solovaarders

 

zoals

een eend

allenig

op zoetrimpelend

water drijft,

zo

lijkt

ook soms

de mens

~

een

solovaarder

die wegebt

van de ander

en even ook van

zichzelf

~

maar gelukkig

nooit voor

lang

Vanochtend reikte dit logje gewoon tot hier. Was dit wat ik bij de foto posten wilde. Enkele handvollen mijmerende woorden in een niet te strak verenpak. Een Natureingang als spiegel voor een rustig voortkabbelend mensenleven. Dat, als er al eens tegenwind of zelfs een lastige storm opsteekt, om 1001 redenen altijd de moeite van het varen waard is. Ook al voelen we ons soms alleen en onbegrepen, met omarmende liefde in de buurt komt het altijd wel weer goed. Geloof ik.

Maar toen kwam het nieuws van een jonge mama van twee uit de buurt die uit het leven stapte. Mijn geloof kreeg plots een deukje, mijn verhaal een zwarte staart. En het leven van haar man en kindjes een onverwachte, dikke rouwband. Ik probeerde me hun verdriet voor te stellen. Onbeschrijflijk en oeverloos. Hun twijfels en hun vragen ook. Want de mensen rondom gaan fluisteren. Vragen naar het waarom achter deze solovaart. Drastisch en onomkeerbaar. …

Als bij toeval rolde op dat moment een lyrische tekst van Tommy Browaeys mijn WordPress Reader binnen. Een hoogsensitief logje over vallende bladeren, vergankelijkheid en gritselen in je hoofd (wat een mooi beeld!). Over het composteren van gedachten en herinneringen tot nieuwe voeding. Over het belang van evenwicht ook, in het nu, tussen toen en straks in. En over de kracht van leven dat zich altijd weer vernieuwt. Of hoe de natuur zelf zalft en troost.

Alleen … het jonge gezin dat zonder mama verder moet, heeft daar vermoedelijk nu even geen boodschap aan.


foto genomen aan De Zoete Waters in Oud-Heverlee, bij Leuven.


 

32 gedachtes over “solovaarders

  1. We hebben uiteindelijk allemaal mensen nodig van wie we houden om onze solovaart tot een goed einde te brengen…daar ben ik van overtuigd.
    Drama’s kunnen dat ongelooflijk moeilijk maken en laten het leven oneerlijk schijnen.
    Met veel liefde en vriendschap wordt de wonde minder schrijnend…
    X

    Geliked door 1 persoon

  2. Mooie foto … maar wat een akelig nieuws, zo moeilijk … zeker voor de nabestaanden die vaak met tal van vragen achterblijven, vragen waar niemand ooit een sluitend antwoord gaat op kunnen geven.

    Geliked door 1 persoon

  3. oh dit is het leven, solovaarders die varen in stormen, ook die het geritsel van de bladeren niet meer willen horen…
    dju van het nieuws het doet pijn aan mijn hart…

    Geliked door 1 persoon

  4. Geen fijne tijding, maar ze opent wel ogen. Het leven is voorzeker het leven waard, maar om elke hoek loert desalniettemin een bitch. Het is aan elk van ons om ze uit te weg te gaan. Of niet.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.