“Ontgoocheling ontstaat uit misplaatste verwachtingen”
lees ik op een Nederlandse site die onze (mentale) gezondheid wil bewaken. Ik frons mijn ogen en de rimpels in mijn voorhoofd beginnen te knipperen. Mis-plaatst? Hoe kunnen verwachtingen nu misplaatst zijn? En wat betekent dat dan? Zijn die dan brutaal of ongepast? Onfatsoenlijk of onoorbaar? Onbeschaamd onbescheiden? Ongeschikt en ongerijmd? Stijl- of tactloos? Verwachtingen zijn toch geen mensen?
Ze zijn wel van ons natuurlijk. Ze zitten in ons. In hart en hoofd. In lichaam en zintuigen. Mijn verwachtingen zijn van mij. En ik kan er natuurlijk te veel hebben. In het grote of het kleine. Ge- en over-spannen verwachtingen of niet-realistische. En daar kan ik behoorlijk last van hebben. Als ze niet ingelost worden bijvoorbeeld. Dan ben ik ontgoocheld, maar daarom waren die verwachtingen toch nog niet mis-plaatst, fout of verwerpelijk? Ik zie het niet.
Want wat is er mis als je verwacht dat het een leuke en warme zomer wordt? Als je hoopt dat het eten lekker is of het vakantiehuis netjes? Dat de film op tv mooi is en het boek op je nachtkastje meeslepend? Als je verwacht dat vriendschap wederkerig is of je liefde een leven lang duurt? Dat je kinderen je graag zien? Dat je voldoening vindt in je werk en dat men je apprecieert om wie je bent en wat je doet? Dat je grenzen gerespecteerd worden of dat mensen rondom jou eerlijk en betrouwbaar zijn? Je/De wereld een veilige plek?
En als wat je verwacht, op welk vlak ook, (nog) niet komt of je dat waar je hard op hoopte (nog) niet krijgt, mag je dan niet even ontgoocheld zijn? Een beetje of net heel veel?
Over kleine en grote verwachtingen dus en de ontgoochelingen die je daardoor soms oploopt. De krassen op je ziel of de blauwe plekken op je huid. Ze groeien misschien weer dicht of trekken na verloop van tijd weg. Zodat je weer verder kunt. Met hopen en verwachten. Want dat doet leven.
Onder meer daaraan dacht ik toen ik op deze restfoto van enkele maanden geleden stuitte. Een niet-vertrouwde, half-openstaande deur in een oud kloostergebouw. De deur van de kapel. En de verwachting die zo’n deur oproept qua sfeer, interieur en betekenis. Dat het met een verwachting ook altijd twee kanten uit kan … .
De kapel bijvoorbeeld is nu geen bidhuis meer, maar een restaurant. We waren er uitgenodigd voor een etentje met ‘het werk’ van de echtgenoot. En eerlijk gezegd, ik keek er niet naar uit. Ik verwachtte er ook niet veel van. Maar het viel mee. Beter dan ver-wacht. De citroenmousse met coulis van rode vruchten bijvoorbeeld smaakte on-verhoopt … hemels. 😉
foto genomen in Engelenburcht, Tildonk.
Complimenten voor dit verhaal!
Verwachtingen nodigen uit
al kun je er niet van uit gaan
dat ze ook uit komen
Jij doet je best, maar
de ontvanger kan ontevreden blijven
Rekening houdend
met omstandigheden…
omdanks dit
presteert hij of zij dat!
Soep wordt minder heet
gegeten dan ze wordt opgediend
maar als je op een regenachtige dag
buiten zit en koude soep
moet eten omdat de ober
verder moet lopen naar jouw tafel
dan schort er iets aan…
Toch maar iets heter opscheppen
of de pan mee naar de tafel
en terplekke opscheppen.
Mooie sfeer
…iets om over op te scheppen!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel voor dit wakkersgedicht.
LikeLike
Wat een supermooie en rake log! X
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel. Mrs Brubeck.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi stukje over verwachtingen en de ontgoocheling die er (vaak) op volgt. Wat ik tegen mijzelf heb gezegd is dat ik mag verwachten, maar dan mag ik ook ontgoocheling verwachten en hoef ik niet verbaasd te zijn. Zo verwacht je alles en verwacht je niets.
