op de voorlaatste dag van 2017

Auteur anna b.

Geen zin in een zoveelste jaaroverzicht? Geen probleem. Dan skip je dit maar en hou ik het gewoon voor mezelf. 😉

En ook het waarom van wat we, naarmate het einde nadert, met z’n allen geneigd zijn te doen. Want we zijn woelers. Spitters en delvers. En ook soms regievoerders. We spoelen massaal terug en ook weer vooruit. Grasduinen in opgeborgen maanden en snel vervlogen weken. Pikken eruit wat prikte en prikkelde. Zoet als een huisparfum of stekelig als de agave op de vensterbank. En telkens weer verbazen we ons erover hoe krukkig ons brein soms is, hoe selectief en gekleurd onze herinneringen. Maar zo wordt elke terugblik ook een beetje uniek.

Hier was 2017 een golvend en vooral een snel stromend jaar

  • met ups en upper-ups en ook enkele downs.

Het was een jaar met mooie getallen:

  • als in mijn 55ste verjaardag
  • de 3 maanden van de Kleine Prins
  • ons 30 jaar getrouwd zijn
  • en de 333 volgers op de/het blog.

Het was ook zo’n jaar waarin

  • knopen werden doorgehakt: door Zonen en Schone Dochters die van werk of studierichting veranderden of een huisje kochten in de buurt
  • de toekomst voor zoon vier op opvangvlak wat rozer kleurde, met een halve vaste stek vlakbij én een budget om die te blijven betalen
  • we vriendin A. van koffieklets naar koffieklets vooruit zagen gaan na haar zware ongeval en daar heel blij om werden
  • ik officieel vrijwilliger werd op de redactie van een zorgkrantje
  • en van de echtgenoot een eerste Bloomon-boeket kreeg. 🙂

2017 was ook een jaar van

  • cultuur en zeelucht opsnuiven tijdens uitstappen naar Breskens en Versailles en volop genieten van een komkommer-week in de Vaucluse
  • gakkende ganzen in de tuin en op het pad naast de beek
  • aquarellen, fotograferen met de smartphone en veel schrijven op dit blog
  • (bijna) dagelijks wandelen en bewegen
  • dagdromen en nachtmerries bij de vleet
  • meer energie dan het jaar voordien.

Maar weer stel ik vast dat ik

  • te weinig boeken las en zo amper de helft van de Book Challenge haalde
  • er niet in slaagde proper aan kalligrafie te doen
  • te weinig kasten opruimde en dus niet genoeg weggooide
  • nog te veel ‘in gedachten’ en soms ook tranen bleef ‘hangen’.

En toch stop ik het voorbije jaar in een doosje met feestverpakking. Ik berg het jaar op in 9 foto’s. Af en toe zal ik het doosje openen, de foto’s herbekijken en dan ook even glimlachen. Dankbaar en content.

Moge 2018 jouw en mijn energiebalans (verder) herstellen, onze ogen verwonderd, respectvol maar toch kritisch open houden en ons minstens evenveel geluksmomenten schenken voor een nieuw fotodoosje rond deze tijd volgend jaar.

Fijne feesten!

 

 

 

 

32 gedachtes over “op de voorlaatste dag van 2017”

  3. Ik duim dat ik eind 2018 een mooie blog mag lezen vol fijne herinneringen en een prachtig vol fotodoosje! (een mens blijft toch altijd wat egoïstisch he 🙂 )

    Nog meest ‘jaloers’ ben ik op bloomon-boeket! Prachtige ruikers.

    Ik wens jullie een prettig einde-jaar , aansluitend een gezellig begin-jaar en daarna een tevreden 2018!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Mooi verwoord. Ik vind de metaforen die je vaak gebruikt altijd weer verrassend; zou willen dat ik dat heb. Mijn eindejaarsreview is de eerste die ik ooit heb geschreven en wordt morgen geplaatst. Hij is aanzienlijk langer dan die van jou, haha. Ik hoop iets van je beknoptheid mee te nemen naar 2018, dat zou ik zeker kunnen gebruiken. Een mooie uiteinde en gelukkig nieuwjaar gewenst!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.