selfitis

Stel

je dit

eens voor: een

ontsteking aan je selfies.

En als selfies ook je

zelfbeeld zijn, ben je helemaal ontstoken.

Best confronterend. Zowel letterlijk als figuurlijk. Besmettelijk

bovendien en relationeel ongezond. De vraag is: hoe

geraak je ervan af? Bestaat er een probate pil?

Of een regulerende SelfieMonster-app op je Smartphone of iPhone misschien?

 


 

Wat enkele jaren geleden begon als een grap in een soort ‘fake news’ categorie – namelijk dat selfitis een psychische aandoening is die door de American Psychiatric Association als een nieuwe ‘disorder’ aan de lijst zou worden toegevoegd – , lijkt nu bittere ernst te worden. Britse en Indische onderzoekers van de Nottingham Trent University en de Thiagarajar School of Management hebben het fenomeen onderzocht en zijn tot de conclusie gekomen dat selfitis wel degelijk bestaat. Ze hebben zelfs een gedragsschaal ontwikkeld om de ernst van de aandoening in te schatten. Bovendien onderscheiden ze drie stadia in de ontwikkeling ervan: borderline, acute en chronische selfitis. …

(Het hele achtergrondartikel vind je hier:  http://www.telegraph.co.uk/science/2017/12/15/selfitis-obsessive-need-post-selfies-genuine-mental-disorder/ )


Ik slaak een zucht van op-luchting en ver-lichting want …

met

drie selfies

op een jaar

loop ik helemaal geen

gevaar. 😉

En de echtgenoot al zeker niet!


 

 

 

36 gedachtes over “selfitis

  1. Selfitis… weer een nieuwe ziekte… gelukkig lijd ik er niet aan, maar ik ken er wel een paar. Ze zijn nog jong. Denk je niet dat deze ziekte wegebt met ouder worden? Dan worden die selfies zo monsterachtig… 😉
    Dat heb je weer treffend verwoord.

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik herinner me ineens dat toen ik jong was we wel degelijk soms selfies maakten. Je had toen van die pasfotohokjes op stations, misschien voor abonnementen ofzo. Met mijn schoolkameraad namen we wel eens in zo’n hokje plaats om gekke bekken te trekken. Ik moet nog ergens een paar van die bekken hebben. Duur was het niet maar veel zakgeld hadden we ook niet en er moest toen ook nog gerookt worden. Dus bij een of twee keer is het geloof ik gebleven. 🙂

    Geliked door 2 people

  3. Jemig, dat klinkt niet fijn zeg als je zo met jezelf bezig bent dat je aan jezelf verslaafd raakt. 😦

    Tjonge zeg, nog best lastig om hier te reageren zeg. Optie naam / url mis ik eigenlijk. Voor deze keer via mijn facebook, maar eigenlijk vind ik dat niet tof (Mrs. T.).

    Geliked door 1 persoon

  4. Ik heb welgeteld twee recente foto’s van mezelf. Ze werden, zonder dat ik er erg in had, door vrienden genomen zodat het strikt genomen geeneens selfies zijn. Er zijn tal van onderwerpen waaraan ik een foto wil besteden, maar mijn eigen kop reken ik daar sowieso nooit bij.

    Geliked door 1 persoon

  5. Ik begrijp dat je opgelucht bent dat je deze ‘aandoening’ niet hebt. En je hebt er een mooi tongue in cheeck verhandeling van gemaakt, want wat een onzinverhaal is dit. En vooral; wat een onzin onderzoek en dat dat dan ook nog eens gepubliceerd wordt in het International Journal of Mental Health and Addiction. De wereld wordt steeds gekker (of zou dat mijn leeftijd zijn?) Ik zit hier mijn bejaarde grijze “wijze” psychologenhoofd te schudden (van het lachen).

    Geliked door 1 persoon

  6. Er zouden mensen bestaan die zich plastisch laten opereren om goed voor de dag te komen op hun selfies. Zelf hoor ik bij de gelukkigen die nog niet zijn “ontstoken”. Ik denk dat ik mijn eerste selfie pas ga maken op mijn honderdste verjaardag. Hopelijk zal ik dan niet al te veel beven.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op Le petit requin Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.