LikeGeliked door 1 persoon
🤔 Goed bekeken.
LikeGeliked door 1 persoon
Misplaatste verwachtingen.. ik snap het ook niet.
Wel heb ik me al heel vaak afgevraagd of mijn verwachtingen naar mijn gezin toe niet te hoog gegrepen waren. En dat de ontgoocheling nu zo moeilijk dragen is.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is best mogelijk. We hebben soms heel verschillende verwachtingen…
LikeLike
Ik kan nooit zoveel met dat soort uitspraken. Ik denk dat het net zo depressief is als je altijd het minste van iets of iemand verwacht. Zo van dat valt het altijd mee. Dat werkt vast wel eens, maar niet bij iedereen en zeker niet altijd.
LikeGeliked door 1 persoon
De uitspraak leverde mij stof voor een logje. 😉
LikeLike
Fijn dat het etentje toch nog meeviel. Nu vraag ik me ineens af: kunnen meevallers ook uit misplaatste verwachtingen ontstaan?
LikeGeliked door 1 persoon
Goeie vraag. Ik blijf een antwoord schuldig.
LikeLike
Vaak vallen de zaken beter mee als de verwachtingen laag zijn. Als ze hoog zijn kan het natuurlijk tegenvallen. Het zij dan maar zo. Een leven zonder verwachtingen lijkt me geen leven… Prachtige filosofische blogpost!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat moet een mens anders met dit weer. 🙄 Ik vond het woord ‘misplaatst’ hier pas echt … mis-plaatst.
LikeGeliked door 2 people
Zeker… met vandaag toch een zonnige groet! 😎
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel. Hier echt niet veel zon gezien. 😣
LikeGeliked door 1 persoon
Hier de ganse dag zon gehad!
LikeGeliked door 1 persoon
Geluk gehad dus. 😎
LikeGeliked door 1 persoon
Het woord’ misplaatste’ is hier misplaatst.
Misplaatst = Brutaal, Incorrect, Onbehoorlijk, Onbetamelijk, Onfatsoenlijk, Ongepast, Ongerijmd, Ongeschikt, Ongevoeglijk, Ontoepasselijk, Onvertogen, Onwelvoeglijk.
Maar dat verwachtingen kunnen ontgoochelen en niet-verwachtingen heel goed kunnen meevallen, weet ik uit ervaring.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat dacht ik dus ook. 😊
LikeLike
Er bestaan volgens mij wel misplaatste verwachtingen, maar die krijg je enkel bij mensen die enkel aan zichzelf denken.
LikeGeliked door 1 persoon
Die bestaan, maar daar wilde ik het in dit logje niet over hebben.
LikeLike
Mooi verwoord. Verwachtingen zijn er gewoon. Die zitten in een mens en kun je denk ik moeilijk uitschakelen. Dat verwachtingen niet altijd uitkomen of overeenkomen met verwachtingen van anderen.. tsja, dat gebeurt nu eenmaal. En daar mag je best van balen.
Jij wist in het verhaal al dat het een restaurant was, ik niet. Mooi om het verschil in verwachting ook daarin te zien.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Stephanie.
LikeLike
Uit mijn hart gegrepen Anna! Die algemene hype verwachtingen zo laag mogelijk te houden: je zou geen mens meer zijn. Als ik niet de verwachting had dat het fotoboek van mijn vriendin mooi zou worden door haar foto’s te leren plaatsen, was ik er niet eens aan begonnen samen te gaan zitten voor de comp. Dan had ik toch echt het perfecte resultaat gemist! Boven verwachting hoe zij leerde van mij. En hoe zij er verder mee aan de slag is gegaan! Dit als voorbeeldje. Top artikel… 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel voor je mooie woorden.
LikeLike
Mooi geschreven en het verhaal van de foto maakt het helemaal af. Met ouder worden heb ik geleerd om verwachtingen op een lager pitje te houden. Maar helemaal uitschakelen gaat niet. Dat heb ik ook moeten leren. Gelukkig hebben we verwachtingen, goede en minder goede. Soms worden ze ingevuld, soms niet, soms maar half,… En dat maakt het net boeiend. Zonder verwachtingen zou het leven wel heel steriel worden!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat laatste is helemaal waar. ☺ Dank voor je reactie
LikeGeliked door 1 persoon