zo langzamerhand aan vervanging toe. Dat is een vaststelling, geen verwijt. Nochtans reizen we met z’n allen meer en verder dan ooit: van Bali naar Ecuador, van Polen tot Kroatië, naar de Belgische Kust of noordwaarts, richting Denemarken en Ijsland. Het is maar een greep uit de vele bestemmingen die kennissen, vrienden en familie dit jaar uitkozen. De plannen worden vaak op voorhand aangekondigd. Online wordt er afgeteld naar vertrek als bij de lancering van een raket. En éénmaal ze daar zijn aangekomen, blijven we met Facebook, Instagram en WhatsApp wel op de hoogte. Met droomfoto’s, prachtige live-beelden, filmpjes en aftermovies die het thuisfront doen watertanden. Het kan nu allemaal zo snel, makkelijk en goedkoop dat de ouderwetse kaartjes er wel moeten bij inschieten.
Tot nader order doen wij er nog altijd aan, de echtgenoot en ik. Aan het sturen van analoge ansichtkaarten vanop onze vakantieplek. Zonnige groeten uit … , the old-fashioned way. Helemaal handgeschreven en inclusief het sleuren met papieren adressenlijsten en een gezinstelefoon/adressenboek.
Eén van onze eerste activiteiten op reis is steevast het kopen van kaartjes. Uitkiezen wie welk plaatje krijgt, een poging doen om gepersonaliseerde tekstjes te schrijven – ( dat lukt het ene jaar wat beter dan het andere 😉 ), postzegels kopen in de Tabac/Presse of bij La Poste ( ook qua bestemming zijn we honkvast en lekker ouderwets 🙂 ), de kaartjes op de buitenlandbus doen en dan maar hopen dat ze aankomen voor we terug zijn.
Omdat dat laatste de voorbije jaren meer niet dan wel het geval was, zocht ik een oplossing. Dacht ik die ook gevonden te hebben. We zouden enveloppen meenemen en de kaartjes als brief versturen. Vanuit een buurland en met de moderne transportmiddelen zou dat toch op enkele dagen moeten kunnen. Frankrijk is tenslotte Afrika of Zuid-Amerika niet. Zou je denken. Niet dus. In het beste geval deden onze kaartjes er drie dagen over. In het slechtste kwamen ze pas aan toen wij al een week weer Belgische zomer vierden. Terwijl le quatorze juillet dit jaar niet eens midden in de werkweek viel.
We schreven en stuurden er uiteindelijk 22. En dat kostte verschillende ijscoupes of verwenkoffies. Maar dat hebben we er graag voor over. We hopen alleen dat de geadresseerden er nog blij mee zijn en het kaartje niet onmiddellijk bij het oud papier keilen.
Een lichte vorm van heimwee overvalt me. Heimwee naar een uitstervend gebruik. En ik ben niet de enige die er last van heeft. 😉 Stichting Wenskaart bijvoorbeeld lanceerde nog niet zo lang geleden de campagne ‘Da’s toch een kaart waard’. Een poging om mensen opnieuw te enthousiasmeren voor het sturen van een ouderwetse kaart. Leuk initiatief, al is dat vrijwel zeker uit een puur commerciële opwelling ontstaan. 😉
Er is ook ‘postcrossing’. Een wereldwijde rage naar het schijnt, waarbij mensen vakantiekaartjes sturen naar en ontvangen van vreemden. In Nederland is het vrij populair, lees ik. In Vlaanderen volgens diezelfde bron nauwelijks bekend. Wie wil, sluit zich gewoon aan en de kaartjes vallen weer in je bus als vliegen. Weg heimwee. 😉
En gisteren kwam Interpol nog in het nieuws omdat de organisatie klassiek ogende prentkaarten stuurt naar gezochte criminelen en het publiek vraagt die kaartjes te … delen. Digitaal wel te verstaan. 😉
P.S. Het is helemaal niet de bedoeling hier te komen hengelen naar kaartjes.
