some promise you a rose garden

Meer en meer sta ik ervan te kijken hoeveel ervaringsdeskundigen, coaches, trajecten, magazines, boeken, websites, nieuwsbrieven, blogs, peptalks, … ondertussen menen te weten wat je nodig heb om uit je burn-out as te herrijzen. Een bonte stoet adviezen en meningen trok de voorbije jaren aan mijn oog en oor voorbij. Daar zaten best boeiende mensen en dingen tussen, maar ook veel kaf.* En van kaf of would-be, daar kruipen de haartjes op mijn armen van recht .

Vooral als het gaat om ‘exclusieve’ of ‘bliksemsnelle’ manieren (die vaak nog via vrij agressieve marketing aan de man of vrouw worden gebracht) om ‘op je effen’ te komen. Zwemmen met dolfijnen in Egypte bijvoorbeeld. Vanaf 1600 euro en mét de belofte dat je daar naar het diepste van je ziel zal kunnen reiken. Zie, daar wordt mijn buikgevoel niet goed van. Snoep-reisjes onder het mom van even puur en één met de natuur te gaan leven. Maar eerst moet je wel diep in je buidel tasten én het vliegtuig op. Je geliefde en/of hele gezin achterlaten voor wat me-time. Om dan met ‘gelijkgezinden’ de habitat van die arme dolfijnen te gaan verstoren? En als je na een week herboren weer thuis komt, is alles opgelost? Kom, zeg.

De voorbije week zag ik bovendien twee keer ( één keer via de therapeute in kwestie, één keer via iemand die had ingetekend) een zekere GOLF-theorie voorbij trekken. Een filosofie als “een surfboard om de golven van het leven te trotseren.” Elke letter van het woord staat voor een belangrijke pijler in je leven:

G voor getijden (leven als dynamisch proces van groei en verandering)

O voor overvloed (je wordt omringd door overvloed en bent met alles verbonden)

L voor liefde (de relatie met jezelf is de belangrijkste in je leven, daarna komen de anderen)

F voor flow (je lichaam als wijze raadgever)

En dan volgt een hele uitleg over de symboliek van het surfen op golven, van het hoe en waarom. Tot zover denk je nog: oké, dit is een coach die erover nagedacht heeft. Daar zit misschien wat in (al vind ik de uitleg bij de L wel heel erg ik-gericht). Bij momenten zit je zelfs te knikken van herkenbaarheid. Maar met een link naar de website komt de ware aap uit de mouw. “Herontdek je ware natuur dankzij de unieke combinatie van surfen en oceaantherapie.” Een weekje therapie aan de Zuid-Franse Atlantische kust als redplank. Water om de laatste asresten weg te spoelen. Het kan al vanaf 650 euro ( transport, verzekeringen, toeristenbelasting en middag- en avondeten niet inbegrepen) …

Wat ik wil zeggen: als je vastloopt, opbrandt of figuurlijk bijna doodgaat van verveling en er alleen niet uit geraakt, is het goed dat er heilzame mensen en middelen zijn om je weer vlot te trekken. En dat kan uiteraard op heel wat manieren. Niet iedereen is fan van hetzelfde koekje of dezelfde kust, hè. Maar in een ernstig burn- en/of bore-out verhaal helpt geen hocus-pocus van een week. Daar is herstel een werk van veel geduld en (zeer) lange adem en dan vind ik het niet netjes om halsoverkopse hemelen of pop-up rozentuinen te beloven. Want je drijft in die tijd op emotie en twijfel. Je weet niet wat je overkomt. Je bent kwetsbaar en beïnvloedbaar en soms radeloos op zoek naar antwoorden en oplossingen. En sommige coachees klampen zich dan vast aan elke strohalm, aan elke belofte en hebben er heel veel voor over om er weer bovenop te geraken.

Voor hen is de belofte van een wedergeboorte of een rozentuin dan wel heel aanlokkelijk. En dat beeld bracht me bij dat lied van Martina McBride. Een andere context weliswaar, maar toch ook een beetje van toepassing hier.

