de schoonste

Auteur anna b.

Hugo Claus is tien jaar dood en staat postuum in zowat alle (Vlaamse) kranten. De man heeft bovendien in het Antwerpse Letterenhuis zijn eigen expo gekregen. Hugo Claus. Achter vele maskers. En om het dubbel lustrum nog wat meer glans te geven, gaat het Huis samen met ’t Stad op zoek naar ’s schrijvers mooiste zin.

Dat moet toch één van de meest onmogelijke verkiezingen zijn, dacht ik toen ik dat bericht las. Ten eerste: het is Claus. Complexe veelschrijver die naar eigen zeggen ‘leefde achter vele maskers’. Ten tweede: beperken we ons tot zijn 16 romans of nemen we zijn 46 dichtbundels er ook ineens bij? En wat dan met zijn 48 toneelstukken en – bewerkingen? Zijn essays en filmscenario’s? En al het overige dat hij nog bij mekaar schreef? Krijgen we een jaar of zo? Ten derde: wie bepaalt? De literatuurkenners of het grote publiek, fans van het Letterenhuis, luisteraars van Radio 1 en een handvol kijkers van Culture Club? En vertrekken we van nul of van een door experten opgestelde longlist? Ten vierde: wat bepaalt? (zie verder) Ten vijfde: hoe wordt er verkozen? Met absolute meerderheid of niet? Ten zesde … .

Een hoop vragen dus voor je aan de kiesklus zelf toekomt.

Mijn punt is dit: stel je een vraag als ‘wie of wat is de mooiste … ?’, dan krijg je gegarandeerd een mikmak van onverenig- en onvergelijk-baarheden en weer nieuwe vragen. Wat te denken van … ?

  • Twee dingen hielden de minister die ochtend bezig: zijn lichaamsgewicht en de dood. (uit De Verwondering)
  • Weet ge wat, stuur Alma een ansichtkaartje. Dat doet altijd plezier. (uit De Geruchten)
  • Brocatello, buratijn, florentine, salamine, oogjesgoed van filozel, allemaal grofgrein, satijn van chagrijn. (uit het gedicht Stofjes)

Drie Claus-experts. Drie keuzes. Drie totaal verschillende zinnen. Wat moeten we daar nu mee? (Zitten daar eigenlijk ‘mooie’ zinnen tussen?) Wat zijn de onderliggende criteria? Diepgang, welluidendheid, gewoon de zinslengte of de graad van herkenbaarheid? Originaliteit in de beeldspraak? …  En zelfs al geef je punten aan een rist criteria, dan nog is zo’n keuze mega-subjectief. Want wie kiest, doet dat toch vanuit zijn eigen privé-verhaal, kleuren en voorkeuren?

Het lijkt mij iets als een verkiezing van ‘de mooiste baby’. Ik moet daar, in tegenstelling tot de mooiste zin van Claus, geen seconde over nadenken. Mijn stem gaat naar onze kleine prins! 😉 Maar hoe onmogelijk is die vraag voor een grootouder van twee of meer baby’s bijvoorbeeld? Meer nog, wie heeft daar überhaupt wat aan? Om maar te zeggen dat ik zo’n openbare ‘mooiste-zin-verkiezing’ niet erg zinvol vind.

Maar misschien u wel!? 🙂 Volledigheidshalve geef ik daarom ook het uiteindelijke doel van de hele verkiezing mee. De schoonste zin van Claus … (tromgeroffel) … ‘zal worden VEREEUWIGD  … (luider tromgeroffel) … op … EEN ANTWERPSE MUUR’! … (ijsstilte)

Welke muur dat, eens de zin is gekozen, wordt, is niet duidelijk. Misschien wordt er tegen dan een nieuwe verkiezing uitgeschreven. 🙂

Als je, in het belang van die Antwerpse muur, toch een verschil wil maken, kun je altijd nog stemmen op http://www.radio1.be/kies-de-schoonste-van-claus. Succes!

 

 

39 gedachtes over “de schoonste”

  1. Ik ben geen Claus-expert en zou dus niet weten wat te kiezen. Kiezen uit drie mooiste is inderdaad een hele opgave.
    Een ouder kan nooit kiezen. Alle kinderen zijn even dierbaar. Zo zal het dus ook wel – zoals je zegt – bij de keuze van de mooiste zin gaan. Misschien laten ze beter een niet-expert met onbevangen blik kiezen?

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  2. Aardig bedoeld maar een lastige opgave, zo niet onmogelijk.
    Hij was een veelschrijver van formaat, zelfs wanneer je zijn werken allemaal kent (ik nog niet een kwart) is het een te grote klus.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Ik ben tegen alle mooiste en beste. Gewoon omdat persoonlijke voorkeur er ook een rol in speelt. Het is nooit een juiste keuze.

    Maar jouw idee van een muur is wel een superidee en daar kan iedereen die dat wenst dan de zin van zijn/haar keuze gaan in krassen. Het kan niet eerlijker zijn dan dat.

    Ik zal niet gaan krassen, mooie zinnen kras ik in mijn geheugen.

    😉

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Mooi gebouw op die foto zeg. Ik vind het wel een tof idee een regel op een gebouw. Ik ben erg van kunst in de buitenruimte, kunst voor iedereen.
    De mooiste regel, zelf hoop ik altijd dat die morgen pas komt.
    Altijd goed om eens gezamenlijk over de beste zin te buigen. En zo goed geregeld ook. haha

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Het kiezen laat ik aan anderen over (veel te veel keuzestress;;.., niet goed voor de gezondheid!) , maar ik geniet wel van her en der wat poëzie in de buitenlucht.

    En als ik moet kiezen tussen prinsen en prinsessen, dan weet ik het snel, alleen…. ik heb vijf keuzes! 🙂

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Gelukkig moet ik geen keuze maken.

        Qua kleindochter is het wél simpel, ik heb er maar ééntje…..

        Er wordt hier vooral in ‘de jongens’ gedaan 🙂

        Geliked door 1 persoon

  9. Lol. Antwerpen heeft veel muren 🙂 Maar het idee om op deze wijze het werk van Claus weer eens onder de aandacht te brengen is sympathiek. Het is misschien ook een idee om op iedere muur in ’t Stad een zin van Claus aan te brengen. Maar dat is wellicht weer wat teveel van goede. Bovendien, wat doen we dan met Boon?

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Ik heb net mijn eerste zinnen van Claus gelezen, hier bij jou. Nog nooit heb ik de behoefte gehad om eerder iets van hem te lezen. Om één of andere reden stel ik me altijd de persoon voor en die was in mijn ogen (terecht of onterecht, ik weet te weinig van de man) geheel niet sympathiek.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  13. Helemaal mee eens, De mooiste zin, het mooiste lied, de mooiste baby, ze bestaan gewoon niet,
    Ik heb me al vaak afgevraagd waarom men van alles en nog wat een wedstrijd wil maken,

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  14. Ik zie dat de zin intussen is verkozen, iets met gras, het zegt me niets. Dan vond ik uit de andere opties deze nog de mooiste: “Mijn vrouw, mijn heidens altaar, Dat ik met vingers van licht bespeel en streel, Mijn jonge bos dat ik doorwinter, Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken, Ik schrijf je adem en je lichaam neer Op gelijnd muziekpapier.” waarschijnlijk omdat ik het nog (her)ken uit ’t middelbaar, toen we in de Nederlandse les nog best veel poëzie lazen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.