augustus-blue-s

Auteur anna b.

Het bestaat dus echt. Naast de zondagse, maandagse en winterse blues bestaat er dus ook iets als de augustus-blue-s. Het vervelende gevoel dat mensen overvalt als augustus een laatste spurt trekt richting herfst. Als school en werk dichterbij sluipen en het gevoel dat je misschien te weinig uit je vakantie hebt gehaald de kop opsteekt. Of als je merkt dat er last minute nog te veel moet gebeuren. Omdat je in het hart van je vakantiemodus een aantal dingen voor je uit schoof en dacht nog tijd zat te hebben. Voor etentjes hier en daar, afspraken met vrienden of familie, een daguitstap misschien, … . En dus komt alles einde augustus en begin september op een hoop. Zo laat je je elk jaar opnieuw weer vangen.

Ik denk dus dat ik ze heb, die augustus blues. Of toch een beetje. Want binnenin waart iets onaangenaams. Het spook van rusteloosheid. Ik denk dat het ook komt door deze zomer die ondanks zijn gekwakkel nu toch op zijn laatste benen loopt. En door de nevel die ’s morgens uit de grond komt. De mist die weer over het water van de beek hangt. De wassende uren na zonsondergang. Het donker dat nu elke dag enkele minuten vroeger invalt. De lampen die dan weer aan moeten. De kilte die haar mantel om je heen slaat.

Ik hou er niet van. Echt niet. En ook niet van de strakke schema’s waarbinnen het leven zich de komende tien, elf maanden weer zal afspelen: de wekker voor half zeven, de echtgenoot lange dagen (en ook avonden) van huis, zoon vier volgens het vast patroon naar de zorginstelling, zoon vijf weer dagelijks naar de hogeschool. En ik langer en vaker alleen thuis. Met dat alleen zijn op zich heb ik geen probleem. Met het zwijgen overdag al helemaal niet. Wel met het gewiebel en gepieker dat daardoor weer meer ademruimte en (pers)vrijheid krijgt.

 

Maar wat doe je eraan? Hoe laat je die augustusblues weer verdwijnen? Volgens de Amerikaanse professor psychologie Rachel Annunziato is er maar één remedie: niet te snel gaan en jezelf voldoende pauzes (ha! die quote van gisteren dus) en leuke dingen gunnen. Zo beschouwd zou je dus opnieuw in vakantiemodus moeten gaan om van het vervelend gevoel dat het einde van die modus oproept, verlost te geraken. Zou je dus best vakantie na vakantie na vakantie nemen. Het hele jaar door.

De werkgevers zullen het advies van de prof niet graag horen. En wij zouden zo’n leven na verloop van tijd toch van het goede te veel vinden. Waardoor we misschien weer in een andere, nog niet benoemde blues terecht komen. 😉

P.S. die eigenlijk niks te maken heeft met het bovenstaande …  zoon vier lust de watergelpuddinkjes met appelsiensmaak. Hoera!

38 gedachtes over “augustus-blue-s”

  3. Ik weet het aan rare dromen, al weet ik niet eens of ik rare dromen had.

    Nu zou ik denken dat we als gepensioneerde wel altijd vakantie hebben, dat zou je zo kunnen zien, maar ik word er bij tijden een beetje onrustig van.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  4. hoera voor zoon 4 met zijn gel puddinkjes !
    knipoog, ik hou net van de aankomende tijd…
    onze zoon die sprongen vooruit kan maken, daar kijk ik nog wel naar uit…

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Er valt wel wat te zeggen over routine en dat het goed is dat de kinderen vrijdag weer naar school kunnen enz, maar geef mij dat zomerse gevoel van samenzijn en alles kan/mag maar. Ik hou enorm van de nazomer en de aankomende goudgetinte herfstkleuren, maar het idee dat vrijdag de ratrace weer begint, laat me steigeren. Het vakantiegevoel vasthouden dus, zo lang mogelijk…
    (En wat goed van zoon 4!)

