het leven zoals het is : die ochtend bij de kapper …

Auteur anna b.

Het is vrijdagochtend en marktdag in Leuven. Ik heb een vroege afspraak in een kapperszaak pal in het centrum en vertrek deze keer ruim op tijd. Zowat in elk dorp waar ik door moet om naar de stad te rijden, zijn ze vandaag aan het breken. Met gaten en ongemak tot gevolg. En soms onvoorspelbaar lange reistijden.

Het loopt gelukkig vlotter dan ik dacht en onder het Ladeuzeplein is op dit uur nog parkeerplaats zat. De mannen van ’t stad zijn met de schoonmaak bezig na de zoveelste zware uitgaansnacht. Overal ligt rommel en rotzooi en ik probeer mijn zij- en onderzicht uit te schakelen. Anders loop ik een hele dag misselijk rond met die beelden in mijn hoofd en maag.

In de kapperszaak is het, net als zeven weken geleden, opvallend rustig. Ik ben de eerste klant. Terwijl Katrien mijn hoofd onder haar zachte handen neemt, staan drie dames in het zwart en een meisje op leercontract – ook in het zwart – met hun gelakte vingers te draaien. Een milde shampoo en een deugddoende hoofdmassage later mag ik voor de meterslange spiegel gaan zitten. Of liever, moet ik. Er is geen andere optie. En ik vind weinig zo ongemakkelijk als naar mezelf te zitten staren.

Of ik een koffietje wil? Of een extra verzorgingske? vraagt ze vooraleer de knipschaar erin gaat. Ik bedank voor beide, want ik ga na afloop nog bij T&KO langs voor veganistische verwennerij.

Katrien is een stille kapster en zo heb ik het graag. Ze doet geconcentreerd en met zachte hand haar ding. Ik vind het een zaligheid als ik niet hoef te praten over het weer of de boekskes met iemand die ik niet ken. Gewoon wat zitten dus en ondertussen ogen en oren de kost geven. Want met die grote spiegel zie ik ook een heel panorama achter mezelf … . 🙂

In het hoekje naast de wastafels wordt er gefezeld* en achter de hand geklapt. Eén van de met de vingers draaiende dames blaast met een föhn wat haren uit een karretje met krulspelden en besluit haar eigen steile haren met de stijltang te lijf te gaan. Ik zie geen verschil voor en na maar zij spiegelt en draait zich tevreden. Ik zie hoe ze omhoog springt in een poging haar jeans goed te trekken. De twee anderen verdwijnen achter het hoekje en ik hoor hen op de steile draaitrap naar boven. De derde dame meldt aan Katrien dat ze buiten een sigaret gaat roken. Nog geen minuut later walmt de geur door de openstaande deur naar binnen tot waar ik zit.

Ik hoor de klok van de universiteitsbibliotheek half tien slaan en nog altijd is er geen nieuwe klant. Vreemd voor een vrijdagse morgen, denk ik. De drie dames en het meisje hebben bijgevolg nog altijd niets om handen, lopen dan maar wat heen en weer en kijken ondertussen vluchtig naar hun silhouet in de spiegel. De ene al wat meer tevreden dan de andere, zo lijkt het. Dan besluit de verantwoordelijke dat er iets moet gedaan worden. Er volgt een opdracht. Al fezelend, maar ik lees het antwoord in de spiegel.

Nog nooit heb ik verzorgingsproducten met zoveel omzichtigheid, zorg en tijd behandeld zien worden. De tien bussen haarlak van Kerastase worden afgestoft en opnieuw geschikt. Het nieuwe Be fabulous-uitstalkarton van Revlon Professional – met lotusbloem! –  dat links van mij staat, wordt aangevuld met drie nieuwe dozen en ook de shampoos voor verkoop krijgen een professionele herschikking. Styling is hier een zaak van levensbelang.

Katrien legt de laatste hand aan mijn netjes bijgewerkte coupe als er een oud, grijzend dametje binnen stapt. Stijlvol en jong gekleed voor haar leeftijd. Ze werpt een blik op de klok en schrikt van haar eigen snelheid.

