‘Shinrin-yoku’,
de Japanse
kunst van het
bosbaden verovert dit wolvenland.
we moeten meer en mét
meer ‘den bos in’: kronkelende paden
lopen die neus en huid prikkelen, snuffelen
en snuiven als vossen, ons boomknuffelend onderwerpen aan
zuurstofrijke bladgeuren en de blauwe boshemel daarvoor knievallend danken.
ondertussen denken onder(k)wijl uitgelaten honden er meewar(r)ig het hunne van.
😉
De nieuwste remedie voor de naar adem happende, naar rust snakkende en geluk zoekende mens komt nog maar eens uit het Verre Oosten. Na de Yoga en de KonMari, de (Noordeuropese) Hygge en de Lagom zwaait Shinrin-Yoku nu de plak. Zouden we met z’n allen aan de bosbaden moeten. Een ‘plus’ voor mens en dier, zegt men. Makkelijk zat bovendien en tientjes en tonnen goedkoper dan aspirientjes en stresstherapeuten. 😉
Onze krant wijdde er dinsdag een heel artikel aan.
‘den bos in’: Vlaams voor ‘het bos in’, maar in combinatie met ‘goed’ ook een plaatselijk gebruikte uitdrukking voor ‘boven zijn theewater zitten’.
Met dank aan zoon twee, zijn geliefde en één van hun honden.
Categorieën:fotorestjes, het burn-out beestje, huis-tuin-keuken, leesvoer, losse gedachten, mooie plekken
Ssshhhttt of de bosrust blijft niet duren, want het is niet de aard van de mens om stil te zijn in een bos en van de stilte te genieten.
Als ze er maar geen hype van maken.
😆
LikeLiked by 1 persoon
Kans bestaat, hoor. Het stond al in de krant, er zijn al boeken over en coaching-programma’s.
LikeLiked by 1 persoon
Het lijkt wel of alles moet uitgebaa/uit worden.
Boekenverkopers en coaches moeten ook leven.
Maar ja, het ene bos is a
LikeLiked by 1 persoon
Zo is dat.
LikeLike
Boswandelen doe ik heel graag, maar het boomknuffelen kan ‘den bos in’; ofte ‘daar doen we niet aan mee’. 🙂
Ik lees dat ook jouw zoon een hondenliefhebber is. Herkenbaaar. Net zoals de krant 🙂
LikeLiked by 1 persoon
😀 Meer dan 1 is momenteel 4.
LikeLike
Hij doet dus beter dan mijn zoon met zijn 3!!
LikeLiked by 1 persoon
🙄😀
LikeLike
Hebben wij zondag nog gedaan, onderdompeling van een uur of in de bossen, binnenkort terug met hond, nog fijner! Lang leve de natuur en lange wandelingen! Liefs xx
LikeLiked by 2 people
Geweldig voor jullie! Zo’n wandelingen kunnen heel veel deugd doen. En het zijn inzichten die de mens al eeuwen heeft, maar die nu met een hippe term als nieuw worden voorgesteld.
LikeLiked by 2 people
Ik las het artikel. Met deze e.d.i.t. bovenop krijg ik er helemaal zin in. Voorlopig geen boswandeling in het verschiet, maar ik ga wel een zeebad nemen (niet letterlijk wegens te koud).
Leuke foto van de hond!
LikeLiked by 1 persoon
Zee- en strandbaden lijken me minstens even goed. 😉
LikeLiked by 1 persoon
😀
LikeLiked by 1 persoon
Geniet ervan!
LikeLiked by 1 persoon
Ik zit op mijn bureau op school. Het zal voor morgen zijn. 😉
LikeLiked by 1 persoon
Wij hebben hier het grootste bos van de streek maar ik kom er veel te weinig. Feit is dat we altijd een ferme omweg moeten maken omdat we niet over een (doordeweeks) niet gebruikt vliegveld mogen.
Nu maar hopen dat niet iedereen de wagen neemt naar het bos.
LikeLiked by 1 persoon
Ja, dat zou het toppunt zijn. 😉
LikeLike
Grote fan van boswandelingen hier… Dat zou minstens één keer per maand bij wet verplicht moeten zijn om de geestelijke gezondheid te behouden 🙂 🙂
LikeLiked by 1 persoon
Goed idee.
LikeLike
Het bos in kan gebeurd hier wekelijks, evenals de heide. Zonder coache, alleen of met man. Therapeutisch werkt het altijd met of zonder iemand naast je.
Knappe foto.
LikeLiked by 1 persoon
Dankjewel.
LikeLike
Hoe mooi jij het zegt! Had erover gehoord op Radio 1. En gister direct in praktijk gebracht – test, test -samen met mn kleinzoon van 8. Wel geen écht bos, opperde hij nog … Wél het mooiste stadspark ter wereld volgens hem. Met oeroude bomen te zien aan hun machtige gestalten, de enorme dikte van de ruwgeschorste stammen. Er dreef donkerrozig kroos op de grachten. Bosjes sneeuwklokjes en pril openspringende ribes kleurden de weg van school naar huis. En hoor, vanwaar komt die vogelzang. … voelden we niet vanuit onze voeten onze wortels aarden in de ontdooide zompige plekken waar we in de zon waren gaan staan. De ogen gesloten, geuren en geluiden voorzichtig welbewust smakend. Achttien wortels, vertrouwde hij me intiem fluisterend toe. En ik? … twaalf aan elke voet??
Kijk, die drie honden volgen ons … daar, over hun weide, op veilige afstand.
LikeLiked by 1 persoon
Wat een pracht van een reactie. Benieuwd welk stadspark zoveel losmaakt bij oma en kleinzoon. 😊
LikeLiked by 1 persoon
Foto’s volgen …
LikeLiked by 1 persoon
Dit is op The Sausage Machine herblogd.
LikeLiked by 1 persoon
Leuk. Dankjewel.
LikeLike