I beg your pardon I never promised you a rose garden
Along with the sunshine there’s gotta be a little rain sometime
When you take you gotta give so live and let live and let go oh oh oh oh
I beg your pardon I never promised you a rose garden
I could promise you things like big diamond rings
But you don’t find roses growin’ on stalks of clover
So you better think it over
Well, if sweet talking you could make it come true
I would give you the world right now on a silver platter
But what would it matter
So smile for a while and let’s be jolly love shouldn’t be so melancholy
Come along and share the good times while we can
I beg your pardon I never promised you a rose garden
Along with the sunshine there’s gotta be a little rain sometime
I beg

*Net als ik hier de laatste hand leg aan dit logje, hoor ik op het radionieuws dat Testaankoop waarschuwt voor (een aanzienlijk aantal) burn-out coaches. Dat er veel kaf tussen het koren zit. Would-be coaches zonder degelijke vooropleiding bijvoorbeeld, die belachelijk veel geld vragen of bedenkelijke methodes met kruiden, paarden of zelfs edelstenen hanteren. …

Wordt ongetwijfeld vervolgd.


36 gedachtes over “some promise you a rose garden

  1. Ik wou net vermelden dat het in de kranten ook staat, dat je echt wel moet opletten met die zelfbenoemde burn-outcoaches.

    Die teren echt wel op de nood van de mensen die er echt iets willen aan doen.

    Gewone parasieten, jà.

    Geliked door 1 persoon

      1. Een echte schande. Waarschijnlijk komen er nu weer meer reglementen waar diegenen die het wel goed menen zullen moeten gaan aan voldoen en uiteindelijk zullen de mensen die het echt nodig hebben in de kou komen te staan.

        Geliked door 1 persoon

      2. Dat zal van verschillende factoren afhangen, maar wat ze precies gaan overwegen is momenteel koffiedik kijken.

        Ze kunnen er beter haast bij maken, het probleem wordt alsmaar groter.

        Geliked door 1 persoon

  2. In geval van burn out of bore out helpt inderdaad geen hocus-pocus van 1 week. Bovendien kunnen er heel wat dingen meespelen naast die burn of bore out. En een burn out heeft gelijkaardige symptomen als een depressie, maar vraagt wel een totale andere aanpak.

    Geliked door 1 persoon

  3. Ik verbaas me er telkens weer over dat mensen zich keer op keer laten besodemieteren (excusez moi) door allerlei vormen van kwakzalverij. Of het nu om vogel druppeltjes of malafide coaches gaat, men trapt er altijd en gretig weer in.
    Wat is dat toch? Is dat echt die laatste strohalm?

    Geliked door 1 persoon

  4. Duiken met dolfijnen is een van de mooiste ervaringen die ik al gehad heb. Maar een depressie of burn-out er mee “genezen”? Laat mij niet lachen! Meer dan een mooi beeld waar je je eventueel een beetje aan kan vastklampen wanneer je diep zit, is dat niet. En beelden om aan vast te klampen, dat hoeven ook helemaal niet dat soort “spectaculaire ervaringen” te zijn; integendeel, beelden dichtbij lijken mij net veel heilzamer, omdat je die niet alleen in je hoofd, maar ook in realiteit kan opzoeken.
    Ondertekend door iemand die ooit met dolfijnen dook, maar ook ooit een burn-out had, die een meerjarige depressie werd…

    Geliked door 1 persoon

    1. Dat zwemmen met dolfijnen een once-in-a-lifetime ervaring is, staat buiten kijf, denk ik. Dat snap ik ook. Maar je moet het niet verkopen als zaligmakend voor een burn-out, hè.

      Like

  5. Wat ik zo mogelijk nog schandaliger vind, is dat bepaalde ziekenfondsartsen tegenwoordig blijkbaar aandringen op zo snel mogelijk progressief opbouwen. Na een handsvol maanden ben je echt niet in staat om 50% te werken maar zij vinden van wel, volgens wat ik hoor van ‘nieuwe’ burn-outers op het werk. Gewoon omdat ‘de economie moet blijven draaien’ zeker…

    Geliked door 1 persoon

  6. Misbruik is van alle tijden….. Mensen profiteren soms van de ellende van de ander.

    Ik heb me ook ooit – 25 jaar geleden- zo in ’t zak laten zetten door bloesem-sapjes (of zoiets).
    Ik kwam buiten met een rekening van 8 000 frank! (toen nog geen Euro’s)
    Wat een mens met fysische klachten er al niet voor over heeft….
    Het bracht NIETS op.

    Geliked door 1 persoon

  7. Er duiken altijd van die zelfverklaarde experts op die denken munt te kunnen slaan uit de wanhoop van mensen die het moeilijk hebben. Erg is dat.

    Geliked door 1 persoon

  8. Gelukkig heb je een nuchtere kijk op al die aanbiedingen van de meest fantastische coaches want dat gaat nooit goed komen natuurlijk in één week.
    Verbaas me nogal eens over deze mensen. Druk met mensen coachen zijn ze ineens zelf helemaal van de leg/overspannen/burn-out.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.