doorgeregend dagboek

Auteur anna b.

zaterdag 12 augustus

Het regent. Van vanochtend al. Eerst miezer en mot. Dan pijpenstelen, koeienstaarten en oude wijven tegelijk. Een Belgische zomer ten voeten uit. Die ook stilaan mijn voeten uithangt want alle plannen lopen vertraging op: de werken aan het dak bij zoon twee, de werken aan ons terras, … . Gelukkig is er atletiek op tv en was met veel strijk. Wel stipt en op schema zoals de Belgian Tornados die zich netjes plaatsen voor de finale van de 4 x 400 m.

vrijdag 11 augustus

Als ik naar buiten stap om het kippenhok te openen, ligt er water op het terras. Het heeft weer geregend. En ook overdag vallen er nog druppels. Daartussen is het overwegend … grijs. Het wolkendeken is zo dik dat de zon er nauwelijks doorheen kan kijken. Maar het kon nog erger, troost Facebook in een herinnering. Precies een jaar geleden was het hier amper 13,5°!  Mét regen! Ik rij naar het dorp en laat mijn voeten professioneel onder handen nemen. We halen zoon vijf op aan de fitness in de stad en zoon vier is blij dat hij weer thuis is. ’s Avonds kijken we atletiek in Londen.

donderdag 10 augustus

Vandaag houden we onze jaarlijkse augustusdaguitstap. In de regen. Niet dat we daarop gebrand zijn, maar het draaide de laatste jaren wel telkens zo uit. We rijden naar het westen en onderweg wordt het wat droger. De echtgenoot zoekt een veilige en praktische ladder om hoge hagen te snoeien en om die uit te proberen, moeten we helemaal naar Oostkamp. We lopen er tussen gaaf-groene buxus en taxus in vorm en leren weer wat bij over de mot en de ziekte. Na de middag trekken we richting zee. Knokke heeft de beste weerkaarten zegt de weerapp en we kunnen inderdaad een uur of twee wandelen zonder nat te worden. Maar op de terugweg naar de auto begint het plots te stortregenen. Het water in de Lippenslaan spoelt de toeristen weg.

woensdag 9 augustus

Als ik opsta, is het grijs buiten. Het terras draagt sporen van een natte nacht. Ik van een slechte. Ik voel me rillerig en vrees een acute infectie. Maar onze huisdokter is met vakantie, zijn vervangers zijn onbereikbaar en dus maak ik een online afspraak bij een derde dokter in het dorp van zoon twee. Dokters die met een elektronische afsprakenagenda werken, verdienen een medaille. Zo makkelijk voor beide partijen en je moet er geen uren wachten op een veel te harde bank. Na tien minuten sta ik weer buiten met een voorschrift voor een antibioticum. De namiddag breng ik door tussen zetel en toilet. Onder een dekentje. Het paardenmiddel werkt want ’s avonds ben ik weer bijna de oude.

dinsdag 8 augustus

We brengen zoon vier en zijn koffer naar de zorginstelling. Ik heb er een extra trui en een regenjas ingestopt, want hij blijft drie nachten en het wisselvallige weer houdt aan. Hier thuis is het poetsdag. Na enkele weken afwezigheid neemt de poetshulp de benedenverdieping weer voor haar rekening. Ik doe boven het hoogstnodige, ik kook soep voor vier, was voor zeven en strijk voor vijf.

maandag 7 augustus

Het is lichtgrijs, maar droog. Ik rij al vroeg naar Leuven, op zoek naar bovenlakentjes voor het babybedje dat we voor ons verwachte kleinkindje gekocht hebben. Ik vind er bij Hema, neem wat foto’s op de Grote Markt en ben om 11 uur al weer thuis. Zo ligt er nog bijna een hele dag voor ons. Op een zonnig moment neem ik foto’s van de nieuwe hibiscus in pot die al enkele dagen staat te bloeien.

zondag 6 augustus

Dwars door de dag heen vallen er buien, maar ’s avonds is het droog genoeg voor een wandeling naar het dorp. We eten een ijsje op het overdekte terras van het ijssalon. Zoon vier krijgt zijn avondbad en wij ploffen in de zetel voor onze dagelijkse portie sport op tv.

zaterdag 5 augustus

Het regent. Uiteraard regent het. Het snoeiwerk in de tuin blijft liggen en de echtgenoot puzzelt dan maar het IKEA-babybedje in mekaar. Ik ontferm me over het nieuwe beddengoed want ik wil dat het zacht aanvoelt en goed ruikt als de baby komt. Op geen tijd staat het bedje klaar voor zijn eerste gebruik. Vanavond moeten we naar een drink in het dorp waar ik opgroeide. Een dankbaarheidsdrink. Want vriendin A. heeft een lange en zware weg afgelegd na haar ongeval, coma en operatie van vorig jaar en ze wil dat vieren met iedereen die haar onderweg geholpen en/of gesteund heeft. We staan buiten onder een tentzeil te praten als het ook daar begint te gieten. Zoon vier vindt het roffelende geluid best leuk, maar van de spatten op zijn rug krijgt hij het koud en als de bui over is, nemen we afscheid. De auto staat een eindje verderop in mijn oude straat geparkeerd en de echtgenoot rijdt langs mijn ouderlijk huis naar huis. Als we er voorbij zijn, zeg ik dat het gek is, maar dat het me niets doet. Het huwelijk van mijn ouders ging er stuk en het huis werd openbaar verkocht. Na een vechtscheiding die veel te lang duurde.

Als we weer thuis zijn, drinken we samen een kop warme koffie met een chocolaatje erbij. Buiten valt nog altijd regen en even voelt die als een zegen.

 

 

 

33 gedachtes over “doorgeregend dagboek”

  1. Heerlijk om te lezen… het leest als een paar bladzijden uit een goed boek… Heel fijn nu het zo regenachtig is… Inderdaad, de regen voelt soms als een zegen… Lieve groet en nog een fijn weekend met hopelijk een straaltje zon.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Zo fijn om lezen, ondanks…. de regen….
    Eerlijk gezegd viel het weer hier nog mee, vandaag was er zelfs veel zon (dagje zee) Maar ooit wordt het droog, ik beloof het je:)
    En natte dagen zorgen voor een geboeid lezerspubliek!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Een regenachtig – doch niet treurig – logje. Vrijdag nog een heerlijke dag in Zeeland doorgebracht (voor jou helaas te ver weg). ’s Middags op de webcam gekeken, de auto ingestapt en tot ’s avonds laat de zon gezien. Wat kikkert een mens daar van op!
    En volgende week moet het mooi worden, want wij gaan fietsen aan de Loire.
    Wanneer wordt jullie kleinkindje verwacht? Wij krijgen er namelijk in november ook een. Zó spannend! Zal ook eens gaan zorgen voor een bedje en wat andere spulletjes.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      3. Is een SUPER vooruitzicht, Annaberg! Ik herinner me bij de geboorte van mijn eerste kleinkind : die enorme ontroering én een totaal nieuwe levensboost 🙂 Dat staat ook jou te wachten!!

        Geliked door 1 persoon

  12. Heel mooi verwoord, leuk om te lezen! (ik beeldde me er meteen een tas warme thee en druipende/tikkende regen tegen het raam bij) Kan het dat het niet zo lang geleden wel zonnig weer was? In mijn hoofd lijkt dat zo.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.