het leven zoals het is: keuren, afkeuren, herkeuren

Auteur anna b.

Ik zit zonder auto. Echt. Al van toen ik baby was. 😉 En gisteren en vandaag volop, want het ding staat in de garage. Afgekeurd omdat de handrem achteraan links niet genoeg pakte volgens de man aan de machine. Rode kaart dus en 15 dagen hersteltijd. Wie later komt, betaalt boete. Dat sommige garages wachttijden hebben van meer dan een maand, is mijn probleem. Niet het hunne.

Een afspraak kan ik u niet geven, mevrouw. Alles zit vol tot februari. (Ik opper voorzichtig dat ik voor de 20ste terug moet …) Dan zullen we ‘m ergens ertussen moeten nemen. Kunt u ‘m twee dagen missen want dat is veiliger? En wanneer past dat dan voor u, mevrouw?

Ik kreeg er nauwelijks een speld tussen. En eigenlijk past zoiets nooit helemaal, maar af en toe een beetje. Gisteren dus.

U mag uw voertuig onmiddellijk voorrijden bij onze Direct Service, tussen 7:30 en 9:30.

Zo gezegd, zo gedaan. Het was nog donker toen ik, nog voor de echtgenoot richting werk vertrok, de auto uit de garage reed. Vlokjes natte sneeuw landden op mijn voorruit en bemoeilijkten samen met de onophoudelijke stroom koplampen uit de andere richting het zicht. Ik was nog maar net ons dorp uit, toen de auto’s voor mij vertraagden en bijna stil stonden. Om dan weer wat verder te rijden, te vertragen en opnieuw te stoppen. Zal wel een schoolbus zijn, dacht ik. Twee dorpen lang duurde de processie en toen pas werd duidelijk waarom: drie fietsers, in verspreide slagorde, aan onze kant van de rijbaan. Een oud en levensgevaarlijk zeer hier. Want over een lengte van 7 à 8 km heeft de smalle, maar tegenwoordig druk bereden kronkelweg van Leuven naar Overijse geen fietspaden en tijdens de spits kun je er nauwelijks inhalen. Er zat dus niets anders op dan mijn toch al niet sterke rijstijl aan te passen aan die van de zwakke weggebruiker.

Ondertussen wreven de ruitenwissers knerpend over het glas en luisterde ik naar Nostalgie. Om 8:00 stipt kon ik de parking van de garage opdraaien. Eén poort van Direct Service stond uitnodigend open en in geen tijd had ik auto, papieren en sleutel afgeleverd en kon ik me door de wind en de regen naar een bushokje begeven. Twee bussen later al zou ik thuis zijn, de pellethaard aansteken en kijken hoe de wind met de bomen speelde.

Toen ik – te laat volgens het Lijnrooster – op/in de eerste zat, reed de tweede me – wat had je gedacht – in de omgekeerde richting voorbij. Maar ik foeterde niet. Op dat vroege uur zijn er in Leuven namelijk al heel wat warme koffiehuisjes open en voor de rest van de dag was er toch niets dat haast had. Tussen de korrelhagelbuien door nam ik nog wat luchtfoto’s van de Grote Markt en spoedde me naar de bushalte. Net op tijd, want de tweede bus kwam twee minuten te vroeg, zodat ik, iets meer dan twee uur nadat ik thuis vertrokken was mijn ondertussen doorweekte jas kon afgooien.

Bijgevolg sta ik vandaag in wacht. Wachtend op de verlossende sms dat de auto klaar is en gehaald mag worden. Dan doe ik de dubbele busrit nog eens over. In de andere richting. Om dan met een herstelde auto en enkele honderden euro’s lichter weer huiswaarts te rijden. Zo kan ik morgen – de laatste boeteloze dag – weer gaan aanschuiven bij de Autokeuring. Een afspraak maken voor een herkeuring kon niet in het station van mijn keuze. Dat wordt dus wachten op wachtdag nummer twee. Nagelbijtend afwachten hoe de poort zich gedraagt. Want net als het bijna aan mij is, gaat die gegarandeerd dicht voor een pauze. Koffie-, lunch-, klets- of plaspauze, de poort gaat dicht en je hebt er het raden naar hoe lang dat zo blijft.

Toegegeven: er zijn ergere dingen in het leven. Veel ergere. Ik wil dan ook niet klagen. Alleen maar vaststellen wat ik al heel lang wist: dat het nooit wat wordt tussen garages, autokeuringen en mezelf. Driehoeksverhoudingen maken zelden gelukkig.

33 gedachtes over “het leven zoals het is: keuren, afkeuren, herkeuren”

  1. Oh wat toevallig….. gisteren was ik ook in de garage en daarna ‘op autokeuring’. En wilde er ook een blogje over schrijven, over het feit dat ik de juiste hendels om de koffer te openen maar niet kon vinden, etc etc….

    Tot we in namiddag onverwacht naar Gent trokken en me dit een leuker blogje leek 🙂
    Want ook ik haat deze driehoeksverhouding.

    Maar klein PSje : ik ben geslaagd:-) (ik ga altijd eerst langs de garage)

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  3. Er zijn natuurlijk altijd wel ergere dingen, maar er zijn ook wel massa´s veel plezantere dingen om je tijd mee te vullen lijkt me. Wat een gedoe!
    Als er nu iets is wat ik absoluut niet mis aan Vlaanderen, dan is het wel het verkeer en het openbaar vervoer…

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Dat is een echte muizenval, die weg naar Leuven. Ooit had mijn ex er een ongeval met één van de vrachtwagens van De Kock. Die auto moest niet meer naar de autocontrole.

    Meestal gaan we ook eerst naar de garage en kunnen we bij enig mankement onmiddellijk terug naar de garagist.

    Eén keer zijn we naar de Auto5 gereden omdat we te laat een afspraak bij de garagist hadden gemaakt.

    Ik duim voor je auto!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. De technische controle? Dat is echt wel bezigheidstherapie. Zeker als het niet van de eerste keer meezit.

        Maar het kwam toch in orde, dat is het voornaamste.

        Geliked door 1 persoon

  9. Herkenbaar. Mijn vader ging altijd met mijn auto naar de keuring (ik ben daar precies bang van, haha) en dit jaar moest hij met mijn auto 2x terug en ook met de zijne. Zo hebben we beslist om allebei een nieuwe auto te kopen dit jaar 🙂 Moeten we nu in 4 jaar niet terug naar de autokeuring 😉

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Ik heb met u te doen. Een zeer herkenbaar verhaal. Maar geen driehoeksverhoudingen meer voor mij. 🙂 Vijf jaar geleden deed ik mijn auto van de hand en nu ga ik meestal overal te voet naartoe. Zelfs door de wind en de regen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. O wat een gedoe… Maar ik heb het goed voor elkaar hoor hier. Als er iets aan de auto moet gebeuren dan wordt hij ‘s morgens om 7 uur opgehaald, een vervangwagen wordt geplaatst en ‘s avonds heb ik hem weer terug. En voor die extra service moet ik niet betalen. Ook de autokeuring is veel plezanter in NL. Die wordt gedaan in de garage zelf. Dus ook dan wordt hij keurig opgehaald en teruggebracht. Nu ben je vast heel jaloers. En terecht. 😉

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  12. Ik heb ook een grondige hekel aan de autokeuring, ben twee keer afgekeurd voor een prul, waarvan ze een keer gewoon met mijn onmacht stonden te lachen. Sindsdien stuur ik mijn man en wonder boven wonder sindsdien nooit meer afgekeurd geweest… Succes met de herkeuring!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.