Omdat de focus tussen Sint en Kerst toch vooral binnen ligt – als in: feestjes voor de decemberjarigen, cocoonen bij de pellethaard en het huis kerstklaar maken -, had ik haar niet onmiddellijk opgemerkt. Maar ze was er wel degelijk. Ietwat verborgen onder het afdakje bij de voordeur. Wiegend in de noordenwind, een bijna overjaarse roos.
Een botanische verrassing was het wel. Een late uitloper van de nazomerse bloei. Een laatste roos, zoals in The Last Rose of Summer (1805), een gedicht van de Ierse dichter Thomas Moore dat we ooit lazen in een college Engels. Vriend Google vond het in geen tijd voor me terug en toen ik het (her)las, leek het nog te kloppen ook … .
’t Is the last rose of summer,
Left blooming alone ;
All her lovely companions
Are faded and gone ;
No flower of her kindred,
No rose-bud is nigh,
To reflect back her blushes,
Or give sigh for sigh.
Nochtans is het hier hartje winter. Koud, nat en guur. Nooit eerder bloeide er zo diep in het jaar een rozige roos. En voor de kerstrozen in volle grond is het nog even te vroeg. Toen ik haar op foto had vastgelegd, met onze besneeuwde straat op de achtergrond, veranderde er iets. De roos leek anders dan echt. Sprookjesachtiger. Surrealistisch. Als uit een andere dimensie.
Bestaan ze wel, de botanische rozen die ’s winters bloeien, vroeg ik me af? In kleuren die passen bij winterluchten? Sneeuwwitte dus, of grijze, en ijsblauwe?Ik denk van niet, maar je mag me tegenspreken. 😉 Ik zag ze tot hiertoe enkel bloeien in kleurboeken of verhalen. In ‘gekleurde’, fictieve werelden. Zoals Winterfell in Game of Thrones. In Het Lied van Ijs en Vuur (het eerste en enige boek dat ik van George R. R. Martin las) bestaan ze, de winterrozen. Ze zijn van een prachtig ijsblauw. Geurend en in de kleur van de vorst.
Net echt dus.
Wat een toeval. Ik had het vanavond over mijn vader die rozenperken aanlegde in onze tuin in de jaren 60-70… Over hem mag ik graag vertellen, dan is hij er weer… en dan lees ik hier bij jou over de roze roos die daar zo mooi fris midden winter staat. Zo bijzonder.
Nu nog slapen als een roos…
LikeGeliked door 3 people
Een mooie herinnering. Ik hou van rozen maar in slapen ben ik niet zo goed …
LikeGeliked door 2 people
Ik ook niet de laatste nachten… pfff…
LikeGeliked door 2 people
😔
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi, en dan zo’n heerlijk gedicht van Thomas Moore erbij… mijn favoriete Ierse dichter! Ik heb ooit tijdens een vakantie in Ierland ‘The meeting of the waters’ voorgedragen daar waar die wateren elkaar ontmoeten in de Avocavallei… Mooi hoe zo’n bijzondere roos bij je lezers herinneringen oproept! 💕
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, wat een toeval! Moet wel heel bijzonder geweest zijn where the waters meer.
LikeGeliked door 1 persoon
’t Was een prachtig plekje, en ik was in goed gezelschap, mooie herinnering. Die Thomas Moore heeft een prachtig ritme in zijn woorden, vind ik…
LikeGeliked door 1 persoon
Er zit muziek in. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Zo’n prachtige winterroos zag ik nog nooit. De witte achtergrond maakt ze nog mooier.
De natuur kan echt voor verrassingen zorgen.
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk hè. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Das een mooi cadeautje van moeder natuur
LikeGeliked door 1 persoon
Graag gekregen. 😉
LikeLike
Ik heb in onze tuin al wel vaker een bloeiende roos in foto genomen met een dik pak sneeuw op haar kopje. Dus nee, zo uitzonderlijk is het niet, maar tevens ja, het is fantastisch mooi.
LikeGeliked door 1 persoon
… zegt een specialist. 😀 Dank voor je reactie.
LikeLike
Nu ik de roos zie,
In de sneeuw, haast uitgebloeid.
Vergeten kijken!
Nog niet tegengekomen, voor mij is het dus ook een verrassing. Mooi dat gedicht van Moore, dat kende ik ook nog niet 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Het is alleen de eerste strofe, maar die is het meest toepasselijk. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Een vleugje schoonheid om de dag even mee te onderbreken. En op slag zie ik weer de mooie kanten van de sneeuw en het ijs dat zonet even herleid was tot iets wat het wandelen moeilijk maakt. Dankjewel!
LikeGeliked door 1 persoon
Fijne bijwerking! 😉
LikeLike
Prachtig Anna, dat is genieten hè?
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, mooi hè.
LikeLike
Er zijn mooie gedichten over geschreven en er zijn liedjes over gemaakt. Maar ze bestaan dus wel degelijk echt, rozen die bloeien in de sneeuw.
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeLike
Een nakomertje, om dubbel van te genieten!
Rozen in de sneeuw, in Belgie maakte Marva er in 1975 een liedje over:https://www.youtube.com/watch?v=iLK2ZpgEfks
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat klopt. Het zit al in mijn hoofd…
LikeGeliked door 1 persoon
HEERLIJK dankjewel voor deze prachtige roos !
LikeGeliked door 1 persoon
Ze bloeit nog altijd.
LikeGeliked door 1 persoon
ze komt je hart verwarmen door bloeiende vriendschap in je omgeving! wat een mooie roos !!!
LikeGeliked door 1 persoon