Zo
oogde het
daar op zondag:
grauw en kleurloos als
een drenkeling die levenloos aan
land lag, geborgen onder een zompig
grijswollen deken. Een aan-wakker-ende wind vernevelde zilt
zeewater op onze aangeslagen brilglazen en vertroebelde het
zeezicht. De Polder mag dan al een rouwband dragen,
niet de schapen: zij graasden rustig voort, ongewild helemaal ton-sur-ton.
Matroos Beek had me met haar kleurrijk logje al helemaal warm gemaakt voor deze plek en zo kwam ze op ons weekendlijstje voor Zeeland terecht.
Onze eerste poging om bij de Polder te geraken, mislukte echter en daar zitten mijn hoogsensitieve voeten voor iets tussen. 😉 De namiddag strekte zich nochtans prachtig voor ons uit om te voet van Breskens Vuurtoren naar Nieuwvliet te trekken. Heen bovenop de dijk, terug langs het strand. Dat was het plan.
Gewapend met sandalen, gekoeld water en een goed humeur begonnen we eraan. Het was zalig voor de tijd van het jaar. Te zalig eigenlijk. Want de zon brandde zo hard op mijn sandalen dat mijn voeten oververhit geraakten en vervaarlijk begonnen te schuren en nadien ook te blaren. Zo’n kilometer of twee voor onze bestemming zochten we noodgedwongen verkoeling in het strandpaviljoen Groede-aan-zee, waar we na kort beraad besloten onze poging te staken. En op blote voeten langs het ebbende water terug te keren.
Als we de Verdronken Zwarte Polder nog wilden bezoeken, zou het met Compeed op de voeten en de voeten in de wagen zijn. Zo geschiedde. Op zondagochtend, net voor het uitchecken. De zon van de vorige dag was in geen zeeën te bespeuren, overal hing grijs en het begon zelfs te miezeren. Dat leverde niet alleen een vrij kleurloos landschap op, maar, zoals je ziet, ook vergrijsde foto’s. 😉
Het contrast met mijn inspiratiebron kon niet groter zijn . Kijk maar!
Jammer voor jou dat er die bewuste zondag geen zonnetje meer was te bekennen, maar de foto die je hebt gemaakt (van die door de wind in een bepaalde groei-richting gedwongen boom) had ik niet willen missen. Prachtig!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankje. Matroos heeft een gelijkaardige foto met mooi weer.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, die heb ik gezien via jouw klikje.
LikeGeliked door 1 persoon
Super!
LikeGeliked door 1 persoon
Bij verdronken ‘zwarte’ polder passen grijstinten.
Eerlijk? Ik vind de zwart-grijs- tinten wel heel mooi! Ze zorgen voor een intimistisch sfeerbeeld.
LikeGeliked door 1 persoon
Een aparte sfeer, hè.
LikeGeliked door 1 persoon
Lang leve vergrijsde foto’s, ze zijn melancholisch. En bloedheet of niet, hier altijd wandelschoenen (ook al vinden sommigen dat niet elegant 🙃).
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt gelijk maar onder een zomerkleedje …
LikeGeliked door 1 persoon
Kweet het, maar toch… 🙃🤭
LikeLike
🙂
LikeLike
De zwarte polder in zwart en wit is prachtig! Dank voor deze prachtige aanvulling en verwijzing naar mijn stukje over dit verdronken landschap.
LikeGeliked door 1 persoon
Zelfde plek. Andere sfeer. Dat vond ik wel leuk. 😉
LikeGeliked door 2 people
Echt goed! 👍
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad het verschil kan niet groter zijn 😀 maar niettemin zijn je foto’s zeer knap.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel. 😊
LikeLike
Hoe mooi om te zien hoe kleuren, of het ontbreken ervan, de sfeer bepaalt! Vind het eigenlijk moeilijk om te kiezen welke mijn voorkeur zou hebben 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
😃Kiezen hoeft hier niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een somberte.
Doorbraken jullie
het kleurloos land
door felgekleurde regenjas
of paraplu
een kleurrijke blouse
rok of broek?
Of verzandden jullie
in gepaste kleding
Camouflage kleuren
of…
lekker zwart wit?
LikeGeliked door 1 persoon
Donkerblauwe regenjas, blauwe jeans. Nee, veel kleur hadden we niet bij. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Was de lucht van schrik
helaas niet blauw gekleurd
LikeGeliked door 1 persoon
😃
LikeLike
Toch zijn die grijstinten best mooi. Die boom is goed te herkennen. Prachtige sfeer beelden.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel. 😊
LikeLike
Echt sneu van je voeten, maar je beschrijft het zo (kleur)rijk…
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Ze zijn al weer aan de beter-hand. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Verdronken Land van Saeftinghe? Mooi!
En dat van die overgevoelige voetjes ken ik, altijd wel iets dat zeurt of knelt of ontsteekt of schuurt.
LikeGeliked door 1 persoon
Deze polder ligt in Zeeland. Die voeten … pfff. Altijd wel iets mee.
LikeGeliked door 1 persoon
het lijkt me wel een mooie plaats, jouw foto’s spreken boekdelen!
LikeGeliked door 1 persoon
Heel apart daar. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi, woorden en beelden
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Hennie.
LikeLike
je foto’s zijn best wel mooi om te zien. Grijze tinten heb je foto’s goed gedaan. Wat heb je mooie woorden geschreven. Groetjes,
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel 😃
LikeLike
Beeldend geheel. En het contrast had inderdaad niet groter kunnen zijn maar beide hebben hun charmes.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat laatste vind ik ook. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hou wel van vergrijsde foto’s. Zwart-wit fotografie is de akoestische versie van kleurenfotografie. 🙂
Het lijkt me een heel bijzondere plek, die Verdronken Zwarte Polder.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, echt bijzonder. En niet eens zo ver …
LikeLike