Ik ontvang ook wel graag eens een kaartje, maar minder en minder mensen sturen er.
fijne zomer !!!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel voor je reactie.
LikeLike
Een kaartje sturen, is bijna verleden tijd Anna. ook niet met de feestdagen of verjaardag. Het gaat grotendeels via Facebook en dergelijk, best wel jammer.
LikeGeliked door 1 persoon
🤔 misschien ligt het wel aan onze leeftijd …
LikeLike
Je weet dat ik fan ben van vakantiekaartjes hé 🙂
Als je graag een kaartje van een collega blogger ontvangt, stuur je me maar een mailtje 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
😃 wat een leuk aanbod!
LikeGeliked door 1 persoon
Jazekers Anna, ook met Kerst wordt het jammer genoeg minder… 😦 Wat bedoel je met dat laatste van die criminelen? Snap het niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Ze willen zo het publiek inschakelen om misdadigers te helpen opsporen. Ook op vakantiebestemmingen.
LikeLike
Zo herkenbaar … met 1 groot verschil moet ik bekennen … ik stuur zelf ook geen kaartjes meer vanaf vakantie-bestemmingen. Mea culpa.
LikeGeliked door 1 persoon
☺ je bent een vrij mens he.
LikeLike
Op Postcrossing zijn er toch veel Belgen en Vlamingen. Dus zo onbekend lijkt het me hier niet te zijn. Is eigenlijk een initiatief gestart door een Portugees. Het gaat verder dan vakantiekaartjes. Je stuurt een kaart naar een adres dat je krijgt. Ik doe het al een paar jaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Knap van je. Lijkt me leuk.
LikeLike
Het is inderdaad leuk om een kaart voor iemand te kiezen. En het is altijd spannend om te zien waar kaartjes vandaan komen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat lijkt me zo. ☺
LikeLike
Ik vind het ook bijzonder jammer, dat er geen kaartjes meer verstuurd worden. Vroeger was postkaartjes uitzoeken ook zo’n beetje het eerste wat we op vakantie deden. Ik genoot daar echt van.
Zo ook de kerstkaartjes. Die lijken ook wel op sterven na dood 😦
Het hoort waarschijnlijk bij de evolutie.
LikeGeliked door 1 persoon
Denk ik ook. En moeilijk te stoppen.
LikeGeliked door 1 persoon
Wij zijn er mee gestopt omdat we merkten dat mensen het niet meer apprecieerden. In Griekenland hebben we ooit ook nog eens zo lang naar postzegels moeten zoeken dat we het opgegeven hebben en de kaartjes gewoon in België op de post gedaan hebben ;-). Nu maak ik een collage van foto’s op Facebook om iedereen de groetjes te doen. Kaartjes ontvangen doen we enkel nog van mijn ouders en tante.
LikeGeliked door 1 persoon
De oudere generaties ☺
LikeLike
Je hebt gelijk… jammer dat de kaartjes zowat verdwenen… Dit jaar kan ik mij niet herinneren dat ik er eentje heb ontvangen van reizigers. Zelf kan ik geen winkel voorbij met leuke kaarten, die koop ik dan gewoon voor mezelf.
LikeGeliked door 2 people
Dat doet de echtgenoot ook vaak.
LikeGeliked door 2 people
Wij houden nu op het werk een wedstrijd om de meeste vakantiekaartjes op te sturen.het gaat tussen de verschillende diensten.
LikeGeliked door 1 persoon
😃leuke werkplek.
LikeLike
Ja, ik vind het ook jammer, maar ik stuur zelf op vakantie ook geen kaarten meer. Wij gaan niet heel ver op vakantie en nemen de laptop vaak mee. Dan stuur ik wel foto’s van mezelf met vakantiegroet. Maar dat is toch anders he, want ook ik ontvang zelf graag post.
LikeGeliked door 1 persoon
Het manueel uit de brievenbus halen, daar zit het ‘m denk ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, de verrassing, die de postbode brengt, dat is het.
