Ik zou maar wat graag minder op sociale media struinen en meer en langer wegduiken in een goed boek. Dat lukt voorlopig niet echt en het ligt ook niet zo eenvoudig. Om verschillende redenen. Concentratievermogen, of het gebrek daaraan, is er, drie jaar na de burn-out, nog altijd één van. Of het boek moet me zodanig bij de keel grijpen, dat ik niet uit zijn wurggreep geraak. Van de boeken die momenteel op mijn nachtkastje liggen, heeft er niet één zo’n greep. Lezen wordt zo forceren en is dan op slag veel minder leuk en ontspannend. De stoet der korte berichten daarentegen is quasi eindeloos en ook al zit er heel veel rommel tussen, er zijn altijd stukjes bij die ik best wel leuk vind. Bovendien blijf ik, ondanks alles, een leergierig beestje voor wie iets lezen nog altijd beter is dan niets lezen.
Neem nu bijvoorbeeld de artikels en logjes over en van jongensmama’s.
7 dingen die je zeker herkent.
De 10 euvels die alleen een jongensmama kent.
De 10 dingen die een jongensmama moet accepteren.
10 redenen om een jongensmama te zijn.
5 voordelen van een jongensmama.
…
Een belangrijk deel van mijn bestaan gereduceerd tot bullets en getallen. 🙂 Alles wordt voor je ingevuld, zodat je er je vermoeide hoofd niet zelf over hoeft te breken. Maar wat als de lijstjes niet kloppen? Als je niet alles kunt afvinken? Dan begint het door- en diep-denken toch. En dan kun je twee kanten uit. De lijstjes uit- en ver-diepen, aanvullen eventueel, of aan het twijfelen slaan. Je nieuwe vragen stellen. Of jij dan een buitenbeenmama bent? Of je jongens geen echte jongens misschien?
Sommige dingen zijn lachwekkend herkenbaar. Hun nooit aflatende interesse in wat de pot schaft bijvoorbeeld. Wat eten we? hun favoriete contactname. Het gat in hun maag. Jongens eten veel en vaak. Anders zijn ze ziek. Hoe vaak de koelkast hier dagelijks open en dicht ging als ze alle vijf nog thuis woonden, hoe vaak de koekenkast ondersteboven gekeerd werd of de snoeppot geplunderd, ik zou het op ettelijke duizenden keren na niet kunnen zeggen. Om nog maar te zwijgen van de tonnen boodschappen die van karren in koffers en van koffers naar kasten versleept zijn. En daarna in de man zijn beland. De zonen zijn er groot door geworden, de ene al wat meer dan de andere. 😉
Of de perikelen op en rond WC-potten. (Ik hoef geen details te geven, denk ik. Jongens en hun mama’s kunnen zich daar wel wat bij voorstellen.) De lawaaierige en wilde spelletjes ook. Zit- en slaapkamers die omgewoeld werden en herschapen in luxekampen. Het aantal eigen EHBO-interventies bij kapotte knieën, neuzen en handen en ook hechtingen bij de dokter, de kilo’s modder aan kleren en schoenen en op je pas gepoetste vloer, het zand in bad en wasmachine, de botsingen van autootjes met kasten en deuren, de sokken altijd en overal, de krijtstrepen en vogelpik-gaatjes op de muren, het geweld van elektrische gitaren en versterkers, … . Maar ook de humor en vindingrijkheid, het uren en dagen samen spelen en alle handen op één buik, de bezorgdheid als er echt iets scheelde, … .
Het was er allemaal en ik heb bij momenten misschien meer dan hen en mij lief was gefoeterd en gesakkerd, maar ik heb me het jongensmama-zijn nooit beklaagd. Me ook niet gespiegeld aan meisjes- of gemengde-mama’s of me afgevraagd of het met meisjes of een gendermix anders zou zijn geweest. Nee, en van zodra het weer stiller werd en ze één voor één uitvlogen, begon ik de drukte al te missen.
Alhoewel … er zit nog altijd zand in de wasmachine, kasten en potten worden nog altijd nieuwsgierig open getrokken, de wat eten we?-vraag nog meer dan geregeld gesteld.
En daar is deze jongensmama stiekem heel blij om. 😉
foto: Napoléon à la bataille de Wagram, een schilderij in het kasteel van Versailles
Warme log lieve Anna, ik heb de 2 “soorten” 😀😀, de wc-pot is een ware frustratie, nog altijd.
Ik geloof echter niet in jongensmama’s of meisjesmama’s zoals ik veel lees… maar ik denk het goed in te schatten dat jij het zo niet bedoeld! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik gebruik de term hier gewoon voor wat hij is: een mama met alleen maar jongens. 😉
LikeLike
Dat had ik door! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
👍😊
LikeLike
Wilde altijd een jongensmama zijn maar kreeg drie dochters…haal het nu in met 5 kleinzonen 😉
Groetjes
LikeGeliked door 3 people
O wat grappig.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben een meisjesmama maar herken toch een paar zaken hoor. ‘Wat eten we?’ en overal sokken bvb. Ik heb al een paar keer een foto op Instagram gegooid van de jongste die een hoopje maakt naast haar bed met als boodschap ‘to whom it may concern’ maar ze leert het maar niet af.
