Soms

Auteur anna b.

En nog altijd sputtert soms het energiepeil – gelukkig niet zo vaak meer – en wiebelt het  – soms nog, echt niet zo vaak meer. Als ik het er dan soms met de dokter over heb, blijft hij zeggen dat dat normaal is. Gezien de lange aanloop naar de burn-out/bore-out, stelt hij dan gerust. Elders lees ik dat het herstel soms even lang duurt als de aanloop ernaartoe. Als die regel klopt, ben ik bijna halfweg. 🙂 Nog een jaar of vier te gaan dus. Dan word ik zestig.

Het is een moeheid die moeilijk uit te leggen is en zeker niet te vergelijken met wat een kanker- of MS-patiënt moet voelen. Er zijn ergere dingen dan dit. Maar ze zit er wel. Ergens. Als een mot of een sluipwesp. Ongevraagd en zonder dat je er iets voor doet. Soms bescheiden op de achtergrond, dan weer dwingend en neer-buigend. Dan haalt ze je onderuit. Slaat ze je neer en vloert ze je. Strompel je als een halve zombie door de dag. En voel je je daar soms nog schuldig over ook. Terwijl dat eigenlijk niet hoeft. Om je daarvan te overtuigen, krijg je – in het begin toch – goede raad. Vanuit diverse hoeken.

Het is wat het is.

Neem je tijd. 

Iedereen is anders.

Een vis klimt ook niet in bomen.

Moe zijn mag.

Je moet je grenzen bewaken. 

Accepteer je moeheid , sta ze toe.

Geniet. 

Live wise.

…

Die laatste drie. Zullen we die maar doen? Aanvaarden, wijs leven en genieten. Zolang het kan. Zolang je geest het wil, kun je verder. Al was het maar met woorden op een wit blad. 😉

 

soms is

moeheid

grijs

als lood

 

en hangt er

winterblues

te wurmen

in je oor

 

prikt het licht

aan 312 pixels per inch

 

bijt een kou die huiveren

doet

~

dan heb je

tegengewicht nodig:

 

een zachte zetel,

 een dampende kop koffie,

een kachel die spinnend snort

en

~

een raam op de toekomst

~

met daarachter

een vogel

die nokvol energie van

lente

tweet

 

foto: een stukje Kasteel van Arenberg – Heverlee bij Leuven

 

32 gedachtes over “Soms”

  2. Een moeilijk levensonderwerp zo mooi beschrijven, geeft je hopelijk snel terug fruit-nodige (want blijkbaar stat niet meer bij iedereen brood op de hoogste plank) nieuwe energie.

    Er zullen dagen zijn die uitnodigen tot poëtische inspiratie, en andere dagen dan weer tot een fikse wandeling in de prachtige natuur.

    En ondertussen aanvaarden, genieten een wijs leven!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  4. Heel herkenbaar. Als je dan de puzzel probeert te leggen van wat je “fout” hebt gedaan, komt het bij mij neer op oude patronen die weer in gang zijn geschoten zonder dat ik het merkte, onder andere:
    – pogingen om de kraan te sluiten op het werk omdat ik het dweilen beu ben, en dan op enorm veel tegenstand stoten
    – geleefd hebben als een gezond iemand, dus een paar dagen vlijtig bezig geweest zijn zonder noemenswaardige pauzes
    – teveel meeleven en het me teveel aantrekken als mensen hun hart bij me luchten over hun miserie
    – op het werk stressen over die kraan en dat er maar 2 handen en 1 hoofd zijn en te weinig tijd om alles fatsoenlijk te doen
    – onbewuste negatieve gedachtenspiralen

    Dus ja, die “het is wat het is” heeft gelijk… Maar op sommige momenten is het zo enorm moeilijk dat een plaatsje te geven. De dwingeland wil als vanouds krijgen waarop hij denkt recht te hebben.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Je maakt het heel duidelijk. Ik ken het niet uit eigen ervaring, weet het alleen van horen zeggen en uit eze beschrijvingen.
    Ik hoop dat het langdurige genezingsproces je meer en meer pieken van energie bezorgt.En wens je heel veel optimisme toe.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  9. Dat van die energie, dat ken ik ook. Hier was het ook zo’n week waar de zwaartekracht precies dubbel zo hard aan me trok. Ik deed wat moest, maar de fut was ver te zoeken.
    Een lege agenda deze namiddag maakte dat ik een opruimproject (bureau/naaikamer) kon afwerken en dat geeft weer een beetje courage.
    Morgen beter is ook altijd mijn motto.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Die kracht van de overgave aan de tijd die wonderen kan verrichten. Na verloop van tijd kan je terugkijken op het dal terwijl je eindelijk terug vol goede moed omhoog kijkt. Op weg naar evenwicht, wat betekent dat je aanvaardt dat het evenwicht er soms niet is.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  13. Wijs leven en genieten, het is een gouden raad voor iedereen. Al is het “soms” gemakkelijker gezegd dan gedaan.
    Dit vind ik een héél mooi gedicht. Ik heb het tweemaal herlezen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  15. Ik heb dat ook al gehoord: dat de nasleep even lang duurt als de aanloop. Maar ofwel speelde het bij mij dan al veel langer dan ik dacht, of ik herstel minder snel dan de theorie volhoudt.
    Je schrijft mooie en tegelijk wijze woorden, dankjewel ❤

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.