met zoon vier naar de tandarts

Auteur anna b.

Ook al laat het draaiboek zich tot detailhoogte raden, toch moeten we met zoon vier langs de raadpleging tandheelkunde in het UZ Leuven. Om daar te horen wat we eigenlijk al weten: dat de verzorging van zijn gebit alleen onder algehele narcose kan.

Het was vanochtend niet anders. Omdat de echtgenoot al vroeg aan de andere kant van Brussel moest geraken, ging ik alleen met zoon en rolstoel op pad. Amper tien kilometer scheiden ons huis van het UZ Leuven en toch was drie kwartier net niet voldoende om tijdig uit de lift van de vierde verdieping te stappen. Ochtendfile in een naburig dorp, een vrachtwagen die de weg blokkeerde, mijn onhandigheid met de rolstoel én een lift met ochtendhumeur.

even later …

In de wachtzaal valt de drukte gelukkig mee. Zoon vier posteert zich bij een raam dat uitkijkt op de Brusselsestraat. Hij geniet van alles wat hij daar beneden ziet bewegen. Plots draait hij zijn rolstoel en hij begeeft zich naar een oudere dame met haar gehandicapte dochter. Ze kijken naar een tablet en zoon vier mag meekijken. Als ik het vertrouwde TikTak-geluid hoor, weet ik waarom hij stilletjes glimlacht.

Na enkele minuten worden we geroepen door een uiterst vriendelijke tandarts. Ze neemt ons mee door de smalle gang tussen de verschillende kabinetjes door en laat me een klein kamertje binnen rijden. Met drie en een rolstoel zit het kamertje nokvol.

Of het de eerste keer is, vraagt ze terwijl ze het dossier laadt. Nee, toch niet. We zijn hier enkele jaren geleden nog al geweest. Voordat zijn wijsheidstanden getrokken werden. Ik zeg dat het vooronderzoek toen een maat voor niets was omdat hij weigerde zijn mond open te doen, maar ze wil het toch proberen.

Met enige tegenzin kruipt zoon vier in de tandartsstoel. De lamp intrigeert hem en ik geef hem voor alle zekerheid nog een speelgoedje in één hand, terwijl ik de andere bij zijn gezicht weghoud. Heel even doet hij zijn mond ver genoeg open zodat de tandarts een spiegeltje naar binnen kan steken om te kijken. Dat lukt voor de rechterbovenhelft van het gebit. Dan knijpt de zoon zijn mond dicht en hij laat zich helemaal onderuit zakken om uit die stoel weg te geraken.

Na wat duw- en trekwerk krijgen we hem met z’n tweeën toch weer in de stoel en de tandarts probeert het nog een keer. Ze zegt hoe flink hij is en dat ze al heel veel heeft kunnen zien. Hoe en waar is mij een raadsel, maar ik ben blij met haar positivisme. Enkele seconden later klapt de mond onherroepelijk dicht.

Goed. Ik zie geen grote problemen en hij heeft een sterk gebit. Maar u begrijpt dat we hem alleen onder volledige narcose kunnen verzorgen, zegt ze. Natuurlijk begrijp ik dat. Wat ik niet begrijp, is waarom we eerst op raadpleging moeten komen om dan telkens hetzelfde liedje te horen. Waarom kunnen we niet rechtstreeks een datum prikken voor nazicht en verzorging in het daghospitaal?

Heeft u al eens een anaesthesist gezien, wil de vriendelijke dame nog weten. De vraag is wat vreemd gesteld. Alsof dat één of andere soort is uit een rariteitenkabinet. Uiteraard heb ik die al gezien, maar dat zeg ik niet. Ik zeg wel dat zoon vier al meerdere keren onder narcose is gebracht en dat we telkens opnieuw een vragenlijst hebben moeten invullen voor we op gesprek gingen bij een anaesthesist.

Heel goed, zegt de vriendelijke dame. Ik ga het even navragen en dan kom ik bij u terug. Zoon vier wil ondertussen weg uit dat benauwende kamertje. Gelukkig is er een glazen schuifdeur om mee te spelen en een kraan om zijn hoofd onder te hangen.

Enkele minuten later is de dame terug. Met goed nieuws, zegt ze. Want het vorige verslag van de anaesthesist staat al in zijn dossier en een nieuw gesprek hoeft dus niet. Als u dan wel de vragenlijst nog eens helemaal wil invullen …

We installeren ons opnieuw in de wachtzaal om wat meer schrijfruimte te hebben. Ik vul voor de vijfde of zesde, misschien zelfs zevende keer, dezelfde vragenlijst in en geef die af bij de verpleging. Een datum kunnen we u jammer genoeg nu nog niet geven maar het zal alleszins voor volgend jaar zijn. Van zodra ik iets weet, bel ik u op. Goed ?

Twee liften later staan we weer buiten. Het miezert, maar de ochtenddrukte is gelukkig gaan liggen. We wandelen terug naar de auto die tegenover de Kruidtuin geparkeerd staat. Ik werp een glimp naar binnen en herinner me onze wandeling van enkele weken geleden. Zonder zon ziet het er allemaal wat grijzer uit.

Ik sukkel zoals gewoonlijk om de rolstoel weer in de auto te krijgen, maar het lukt uiteindelijk toch. Als ik de stoel een laatste duw geef, vraagt een vriendelijke dame in het voorbijgaan of het lukt. Met twee is zoiets meestal gemakkelijker, zegt ze.

Ik glimlach, zeg dankjewel en stap weer in de auto. Met de Kruidtuin in mijn rug draai ik de straat op en weg zijn wij!

36 gedachtes over “met zoon vier naar de tandarts”

  7. Ik ‘mocht’ een keer mee met mijn pa (met Alzheimer) naar de tandarts ivm verwijderen tandsteen. En dat was binnen het verpleeghuis met een rolstoel waar hij tijdens de behandeling in kon blijven zitten. Maar toch was mijn energie daarna ‘op’.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Met een mond vol tanden
    verbaas ik me
    over zorg, woordgebruik
    en ontbreken van afspraken
    en feiten rondom een cliënt
    Verdovend verzorgd worden
    de pijn niet voelen
    Beter zo
    dan nalaten
    Onverzorgd uiterlijk
    of leed door verrotting
    dat is nog pijnlijker

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  9. Al die bureaucratie…… Dit snap je toch niet in deze digitale wereld??

    Maar je kan niet anders dan je eraan ‘onderwerpen’…. om een goed gebit te houden.

    Vriendelijke mensen fleuren deze ‘verloren’ dag wel wat op.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Wat een gedoe hé … vooralsnog kunnen wij met de dochter naar een gewone tandarts voor haar halfjaarlijkse controles en het verwijderen van tandsteen. Al die bureaucratie daaromtrent blijft ons dus nog bespaard.
    En gelukkig bestaan er ook nog begripvolle mensen die uit zichzelf een handje toesteken 😊

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden
  14. Pingback: inclusief koken – annaknijptertussenuit

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.