LikeGeliked door 2 people
Originele en eigentijdse aanpak! 😄
LikeGeliked door 1 persoon
Tja, lijfstraffen zijn niet meer van deze tijd hé 🙂
LikeGeliked door 3 people
Nee, eigenlijk niet. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar als jongens-mama en bijna enkel-jongens-oma (vier kleinzonen en 1 kleindochter) 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
😀 Er zijn nog universele wetten …
LikeGeliked door 1 persoon
En waarheden. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
heerlijk heerlijk heerlijk ! ook hier gaan de snoeppot en de koelkast meermaals al open als hij ons kleintje thuis is…
moet er nog zand zijn? vraag ik me dikwijls af en al de rest staat me nog te wachten…
ik ben heel benieuwd !
dankjewel voor deze prachtige blog ! en met dit vermoeid hoofd kan ik weer helder en met een lach verder ! 10 vogels in mijn hoofd… dankjewel !
LikeGeliked door 1 persoon
Je verrast me telkens weer met je enthousiasme.
LikeGeliked door 1 persoon
dat zeggen ze nog tegen mij ! ik geniet ook intens van iets moois en herkenbaars ! dankjewel Annaberg !
LikeGeliked door 1 persoon
Graag gedaan Esther.
LikeLike
Ik ben een meisjes-mama en me dunkt dat er toch niet zoveel verschil is hoor 😆
LikeGeliked door 1 persoon
😄😅🤣
LikeLike
5 jongens.. wauw! Lijkt mij heerlijk om zoveel ‘man’ om je heen te hebben 🙂
Mijn kleine mannetje (9 jaar en ik heb er maar 1) is zo’n heerlijke vent dat ik daar ook graag nog 4 van had willen hebben 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan het iedereen die wil, aanbevelen. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
hahahaha, ik begin er nu niet meer aan hoor 😛
De tijd van kindjes krijgen ligt al lang en heel ver achter mij 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Hier ook. 😕
LikeGeliked door 1 persoon
Ben ook een jongensmama en heb het me geen moment beklaagd!
P.S. : Voor het altijd bedruppelde toilet bestaat een oplossing: een urinoir.
LikeGeliked door 1 persoon
O maar dat wil ik om esthetische ☺ redenen niet in huis, hoor.
LikeLike
Jongenspapa zijn lijkt me ook wel wat! 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb daarover nog geen logje of artikel gelezen … 🤗
LikeLike
Herkenbaar voor mij als zus van vijf broers… ik zat tussen de vierde en de vijfde broer. En voor mij waren er dus drie op een rij geboren. Dat vond ik niet altijd even leuk. Die jongens waren echte beren en ik kon er niet altijd tegenop.
Zelf ben ik een meisjesmama van 1 meisje. Ik denk dat er wel degelijk een verschil is tussen meisjes en jongens opvoeden. Dat heb ik thuis gezien en ook bij mijn zussen die beide smaken hebben. Voor mijzelf en mijn dochter vond ik het oprecht jammer dat er geen broers of zussen meer kwamen, maar nu heb ik er vrede mee. Het is dat het zo moet zijn, om het met de woorden van mijn moeder te zeggen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat snap ik. Je hebt vaak niet te kiezen. Daarom vind ik kinderen krijgen ook een mooie uitdrukking. Milder dan nemen of kopen alleszins. 💚
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeGeliked door 1 persoon
paar blogjes gelezen, je schrijft leuk 🙂 ik ga j e volgen
LikeGeliked door 1 persoon
O fijn. Dankjewel en van harte welkom.
LikeLike
Mooi stukje. Ik had woord ‘jongensmama’ nog niet eerder opgemerkt. Mooi woord.
LikeGeliked door 1 persoon
☺ Zo leren we elke dag wat bij, hè.
LikeLike
Heerlijk al dat jongensgrut om je heen. Ook wel herkenbaar hoor. Bij sommige dingen heb ik me gewoon uiteindelijk maar neergelegd;)
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, soms is dat het beste. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik had enkel een jongen maar die was weinig in eten geïnteresseerd. De wc viel mee en dat zand eigenlijk ook.
Nu ben ik ineens ook plusmama van nog een zoon en een dochter. Typische tienerdingen, dat eten, denk ik. En als de wc vies is, is dat nooit iemands schuld, net zoals dingen die verdwijnen of verplaatst zijn, en andere bizarre ontdekkingen. Wij zeggen dan: “Ah dat is dan weer de schuld van het spookkindje.”
LikeGeliked door 1 persoon
Spookkindjes 😄. Dat had ik nog niet gehoord.
LikeGeliked door 1 persoon
Met vijf kinderen had je wellicht sowieso al genoeg… 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
😄 Eigenlijk wilden we er zes maar het laatste werd een miskraam. Maar uitvluchten zochten ze hier ook hoor.
LikeLike
Zo herkenbaar allemaal 😀
Al waren er tijden, dat ik echt niet kon lachen met het zand in de wasmachine en het steeds opnieuw en opnieuw poetsen van het toilet 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, grappig was het niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja ja ja wat een feest der herkenbaarheid 😂😂😂
Ook wat dat lezen betreft, helaas. Ik wip proberen november om te toveren in lezember. Wie weet lukt het…maar de concentratie is denk ik vervlogen naar zoonlief… 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Moeilijk hè. Het gaat op en af hier.
LikeLike
Ja…hier ook. Deze week echt zo slecht dat ik soms bang ben dat t nooit meer terugkomt. Nou ja… We doen het er mee. Lieve groet x
LikeGeliked door 1 persoon