70 ~ de golf en het schuim

Auteur anna b.

Beeld u zich een golf in. Volg de golf en zie, voel, hoor hoe hij zich met wild opspattend schuim op het strand stort. Het bulderend schuim, dat is in de journalistiek wat we noemen Nieuws met hoofdletter N. Het bulderend schuim, dat zijn de feiten, de gebeurtenissen.  Dat is 9/11, de verkiezing van Trump, de Brexit, de voetganger die werd doodgereden …

Maar wie de complexe werkelijkheid wil vatten, moet het begin van de golf traceren. Je moet antennes plaatsen op de plek waar elke golf vorm krijgt, waar een verhaal vorm krijgt. Er is altijd een verhaal waar schuim opspat.

Literatuur verhoudt zich tot het Nieuws, hoofdletter N, als de wording van de golf tot het schuim op het strand. … In het fijn observeren en zachtjes beroeren van onderliggende stromen die tot golven hebben geleid, raakt de literatuur het verst. Ze kan ook vooraf verder zien dan geschiedschrijvers en journalisten. Maar even goed achteraf. De dichter kan, nadat de golf gebroken is op het strand, nog altijd met de fijne instrumenten die hij of zij tot haar beschikking heeft de wording van de golf met terugwerkende kracht opzoeken. …

(Uit een lezing die Filip Rogiers gaf voor literaire alumni aan de Universiteit Gent. De hele tekst staat vandaag in de Standaard. )

 

Het zijn maar enkele zinnen uit een knappe lezing die even halt houdt op het kruispunt van literatuur, geschiedschrijving en journalistiek en daarvoor de metaforiek van de zee gebruikt. Nadenken in woorden en beelden van golf en schuim dus. Een schouwspel dat ook in het echt nooit verveelt want de op- en uitvoering ervan is altijd net een spatje anders.

Ik mag er graag naar kijken, naar dat schouwspel. Aankomen niet. Te zout. Te koud. Te vies. En er al zeker niet onderduiken. Ik hou het maar bij kijken. En daarin zien. Ruiken en voelen.

Een kleine honderd restfoto’s heb ik al in mijn digitale fotoalbum zitten. Tijd dus om er nog eens enkele van onder het stofzand te halen en op dit strand van bloggers en volgers, lezers en lurkers, los te laten. Met een haiku als afsluiter. Een poging tot ‘zachtjes beroeren van onderliggende stromen’. 

 

~

schuimende golven,

zout dat papillen prikkelt,

de zee bijt zich vast

~

 

25 gedachtes over “70 ~ de golf en het schuim”

  6. Beste Anja

    In dat verhaal zit ik helemaal in. Denken groter dan maatschappelijk opvattingen, daar kom je in de quote ( Ghandi volgens mij) verander niet de wereld, maar verander jezelf in hoe jij de wereld zou willen zien

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.