LikeGeliked door 1 persoon
😀
LikeLike
Wij houden momenteel op het werk een wedstrijd tussen de verschillende diensten. Doel is om de meeste vakantiekaartjes te ontvangen. Dus je mag altijd een kaartje sturen (ook vanuit je thuisadres)
Ons adres. Rustoord St Dominicus – eerste verdieping – Staatsbaan 120 – 3210 Lubbeek.
Bedankt op voorhand .
Groetjes Riet
LikeGeliked door 2 people
Komt in orde. 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Drie jaar geleden heb ik er verzonden, dank zij de winkeljuffrouw te weinig postzegel er op gekleefd. Ze zijn toegekomen, zij het te voet.
Het jaar daarop gingen we zegels halen in het postkantoor en kregen we twee dagen later al een sms dat ze er waren.
Kaartjes krijgen we haast niet (meer). Jaar na jaar wordt dat minder.
LikeGeliked door 1 persoon
Te voet. 😁
LikeLike
Bij mij is de tweestrijd nog steeds niet beslecht: aan de ene kant ook wel die heimwee naar het ‘manuele’, aan de andere kant niet meer willen meedoen aan ‘verspilling’ van bomen…. ik heb de juiste balans nog steeds niet gevonden waar ik me goed bij voel…
LikeGeliked door 1 persoon
Daar heb je een punt!
LikeGeliked door 1 persoon
ik begin nu al te sturen, groeten vanuit Balen, zo een kaartje met een koe op naar Annaberg.wordpress.com knipoog
ik hou er ook van, ik stuur ze ook nog, en ook ik krijg er geen meer, allemaal digitaal tegenwoordig
(zelfs de uitnodiging van een huwelijk tegenwoordig )
LikeGeliked door 1 persoon
Ha die Esther 😊. Geboortekaartjes en huwelijksaankondigingen komen hier nog met de post.
LikeGeliked door 1 persoon
oh ik hou zoveel van die geboortekaartjes, ik gebruik die als bladwijzer in mijn boeken !
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie bladwijzers.
LikeGeliked door 1 persoon
Wil de eendjes
broodjes toewerpen
in het park
word ik verzocht om
te bukken bij de brug
en via de smeerkuil
te komen
in de etalage
… en dan
het hele wagenpark
kan overzien!
Prachtig kiekje en 2 CV’s
Kaartjes doe ik ook niet meer
Kreeg weinig terug en onpersoonlijk
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoor tot en begrijp ‘de oudere generatie’. Maar…. zelf verstuur ik enkel verjaardagskaarten kerstkaarten. Vooral die laatste houd ik heel sterk in ere.
Ik verkies kaartjes met een persoonlijke “boodschap”, heb “geen boodschap” aan ‘lieve groetjes uit….’
LikeGeliked door 1 persoon
😊Ik probeer voor elk kaartje dat ik schrijf een persoonlijke boodschap te vinden.
LikeLike
Dat vind ik fantastisch!! Die kaartjes ontvang ik graag 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
So verander die wêreld ongemerk.Ek het nie eers daaraan gedink totdat jy dit nou hier geskryf het nie,Anna! Ek wonder wanneer laas ek ’n poskaart of brief ontvang het..alles digitaal deesdae.
LikeGeliked door 1 persoon
De verandering sluipt bijna ongemerkt binnen he. Zeker voor wie zelf mee is met de digitale wereld.
LikeGeliked door 1 persoon
Kaartjes vinden was dit jaar zelfs een onmogelijke opdracht. Geen gevonden! En dat terwijl ik daar wel aan hou, en ik reken mezelf nog tot de jongere generatie 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Geen gevonden? In je bus of op reis? 😉 In Frankrijk heb je in elk dorpje in het zuiden keuze zat.
LikeLike
In geen van beide 🙂 Midden Frankrijk is iets minder toeristisch dan het zuiden, dat bleek wel duidelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat jammer voor je.
LikeLike