Oei. Na zen ekik persies te vrieg, merkt ze verontschuldigend op. Met drie verzekeren ze haar dat dat niet erg is en terwijl dame één haar jas aanneemt, trekt een tweede de kapstoel voor haar achteruit. De derde vraagt of ze een zjat kaffei wil zoals de vorige keer. Klant is hier vandaag echt koning.

Even later – drie kwartier nadat ik er binnen stapte – reken ik tevreden af en ik maak een nieuwe afspraak voor rond Sinterklaas. Ze hebben met z’n vijf zonet 51 euro verdiend, bedenk ik als ik over de drempel naar buiten stap. Of hoe tegenstrijdig rust in een kapsalon kan zijn. Voor mij een weldaad, voor de zaak een financiële aderlating van formaat.

*gefezeld: Vlaams voor gefluisterd.

 

33 gedachtes over “het leven zoals het is : die ochtend bij de kapper …”

  3. Wat mooi geschreven. Ik kan ook zo genieten bij de kapper, maar alleen als ze mij niet voortdurend bestoken met vragen. En dat spiegelbeeld met die gigantische lampen op je gezicht die laten je nu eenmaal niet van je fraaiste kant zien. Niet op letten.
    Het valt mij wel op dat men hier bij de kapper niet ‘fezelt’… Hollanders zijn geen fezelaars… ze zijn goed hoorbaar… 😉

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  4. Goh! Weinig volk… des te beter voor jou. Ik heb al jaren dezelfde kapster. Ze was stagaire bij mijn vorige maar ik ben naar haar kapperszaak overgegaan omdat zij niet aan achterklap doet. Mijn jongste gaat daar ook en krijgt steevast glitters in haar haren. Tot ergernis van man maar daar trekken wij ons (ik en de kapster) lekker niks van aan tot groot jolijt van de dochter die fezelt, papa is er toch niet (werkt in ploegen vandaar) 😆

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Ik ben als de dood voor kappers en blijf er dus zoveel mogelijk buiten. Wat jij zegt over dat “gebabbel” heb ik ook, heb er totaal geen behoefte aan!
    Fijn weekend x

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  7. Ik had vroeger ook “last” van dat eeuwige gebabbel. Het leek me toen meer op een ondervraging.

    Als er echter helemaal niets gezegd wordt en ze wel praat met de andere kappers, lijkt het net of ik maar een voorwerp ben.

    En ja, die spiegel.

    😯

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. oh ik ken maar 1 kapper die mijn bolleke heel goed kan masseren, ik heb op hem gewacht en nu is hij terug… ja ik heb daar een aderlating van de portemonnee voor over !

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  12. ’t Kan ook aan het uur van de dag hebben gelegen, in een studentenstad na uitgaans-avond is er op dat moment nog maar weinig leven (voor hen is het zowat middernacht hé 😉 )
    Op woensdagmiddag of zaterdag zal het er waarschijnlijk wel lekker (veel te) druk zijn.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  13. Ik heb de laatste tijd echt goeie gesprekken met mijn kapster (al 25 jaar dezelfde, we schelen niet veel in leeftijd). Eens er ander volk in de buurt is, dan zwijgen we net zo goed of doen we van ‘kleine praatjes in ’t Engels’ (eb dem?)

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  15. Stille kappers zijn zo een zaligheid! Ik had in Brussel een hele goede kapper, die mijn haar droog knipte, waardoor ik buitenkwam met een “echt” kapsel i.p.v. zo’n gebrusht-dit-voelt-helemaal-niet-als-mij-kapsel. Maar hij babbelde. Continu. Vermoeiend was dat.
    Jouw kapperervaring – stil en met tijd – klinkt dus echt wel zalig 🙂 Of het dat voor het salon zelf ook was, mja, ik hoop maar dat ze op andere momenten meer klanten hebben…

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.