van ditjes en datjes

Auteur anna b.

3 uur en 6 minuten. Zoveel slaap had mijn ‘nachtwacht’ van maandag op dinsdag geregistreerd. Zoon vier was niet in zijn nopjes, om het met een understatement te zeggen, en dan moeten ook wij het bed uit. Hij wilde zijn hoofd niet neerleggen, had ergens last van en ook lichte koorts. Bij gebrek aan spraak, moet je vooral goed kijken. Hij greep geregeld naar zijn oor. Dat bleek geïnfecteerd te zijn en hij was verkouden bovendien. Misschien heb ik hem wel ‘aangestoken’. Want al bijna twee weken loop ik niet gesmeerd. Met een keel als een schurend scharnier, een vervelende reutel, een hoest die pijn doet en hoofdzeer. Een dienblad siropen, oplostabletten, sprays en pijnstillers heb ik al achter de kiezen. En nu ook nog een antibioticum.

Een deel van het zonnige Hemelvaartweekend brachten we door rondom de vuurtoren van Breskens. Ook daar was het aangenaam warm. Ideaal dus voor lange strandwandelingen. Van Breskens naar Nieuwvliet bijvoorbeeld. Op zo’n wandeling langs het water kwamen we nietsvermoedend – het waarschuwingsbord hoger op het strand hadden we gemist – op het naakststrand terecht. Een ongemakkelijke confrontatie met oudere mannen in adamskostuum. Zij leken zich daar niet veel van aan te trekken, maar op het strand zie ik liever meeuwen en schelpjes, ja zelfs kwallen, dan grijze billen, hangbuiken en wapperende delen, edel of niet. 😉

Op zaterdagavond volgden we het Songfestival vanuit ons zeeloftje. Het is een gezinsgewoonte van jaren, met hapjes en een drankje, die ook op verplaatsing overeind blijft. Het winnende lied vond ik, ondanks de boodschap, een jammerlijke draak, maar ik was blij de winnaar van vorig jaar levend en wel terug te zien na zijn harttransplantatie.

Omdat we op zondagnamiddag zoon vier alweer moesten ophalen in de zorginstelling, vertrokken we – na een heerlijke afsluiter in Loods Tien – om een uur of twee richting binnenland. Maar op welk uur van de dag je ook richting Brussel rijdt, file heb je altijd. En ergernis om illegale toeren om toch maar wat meters te winnen ook. Thuis wachtte ons gelukkig een aangename verrassing. Een cateringteam van twee zonen en een schone dochter was er neergestreken voor een moederdags verwenmoment. Met aperitiefhapjes, soep, hoofdgerecht en dessert toe, de andere zonen en de kleine prins. Geluksmomentjes om te koesteren. 🙂

Want die liggen vaak in een klein hoekje. Ongelukken jammer genoeg ook. En dan heb je enkele seconden geluk nodig om aan erger te ontsnappen. Zo was er de rit naar de campus van woensdag met zoon vijf aan het stuur (de laatste die leert rijden). Mijn zenuwen waren al overspannen na enkele rijtechnische incidentjes in het eerste deel van de rit toen het op de autoweg richting Haasrode even goed fout dreigde te lopen. Voor ons reed een kleine auto en daarvoor een betonmixer. Plots steeg er voor de kleine auto een stofwolk op. De zoon had net wat gas teruggenomen toen we een stuk zwart rubber door de lucht zagen vliegen, gevolgd door een tweede, nog grotere stofwolk. De kleine auto had ondertussen links het hazenpad gekozen en gelukkig maar, want zo zagen we hoe een stuk band van meer dan een meter breed onze richting uit gekatapulteerd werd en midden op het rijvak belandde. Gelukkig had de zoon voldoende afgeremd om veilig naar de pechstrook uit te wijken, waar we met de bibber op het lijf even stil bleven staan. Ondertussen was ook de betonmixer aan de kant gaan staan om de schade op te nemen. Voor zoon vijf was het de eerste ‘gevaarlijke’ situatie onderweg. Voor een angsthaas als ik, een zoveelste daver-op-het-lijf-moment dat goed afliep.

Tussendoor hoorden we op de radio dat het Europese weer op z’n kop stond. Terwijl we hier deze maand al ettelijke, zomers aandoende zonnedagen mochten beleven, terwijl de eerste wachtenden in Windsor dagenlang onder een blauwe hemel konden slapen, was het in grote delen van Frankrijk andere koek. In de Drôme Provençale was het koud, in de Ardèche en het Centraal Massief vielen pakken sneeuw en richting Côte d’Azur viel er zoveel regen dat het dure droomhuwelijk van een Vlaams koppeltje op een zuiders kasteel letterlijk in het water viel.

De rest van de voorbije week verliep ‘gewoontjes’. Ik las The Italian Girl van Lucinda Riley uit, woonde een redactievergadering van het zorgkrantje bij, ruimde de kast met het dagelijkse porselein op, bakte bananenbrood en een worteltaart met roomkaastopping, keek naar de Giro op tv en schoof ook nog een kwartier aan om drie ijsjes te bemachtigen aan het ijssalon in het dorp. Dat heet, niet toevallig en hier ook van toepassing, nICE! 😉

36 gedachtes over “van ditjes en datjes”

  1. Life goes up and down….

    Een moeilijke nacht, een mooie dag met verrassend einde, een geluk bij een ongeluk, een heerlijke nICE, genieten van al wat edel is 🙂

    En dan weer die zon vandaag!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  4. Zalig om hier in het zonnetje met de benen in de lucht even jouw relaas te lezen. Hopelijk gaat het al beter met de gezondheid van jouw en zoon 4. En hopelijk ben je al bekomen van de schrik… heel naar.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Het begint te beteren, ja. Zoon vier zoekt nog vaak een bed of zetel maar eet weer volop. Schrijf ik zalig in het zonnetje, voeten op de grond. 😉 Hopelijk zijn de microben bij jullie ook vertrokken.

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

      1. Ze zijn vertrokken, maar het mannetje is het mannetje nog niet. Bij nader onderzoek bleek het toch een longontsteking te zijn geweest. Nog veel rusten (en hoesten). Zijn reis werd uitgesteld.

        Geliked door 1 persoon

      2. Dag Myriam. Ja, echt straf hé, door Anna’s reactie hier ben ik ook bij haar even gaan lezen en toen schrok ik toch ook wel even. Wat een toeval, inderdaad, al was het op een ander tijdstip en een andere locatie. Je wil het echt niet meemaken, zo’n voorval en verschiet je echt een bult. Was al blij dat ik zelf – en niet de dochter – achter het stuur zat. Gelukkig was het weekend voor de rest wel heel leuk en aangenaam met èn die verjaardagsverrassing, èn Roparun èn de Daknam ambachtenmarkt ;-). Vooral dàt wil ik nu onthouden 😉

        Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.