er zijn nu
éénmaal
dingen
die
zich lastig laten
insnoeren
~
je kunt dan wel dijken
leggen en gordels van steen
of zomen
tegen het rafelen
~
dingen komen en gaan
~ in golven ~
sijpelen
weer door
of
ritsen zich
een weg
waar je
het niet wil
~
het water
en
nog wat meer
~~~
Restfoto’s van Cadzand in Zeeland.
Daar ben ik een beetje stil van… zo mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
😃 Fijn compliment. Dankjewel.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi poëtisch stukje Anna
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je, Harme.
LikeGeliked door 1 persoon
Echt mooi. Ik ben er stil van.
LikeGeliked door 1 persoon
😃Dankjewel. Het was niet mijn bedoeling jullie het zwijgen op te leggen, hè. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien niet je bedoeling, maar je hebt het hier wel bereikt. Dat is kunst.
LikeGeliked door 1 persoon
😀 Ik bloos ervan.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik (h)erken dat ‘water en nog meer’.
Je schrijft een sfeervol en ontroerend stukje poëzie. .
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel. In dat ‘nog meer’ kun je zelf je dingen invullen. Als je dat wil. 😊
LikeLike
Jou gedig is pragtig en baie mooi foto’s daarby, Anna!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankie Dina.
LikeGeliked door 1 persoon
Niks wil ‘gedwongen’ worden…
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Waar.
LikeGeliked door 1 persoon
Je had me bij het eerste stuk ”Er zijn nu eenmaal dingen. (punt) maar ja ik waarschijnlijk ben ik gek en de rest is natuurlijk prachtig. Maar ik vind het een geweldig statement!
LikeGeliked door 1 persoon
😄
LikeGeliked door 1 persoon
Wat zijn ze mooi! Ik voel me helemaal ginder!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel. 😊
LikeLike
Héél mooi ! (Ook de foto’s).
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je.
LikeLike