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Fijn voor zoon vier!
    Ik heb ook altijd veel last gehad van de augustus blues. Ik hou niet van strakke schema’s, van alles op uur en tijd en zo. Maar zelfs nu, in deze nieuwe levensfase waarin alles mag en niets meer moet, heb ik toch ook weer zoiets als de augustus blues. Een vorm van heimwee naar de zomer die geweest is en een absoluut on-verlangen naar de donkere dagen die eraan gaan komen. Maar ook dat gaat weer voorbij en voor we ’t weten is het terug lente. Positief blijven is de boodschap. 😉

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  7. Ik begrijp je hoor. Juli en augustus waren een verademing op de baan. Ik moet naar Antwerpen bollen en sinds de knip komt daar dagelijks 120 minuten bij tijdens de schooldagen. Ik voel me leeg en moe enkel en alleen al als ik eraan denk.
    Ik dacht de oplossing te hebben en me enkele dagen respijt te geven door 1 september verlof te nemen, maar die gaat niet door omdat mijn collega zonder overleg besloot even naar Frankrijk te bollen

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Gelukkig geen last van. Ik vind het wél jammer dat het alweer vroeger donker is en dat ik straks als een mol op de fiets in het donker heen en terug naar mijn werk moet, dat we niet meer buiten kunnen eten, dat de rosé klaar is en mijn teenslippers in het vet kunnen… Oh. Misschien heb ik er tóch last van 😉

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  9. Super, dat hij het lust!

    Ik kijk altijd uit naar eind augustus. Ik ben een herfsttype, zeker weten. Ik hou van kortere dagen. Alle verjaardagen en feestdagen, die er aan komen. Wandelen wanneer de natuur rood en bruin kleurt. De pompoenen, de kaarsjes, …

    Ik heb het meeste last van ‘de januari-blues’ 😦

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Vele jaren lang ‘genoot’ ik die augustusblues in hevige mate, als leerkracht was dat ook begrijpelijk met een massa nieuwe leerlingen, een onbekend lesrooster en de vele extra taken voor de boeg van 1 september.
    Het vreemde is dat ik ze nu nog altijd ergens in een stil hoekje voel, heeft meer met het einde van de laaaaange zomervakantie te maken, denk ik.
    Een troost(je) : september en oktober hebben nog vaak heel mooie dagen.
    Stel de blues nog even uit:)

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  12. ik ben blij met je mee om het goede nieuws !
    Ja eind augustus legt het jaar nu eenmaal zich op zijn andere zijde nu gaan de dagen weer korter worden…helaas het is voor mij ook altijd even weer een vervelend puntje ja.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  13. Ik snap het helemaal, ik heb er precies ook last van. Ik ga mijn laatste week verlof in en als ik denk aan de eerste week van september wanneer ik terug moet gaan werken, zakt de moed me in de schoenen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  14. Kijk zo is elke mens anders. Ik hou wel van dat meer strakke ritme… zo wordt de dochter vanaf vrijdag weer telkens op hetzelfde uur opgehaald i.p.v. zo tussen kwart na 7 en 8 😊 Ook op het werk moeten we ons niet meer zo in bochten wringen. Minder personeel onder de vakantie maar wel evenveel cliënten die allemaal geholpen willen worden … het is soms echt puzzelen in de thuiszorg hoor!

    Fijn dat ie het drankje lust 😊

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  16. Ik snap dat wel heb er gelukkig geen last van. Ik hou namelijk niet van de zomer, niet van het scherpe licht, niet van de hitte, niet van die vakanties die alles lamleggen, niet van de roosters die je dan krijgt. Maar ik moet nog even volhouden want het is er al bijna, nog een beetje geduld dan is het mijn jaargetijde.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  17. Hier ook geen augustusblues, ik ben een herfstkind. Heerlijk die killende ochtendnevel, maar nog wel de belofte van nazomerwarmte, de kortere dagen, de verstilling in de natuur tot de herfststormen losbarsten… heerlijk! In het ritme met de natuur, ondanks keurslijven van roosters… ik hoop dat jouw blues niet langer dan een blauwe maandag hebben geduurd.. 😉

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.