van zon- en schaduwkanten

Auteur anna b.

Kerstvakantie, dat is ook altijd een beetje filmvakantie. Je, tussen het feestgedruis door, laten overrompelen door en onderdompelen in film. En je hoeft er zelfs niet voor naar buiten. Netflix en het tv-aanbod van een paarse, gele of andere provider volstaan ruimschoots om elke dag een filmpje mee te pikken.

Gisteren was het nog eens de beurt aan Love Actually. Een absolute topper in het betere ‘romantic comedy’ genre. Een zogenaamde ensemble- of mozaïekfilm. Met een amalgaam aan verhaallijnen en minstens evenveel facetten van het liefdesspectrum: van prille en kalverige liefde, over onmogelijke en verboden, stabiele en ontwrichtende liefde, tot lust, schoorvoetende homofilie en plotse coups de foudre. En dat allemaal met een rist acteurs om u tegen te zeggen: Emma Thompson voorop, maar met ook andere keurmerken uit de Britse filmwereld als daar zijn: Colin Firth, Hugh Grant, Keira Knightley en de betreurde Alan Rickman.

Film doet wat met een mens. Met mij toch. Film door-week-t me en ik hou het zelden droog. Nochtans had ik deze film al eens gezien en wist ik dus waaraan me te verwachten. Het hielp niet. De tranen biggelden evengoed. Toen een getuige van de bruidegom zijn liefde verklaarde aan de kersverse bruid bijvoorbeeld. Of toen het stiefzoontje van weduwnaar Daniel zijn schoolvriendinnetje op de luchthaven achterna holde om te zeggen wat hij voor haar voelde. Maar de scène die me het meest naar de keel greep, was die waarin Emma Thompson besefte dat het halssnoer dat ze in de jaszak van haar echtgenoot vond, niet voor haar bestemd was. Op de tonen van Joni Mitchells Both Sides Now werden haar desillusie, vernedering en verdriet ook even de mijne.

Want dat is wat een goede film doet. Het verhaal onder je huid laten kruipen. Het zo vertellen en tonen dat je hét gelooft. Hét voelt en be-leeft. Both sides of it. De zon- én de schaduwkant. Van de wolken. Van de liefde. Van het leven zelf. Zoals in dat lied van Joni Mitchell.

 

Both Sides Now (Joni Mitchell)
Rows and flows of angel hair 
And ice cream castles in the air
And feather canyons everywhere
I’ve looked at clouds that way
But now they only block the sun
They rain and snow on everyone
So many things I would have done 
But clouds got in my way
I’ve looked at clouds from both sides now
From up and down and still somehow
It’s cloud’s illusions I recall
I really don’t know clouds at all
Moons and Junes and ferries wheels 
The dizzy dancing way you feel
As every fairy tale comes real 
I’ve looked at love that way
But now it’s just another show 
You leave ‘em laughing when you go
And if you care, don’t let them know 
Don’t give yourself away
I’ve looked at love from both sides now 
From give and take and still somehow
It’s love’s illusions I recall
I really…

27 gedachtes over “van zon- en schaduwkanten”

  8. Ja, een mooie film! Fijne acteurs! Sinds we geen tv meer hebben en Netflix compleet aan ons voorbijgaat, kijken we heeeeeeel af en toe iets via internet. Maar met deze dagen is het heerlijk wegkruipen op de bank bij de tv…. soms mis ik het

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. De film heb ik helaas niet gezien. Het liedje van Joni Mitchell’s ken ik wel. Het staat zelfs in de lijst van mijn favoriete liedjes aller tijden op Spotify. Maar ik had nog nooit bij de tekst van dat nummer stil gestaan. Dat heb ik bij deze wel gedaan. Het is een heel mooie tekst.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.