paddenstoelentijd

Auteur anna b.

Ik zag er al ettelijke op Facebook en Instagram passeren. En ook op blogs en ‘in de boekskes’. De prachtigste paddenstoelen ooit. Gevonden langs de kant van de weg, verscholen in het bos of open en bloot in een wei. Zorgvuldig gefotografeerd met Canons en lenzen, reflectieschermen en filters, statieven, macro’s en zelfs nevelspuiten. Geen inspanning leek te veel.

Ze zijn dan ook heel fotogeniek. In welke constellatie ook. Solo, in duo of in bredere kringen. Grijs en bruin, wit, geel en rood, of zwart met stippen. Hun namen klinken als klokken. Truffelknots- en vogelveerzwammen, eekhoorntjesbrood, aardtongen, doorzichtige wasbekertjes, nonnenkapkluifzwammen, amethisten en boleten. Geen naam te gek of hij hoort bij een paddenstoel. Zoals paddenstoelen horen bij sprookjes en oude sagen. Des heksen of des duivels zijn. Met hoeden, stelen, kragen en beurzen. En ook nog sporen.

Ooit moesten we die dingen kunnen tekenen en de onderdelen ervan benoemen. Maar verder dan het examen biologie deed ik met die kennis nooit wat. Het duurde eigenlijk tot na de burn-out voor ik er oog voor kreeg. Voor zwammen bijvoorbeeld. En voor andere kleine buitenwonderen. Ik moest aanvankelijk wel. Het was een verplichte oefening in de stresstherapie: trek naar buiten en kijk rond. Luister en ruik. Stap, kom tot rust en geniet. En schrijf nadien je indrukken op.

Dat doe ik sindsdien bijna elke dag. Al bijna drie jaar nu. Op wandel met het kleine stukje apparatuur dat ik rijk ben: mijn slimme telefoon.

Maandagnamiddag liep ik zo door onze tuin toen ik daar verrassend veel kabouterhuisjes aantrof. Vermomd als parasols of hoepelrokken, oortjes en hoeden.

En toen ik later op de dag voorbij het Zoet Water in Oud-Heverlee reed, op weg om zoon vijf op te halen, zag ik zelfs een grote rode met witte stippen. Alleen … hij was niet echt. Hij stond op een eilandje in het water te blinken in de zon. Enkele jaren geleden werd hij voor veel geld rechtgezet en opgekalefaterd. Een trekpleister uit mijn kindertijd. Toen ik maar al te graag in kabouters en hun huisjes geloofde.

20170925_145542

31 gedachtes over “paddenstoelentijd”

  1. Zo zie je maar Anna…het hoeft niet altijd met dure camera`s, reflectieschermen en plantenspuiten….het kan ook gewoon met je telefoon. De opname`s zijn heel fraai.

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

      3. Misschien eens googelen op ZOOMlens X 20. Er bestaan lenzen om op je smartphone te plaatsen en zo te kunnen inzoomen om echte kwaliteitsfoto’s te maken.

        Je foto’s zijn overigens prachtig!

        Geliked door 1 persoon

  2. Het is momenteel een heerlijke tijd om op pad te gaan Anna, je hebt al aardig wat soorten paddenstoelen fraai op de foto weten te zetten die op de laatste is natuurlijk helemaal super!. Ik geloof nog steeds in kaboutertjes…hihi.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  7. Ik ben twee weken op rij met de fiets naar Gent gereden. Maar een weekje verschil en vandaag kon ik al veel meer herfst zien en ruiken. Ik ken weinig van paddenstoelen, maar die van rechtsboven heb ik ook gespot vandaag.
    Ik nam trouwens ook wat foto’s met mijn telefoon en vandaag waren die allemaal wazig. Ofwel is mijn camera-oog vuil, ofwel gaat de kwaliteit van de camera plots heel erg achteruit.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden
  11. Pingback: De koppen  bij elkaar steken… | wakkersgedichten

  12. Ik ben een beetje jaloers op al die mooie paddenstoelen. Hier is de herfst al voor het derde jaar op rij veel te droog. Dit jaar weer geen eekhoorntjesbrood of heksenboleten op het menu…
    Maar ik ben wel blij met het zonnetje.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. O wat jammer. In onze tuin is het heel vochtig. Nochtans heeft het hier de voorbije maanden niet uitzonderlijk geregend of zo, maar de beek achter het huis en de hoge bomen beletten dat de boel hier uitdroogt.

      Like

      Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.